بعدا از گذشت زمان تخمیر(تقریبا 24 ساعت)، دانه ها به وسیله صافی جدا شده و کفیر آماده استفاده قرار می گیرد.
گفتنی است: در روش سنتی تولید کفیر، زمان ماندگاری آن کمتر از سه روز است و دراین روش به دلیل مراحل متعدد تولید و حجم کم آن، خطر آلودگی وجود دارد که علاوه بر این، دانه های مخمر غیرقابل کنترل بوده و فشار قوی گاز دی اکسید کربن نیز می تواند منجر به انفجار شود.
کفیر شبیه به گلم کلم بوده و هر دانه سه تا 30 میلی متر قطر دارد، خوشه های آن از میکروارگانیسم ها هستند که به وسیله یک شبکه پلی ساکاریدی کنار هم قرارمی گیرند.
شبکه دانه های کفیراز یک کمپلکس 13درصد، پروتئین 24درصد پلی ساکاریدی به علاوه سلول های متفرقه تشکیل شده که عمده پلی ساکاریدهای آن محلول در آب بوده و به آن کفیران می گویند./س