فرش دستباف ایرانی را کالایی
چند وجهی دانسته اند که هم باری از تاریخ و فرهنگ و هویت را بر دوش می کشد و هم
توان اقتصادی، اشتغالزایی و ارزآوری خود را به رخ می کشد و ناروا نیست اگر از این
گوناگونی صفات و ویژگی ها در شرایط تحریم و رویکرد اقتصاد مقاومتی بهره وافی برده
شود.
الف) وجهه مناسب فرهنگی:
تحریم کنندگان و قدرتهای متخاصم
تلاش می کنند تا در شرایط تحریم چهره ای نظامی، خشن و سیاست زده از ایران اسلامی
برای افکار عمومی دنیا تحریم کنند و به این وسیله همکاری های اقتصادی کشورمان با
دیگر ملل را تحت الشعاع قرار دهند اما فرش دستباف ایرانی با قدمت فرهنگی و هنری
خود و پشتوانه غنی تاریخی و اصیلش در کنار ویژگی های اشتغالزایی و ارزآوری می
تواند تلاش های بیگانگان را در این زمینه کم اثر سازد.
شاید ایجاد فشار برای نقل و
انتقال ارز و ایجاد موانع متعدد در بسیاری از صنایع و رسته های اقتصادی برای افکار
عمومی دنیا قابل توجیه باشد ولی مردم دنیا تحریم فرهنگ و هنر را نمی پذیرند.
ب) اشتغالزایی مناسب و کمک به
اقتصاد خانوار:
هنر- صنعت فرش دستباف از دیرباز
در کشور ما به عنوان شغلی فراگیر و مکمل در روستاها و شهرها رواج داشته است و هم
اکنون نیز قریب به یک میلیون نفر بافنده در کشور مشغول فعالیت هستند که با احتساب
دارندگان حرفه های وابسته به فرش (ریسندگی، طراحی، رنگرزی، مرمت، فروش و...) و
لحاظ کردن خانواده های آنان می توان در نظر آورد که بخش عمده ای از جمعیت کشور به
نوعی به فرشبافی پیوند خورده و از آن ارتزاق می کنند.
نقش این هنر- صنعت در تامین
معیشت خانوارها به ویژه در روستاها و به طور خاص به هنگام خشکسالی ها و کم رونق
شدن کشاورزی و دامپروری، و نیز این امکان که فرشبافی به عنوان شغل جانبی و مکمل در
کنار مشاغل اصلی به اقتصاد و معیشت خانواده ها کمک می کند، اثربخشی موثری را برای
این هنر- صنعت رقم زده است.
پ) اثرات غیرمستقیم در توسعه
پایدار کشور:
سرمایه اندک مورد نیاز برای
برپاکردن دار قالیبافی و ایجاد اشتغال ارزان و فراوان و همه گیر در این حوزه، به
توسعه پایدار کشور کمک های غیرمستقیمی رسانده و می رساند. برای نمونه رونق قالیبافی
در روستاها می تواند به پیشگیری از خروج روستاییان و مهاجرت آنان به شهرها و روی
آوردن به مشاغل کاذب یاری رساند.
از طرفی ارزش افزوده بالای این
هنر- صنعت با وجود سرمایه گذاری اندک، شاخصه ای قابل تاکید در دوران توجه به
اقتصاد مقاومتی است.
گوناگونی و تنوع رشته ها و رسته
های فرش دستباف نیز کمک می کند تا شهروندان هر یک بر اساس علاقه خود در یک حوزه
همراه و یاور این حرفه شوند و طراحی، نقاشی، بافت، رفوگری، ساخت دار و ابزار و
یا... را برگزینند.
از این رو نیکوست اگر دولتمردان
و تصمیم گیران حوزه سیاست و اقتصاد نگاه دیگرگونی به هنر- صنعت فرش دستباف به
عنوان عنصری قابل اتکا در شرایط تحریم داشته باشند.
حمید کارگر (کارشناس فرش، دانشجوی دکترای
علوم ارتباطات)