معروف‌ترین اتوبوس‌های تاریخ

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،به نقل از بازار خبر _ خودروهای خاصی هستند. همین اتوبوس‌ها. هم خودشان خاص هستند و هم کسانی که سوارش می‌شوند. به دلیل بزرگی‌اشان به نظر می‌آید هر بار یک جامعه کوچک را آرام جابجا می‌کنند. داستان اتوبوس‌ها وقتی جالب می‌شود که می‌فهمیم بعضی از آنها شهرت جهانی دارند. بعضی‌ها تاریخ‌ساز بودند و بعضی‌ها حادثه‌ساز. آنچه خواهید خواند 10 اتوبوس معروف دنیا نام گرفته است.
 
 
اتوبوس‌های بخاری

 
سرآغاز داستان پیدایش اتوبوس‌ها در ابتدا، کالسکه‌های اسبی بودند. اما بنا به دلایل فنی نمی‌توانستند عنوان خودرو را تصاحب کنند. با روی کار آمدن ماشین‌های بخار، ایده استفاده از آنها برای حمل و نقل عمومی نیز مطرح شد. اسناد و آمار نشان می‌‌دهد نخستین نمونه‌های بخاری سال 1830 رو کار آمدند. البته در ابتدای 1890 فناوری‌‌های جدیدی نیز به کمک این به اصطلاح اتوبوس‌ها آمدند تا سرعت نهایی‌اشان را به مرز 20 کیلومتر در ساعت برساند. تاریخ نشان می‌دهد فرانسوی‌ها بهره‌برداری بهتری از این محصول می‌کرده‌اند. یک سیستم ترابری منظم برای اتصال همه خطوط به مرکز پاریس چیزی فراتر از یک ایده‌ خلاقانه به نظر می‌رسد. شاید بحث بلیط اتوبوس‌ از همان ایام مطرح می‌شد.
 
 
اتوبوس Ken Kesey
 
کیزی را کتاب‌خوان‌ها و فیلم‌بین‌های حرفه‌ای می‌شناسند. او نویسنده رمان «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» و فیلمی با همین فیلم‌نامه به اسم «دیوانه از قفس پرید» است. پس از انتشار دومین رمان خود درست زمانی که از سوی ناشر به نیویورک دعوت شده بود، به همراهی گروه‌های دیگری یک اتوبوس را به نام Further طراحی کرد. در حقیقت مدلی که او برگزید یک اتوبوس مدرسه از شرکت International Harvester بود که با رنگ‌آمیزی‌های انتزاعی و خلاقانه نماد مشخصی پیدا کرده بود. کیزی با این اتوبوس شهرت بیشتری کسب کرد. این فرم از گردشگری بعدها تبدیل به نوعی اعتراض به روش‌های سرمایه‌گذاری و ضدتجملاتی شد.
 
 
اتوبوس Rosa Parks
 
رزا پارکس به این خاطر مشهور است که در روز ۱ دسامبر سال ۱۹۵۵ از دادن صندلی‌اش در اتوبوس به یک مرد سفیدپوست خودداری کرد و در نتیجه بازداشت و جریمه شد. این اقدام او به تحریم گسترده شبکه ترابری همگانی توسط سیاهان منجر شد و به اعتراضات گسترده‌تر دامن زد. کشیش جوانی به نام مارتین لوتر کینگ که بعداً رهبری جنبش مدنی سیاهان را به عهده گرفت، سازماندهی آن تحرکات را به عهده داشت. جنبش اعتراضی او سرانجام به تصویب قانون حقوق مدنی سال ۱۹۶۴ انجامید که هرگونه تبعیض نژادی در آمریکا را ممنوع می‌کرد. پارکس در سال ۲۰۰۵ در سن ۹۲ سالگی درگذشت.
 
 
اتوبوس‌های دو طبقه لندن
 
لندن غیر از آن چرخ و فلک بزرگ به تاکسی‌های قدیمی و صد البته اتوبوس‌های قرمز رنگ دو طبقه‌اش معروف است. انگلستان از سال 1829 به استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی در خیابان‌‌های خود روی آورده است. نمونه‌های اولیه Double Deck (دو طبقه) سابقه‌ای 50 ساله در این شهر دارند. عمده تامین‌کننده این اتوبوس‌ها را شرکت Routermaster به عهده گرفته است. روترمستر کار خود را در لندن از سال 1956 آغاز کرد. با اینکه چهره بضی از آنها به منظور احترام به سنت هم‌چنان بدون تغییر است ولی باطن آنها مملو از سیستم‌های کامپیوتری و مسیریابی GPS است.  هنوز هم خط‌های رفت و آمدی این دو طبقه‌ها مانند نیم قرن پیش است.
 
