به گزارش مجله شبانه
باشگاه
خبرنگاران، وبلاگ قران و عترت در جدیدترین نوشته خود آورده است:
با توجه به بسیاری از آیات قرآن ، روشن می شود که هدف از نزول قرآن ، هدایت وراهنمایی انسانها به سوی سعادت وکمال بوده است .
بر همین اساس قرآن در مرحله نخست ، همه ی انسانها را به هدایت و بسوی خداپرستی دعوت می كند . (.. هدی للناس ..)(بقره -185).
اما چون تنها گروهی اندكی دعوت قرآن را اجابت می كنند لذا می فرماید: (هذا بَصائِرُ لِلنَّاسِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُوقِنُون)
این قرآن براى عموم مردم مایه بصیرت بسیار و براى اهل یقین موجب هدایت و رحمت پروردگار است.(جاثیه -20).
حال با توجه به اینکه امام معصوم علیه السلام ، قرآن ناطق است ، پس در زمینه ی هدایت کردن مردم ، باید بین او وقرآن ، این هماهنگی وارتباط وجود داشته باشد
که بر اساس حدیث شریف (إنّ الحسین مصباح الهدى و سفینة النجاة) (1) می بینیم که امام حسین علیه السلام هدفش از سفر به کربلا ، هدایت همه جامعه بوده است ، ولذا حضرت ا ز همان آغاز حركت خود به سوی کربلا ، تنها در اندیشه هدایت کردن مردم بود ه است ، نه به فکر مقام و ریاست و دنیا و... .
حضرت در هر موقعیت و هر مکانی ، با هر وسیله ای ، مردم را وبه سوی حیات طیبه و وادی نور ، هدایت وراهنمایی می کرده است
اما با این همه ، می بینیم که جز گروهی اندك هدایت آن حضرت را نپذیرفتند و تنها پرهیزكاران و نیكوكاران دعوت قرآن ناطق، حسین علیه السلام را لبیك گفتند .
................................
1 : مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، ج4، ص:52