به گزارش خبرنگار
ويژه‌نامه محرم باشگاه خبرنگاران، امام رضا(ع) ذيل حديثي جامع مطالبی درباره ثواب زیارت و گریه برای امام حسین(ع) و عزاداري براي خامس آل عبا به ريان بن شيب بيان مي‌كنند.
اصل حدیث و ترجمه :
"حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ مَاجِیلَوَیْهِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الرَّیَّانِ بْنِ شَبِیبٍ قَالَ:
یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنَّ الْمُحَرَّمَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِی کَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّةِ یُحَرِّمُونَ فِیهِ الظُّلْمَ وَ الْقِتَالَ لِحُرْمَتِهِ فَمَا عَرَفَتْ هَذِهِ الْأُمَّةُ حُرْمَةَ شَهْرِهَا وَ لَا حُرْمَةَ نَبِیِّهَا لَقَدْ قَتَلُوا فِی هَذَا الشَّهْرِ ذُرِّیَّتَهُ وَ سَبَوْا نِسَاءَهُ وَ انْتَهَبُوا ثَقَلَهُ فَلَا غَفَرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَلِکَ أَبَداً
یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ کُنْتَ بَاکِیاً لِشَیْءٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ (ع)
فَإِنَّهُ ذُبِحَ کَمَا یُذْبَحُ الْکَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ ثَمَانِیَةَ عَشَرَ رَجُلًا مَا لَهُمْ فِی الْأَرْضِ شَبِیهُونَ وَ لَقَدْ بَکَتِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ لِقَتْلِهِ وَ لَقَدْ نَزَلَ إِلَى الْأَرْضِ مِنَ الْمَلَائِکَةِ أَرْبَعَةُ آلَافٍ لِنَصْرِهِ فَلَمْ یُؤْذَنْ لَهُمْ فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ إِلَى أَنْ یَقُومَ الْقَائِمُ ع فَیَکُونُونَ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ شِعَارُهُمْ یَا لَثَارَاتِ الْحُسَیْنِع
یَا ابْنَ شَبِیبٍ لَقَدْ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ ع أَنَّهُ لَمَّا قُتِلَ جَدِّیَ الْحُسَیْنُ ص أَمْطَرَتِ السَّمَاءُ دَماً وَ تُرَاباً أَحْمَرَ
یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ بَکَیْتَ عَلَى الْحُسَیْنِ حَتَّى تَصِیرَ دُمُوعُکَ عَلَى خَدَّیْکَ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ صَغِیراً کَانَ أَوْ کَبِیراً قَلِیلًا کَانَ أَوْ کَثِیراً
یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَیْکَ فَزُرِ الْحُسَیْنَ (ع)
یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَسْکُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِیَّةَ فِی الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِیِّ ص فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَیْنِ
یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ یَکُونَ لَکَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع فَقُلْ مَتَى ذَکَرْتَهُ یا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً
یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَکُونَ مَعَنَا فِی الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَیْکَ بِوَلَایَتِنَا فَلَوْ أَنَّ رَجُلًا أَحَبَّ حَجَراً لَحَشَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ."
نكات مهم حديث "ای پسر شبیب همانا ماه محرم ماهی است که در دوران جاهلیت حرمت آن را نگه می‌داشتند و دراین ماه جنگ و قتال نمی‌کردند ولی این مردم(این امت) حرمت این ماه را و حرمت پیامبرش(ص) را نگه نداشتند.
همانا در این ماه ذریه و خاندان پیامبر را کشتند و به زنانشان توهین کردند، پس خداوند هرگز آنها را نخواهد بخشید.
ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی برای چیزی گریه کنی پس برای حسین بن علی(ع) گریه کن، همانا حسین بن علی(ع) را مانند گوسفند سربریدند و به همراه او هجده نفر ازاهل بیتش را کشتند که در روی زمین شبیه و مثل و مانندی برای آنها نبود(یا نیست).
همانا در عزای قتل او آسمانهای هفتگانه و زمین‌ها برای او گریه کردند.
همانا از آسمانها چهارهزار ملائکه برای یاری حسین بن علی علیه السلام به زمین آمادند اما به آنها اجازه داده نشد و این ملائکه با حالتی غبار آلود گرداگرد قبر آن حضرت هستند تا زمانی که قائم آل محمد صلی الله علیه و آله قیام کند و این ملائکه به یاری آن حضرت میروند و شعارشان
" یا لثارات الحسین " است.
ای پسر شبیب، پدرم از پدرش ازجدش روایت کرد که :" زمانی که حسین بن علی(ع) به شهادت رسید آسمان خون و خاک سرخ بارید.
ای پسر شبیب! اگر برای حسین بن علی(ع) گریه کنی درحالی که اشک تو بر صورتت جاری شود خداوند همه گناهان تو رامیبخشد خواه گناهانت کم باشد یا زیاد ،کوچک باشد یا بزرگ.
ای پسر شبیب! اگردوست داری خداوند را ملاقات کنی در حالی که از گناهان پاک باشی پس به زیارت حسین بن علي(ع) برو.
ای پسر شبیب! اگر دوست داری در غرفه‌ها و اتاق‌های بهشتی همراه را رسول خدا (ص) سکونت کنی پس قاتلان آن حضرت را لعن کن.
ای پسر شبیب! اگر دوست داری ثواب کسانی که در رکاب امام حسین علیه السلام به شهادت رسیدند را ببری پس هروقت به یاد آنها افتادی بگو :
یا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً : ای کاش من هم با آنها بودم ( به همراه آنها به شهادت می‌رسیدم) و به فوز و سعادت بزرگ دست می‌يافتم.
ای پسر شبیب! اگردوست داری به همراه ما در بالاترین درجات بهشت باشی پس در در غم ما غمگین و در شادی ما شاد باش و و بر تو باد به ولایت ما ، همانا اگر کسی سنگی را دوست بدارد در روز قیامت ذبا آن محشور می‌شود.، یعنی؛ هر کس با هر چیزی که دوست دارد محشور خواهد شد پس اگر ما را دوست بداری با ما محشور می‌شوی."
سند روایت: أمالی الصدوق، عیون أخبار الرضا (علیه السلام) ج1 ؛ ص299
انتهاي پيام/پ3