 
اتوبوس خانواده Partridge
 
دقیقاً از 25 سپتامبر سال 1970 تا 23 مارچ 1974 در شبکه ABC آمریکا سریالی با عنوان فوق پخش می‌شد. داستان سریال درباره یک زن بیوه و 5 فرزند او بود. هرکدام از آنها آشنا به یکی از سازهای موسیقی بودند. این خانواده به منظور کسب درآمد مجبور می‌شوند تا سفری به لاس‌وگاس داشته باشند.  برای این منظور یک اتوبوس مدرسه تهیه و آن را به سبک «پیت موندریان» نقاش چیره‌دست طراحی می‌کنند. در حقیقت این اتوبوس محل زندگی این خانواده و مرکز تمام داستان‌ها و چالش‌های آنان می‌شود. مدل خودرو فوق یک GMC دهه 70 بود. سال 1987 این محصول زیبا به یک اوراقی در لوس‌آنجلس سپرده شد.
 
 
اتوبوس‌ آزادی‌خواهان
 
در دسامبر سال 1960 در حالی که دیوان عالی ایالات متحده بر قانونی نبودن تبعیض نژادی در رستوران‌ها و اتوبوس‌ها رأی داده بود، باز هم برخی ایالات از اجرای کامل آن سر باز می‌زدند. عده‌ای از مخالفان و منتقدان با برپایی یک جنبش منحصر به فرد،‌ اعتراض خود را نشان دادند. آنها که ترکیبی بودند از جوانان سفید و سیاه مخصوصاً وارد شهرهایی می‌شدند که هنوز با تبعیض نژادی موافق بودند. این حرکت در حال اوج گرفتن بود که درست در ماه می سال 1961 به صورت هماهنگ شده به یکی از اتوبوس‌‌ها حمله شد. جمعی از خلافکاران اجیر شده آلاباما اتوبوس فوق را آتش زدند و آنها را که موفق به فرار شده بودند تا سر حد مرگ به باد کتک گرفتند.
 
 
اتوبوس مدرسه جادویی
بدون شک این یکی را دیگر همه می‌شناسند. کارتونی که در ایران با نام سفرهای علمی شهرت یافته بود. نخستین قسمت آن در 11 سپتامبر سال 1994 پخش شد و تا 6 دسامبر سال 1997 نیز ادامه پیدا کرد. در این کارتون که بر اساس کتابی به همین عنوان ساخته شده بود،‌ یک معلم مدرسه، دانش‌آموزان را برای سفرهای تحقیقاتی با یک اتوبوس جادویی همراه می‌کرد. اتوبوسی که گاهی آنقدر کوچک می‌شد که می‌توانست درون رگ‌های خونی حرکت کند و گاهی آنقدر بزرگ می‌شد که می‌توانست مانند یک سفینه از جو زمین خارج شود.
 
 
اتوبوس‌ تبلیغات سیاسی
اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها اغلب در برنامه‌های انتخاباتی خود عادت دارند با اتوبوس‌های پر زرق و برقی حرکت کنند. این اقدام علاوه بر یک تبلیغ سیار، ساختار چابکی را نیز برای تیم همراه آنها به ارمغان می‌آورد. جدا از بحث انتخابات، در هر کمپین سیاسی می‌توان یکی از این اتوبوس‌ها را مشاهده کرد. استفاده ابزاری از این خودروها با چنین مقصودی، اید‌ه‌ جدیدی نیست. اسناد نشان می‌دهد رجل سیاسی غربی از دهه 40 میلادی اشتیاق عجیبی به این گونه اتوبوس‌ها نشان می‌داده‌اند. اوج استفاده از این وسایل در انتخابات اخیر آمریکا توسط رئیس جمهور فعلی، باراک اوباما صورت گرفت.
 
 
اتوبوس فیلم  Speed
یکی از نفس‌گیرترین فیلم‌های اواسط دهه 90 میلادی، سرعت نام داشت. داستان درباره اتوبوسی پر از مسافری بود که توسط یک مجرم بمب‌گذاری می‌شود. چاشنی بمب زمانی فعال می‌شود که سرعت آن از 80 کیلومتر در ساعت کمتر شود. سکانس‌های پرآشوب شهری این فیلم بی‌نظیر است. موفقیت این تریلر 116 دقیقه‌ای به حدی بود که توانست بودجه 30 میلیون دلاری آن را به 350 میلیون دلار برساند. البته حضور بازیگران سرشناسی چون کیانو ریوز، دنیس هوپر و سندرا بالوک نیز در موفقیت آن بی‌تاثیر نبوده است. اتوبوس حاضر در صحنه‌های فیلم یک دستگاه جی‌ام TDHدیزلی مدل 1966 بود.
 
 
اتوبوس Willie Nelson
78 ساله و هم‌چنان قبراق. خواننده و موزیسیني که اکنون لقب مشهورترین خواننده سبک کانتری را به خود اختصاص داده است. بعد از 50 سال فعالیت در این عرصه او هم‌چنان عادت دارد با اتوبوس‌ به تورهای موسیقی خود برود. به همین دلیل برآورد شده است که او و تیم همراهش سالانه 216 هزار کیلومتر می‌پیمایند. همین اتوبوس‌ سال 2006 برای ویلی دردسرساز شد. آن زمان پلیس درون یکی از صندلی‌ها چند گرم ماریجوآنا کشف کرد که همین امر دستگیری او را در پی داشت. گفته می‌شود این خواننده بسیاری از آهنگ‌ها و ترانه‌هایش را حین همین سفرها ساخته است.