به گزارش
خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران،
فوتبال این نسل از کشورمان، پدیده های کمی به دنیای مستطیل سبز معرفی می
کند سال هاست که به جز معدود بازیکنان جوانی که به تیم ملی راه پیداکرده
اند، پایه های این تیم هنوز بر ستون های بازیکنان سالخورده و قدیمی اش
استوار است.
به تازگی مانوئل ژوزه سرمربی تیم پرسپولیس در مصاحبه ای ادعا کرده بود که بازیکنان ایران فرهنگ بازی گروهی و تاکتیک پذیری را ندارند.
اگر
چه شاید کارنامه ژوزه با صرف نظر از چند بازی برده و بازی پر گل انتهایی
اش چندان درخشان نباشد ولی ادعای او چندان هم بی مورد نیست، در فوتبال
احساسی کشورمان تعداد زیادی از بازیکنان با تاکتیک سرمربی پیش نمی روند،
البته طبیعی است که در این میان بسیاری از سرمربیان تاکتیکی ارائه نمی دهند
و همین باعث می شود که یک تیم تنها به خلاقیت انفرادی ستاره هایش متکی
باشد.
البته به نظر می رسد چنین عدم تاکتیک پذیری به ریشه و پایه بازیکنان باز گردد.
در تیم های بزرگ دنیا از همان کودکی در تیم های پایه نیاز یک تیم به بازی گروهی برای بازیکنان روشن می شود.
ستاره
های دنیا از جمله مسی و رونالدو هم به این باور رسیده اند که یک حرکت
گروهی درست به مراتب بیش از چند حرکت انفرادی جواب می دهد.
البته
بسیاری از کارشناسان معتقدند افزایش صفرهای قرار داد بازیکنان فوتبال باعث
شده است تا آن ها انگیزه زیادی برای ارائه بازی خوب نداشته باشند، به ویژه
اینکه مسیر راهیابی بسیاری از بازیکنان به تیم ملی بسیار هموار شده است و
در گذشته بازیکنان تلاش بسیار بیشتری برای ملی پوش شدن داشتند.
کرانچار
سرمربی تیم سپاهان نیز در یکی از مصاحبه هایش مدعی شده بود که فوتبالیست
های ایرانی بیشتر از بازی خود، نگران آرایش و مدل ماشینشان هستند.
البته
در سراسر دنیا، فوتبالیست ها به واسطه قرار داد های نجومی خود به مسائل
مادی و ظاهر خود بیشتر می رسند و این قضیه فقط به فوتبال ما باز نمی گردد.
فوتبال
این روزهای ما با گره ها و حاشیه های متفاوت توام است، گره هایی که هر روز
پیچ در پیچ تر می شود و بازیکنانی که بدون برنامه فقط در زمین مسابقه راه
می روند، این داستان قصه ی هوادارانی است که هر روز با داستان تازه ای
مواجه می شوند.
از بی پولی باشگاه گرفته تا قهر سرمربی و بازیکن و بیانیه ها و مصاحبه ها و حاشیه ها و حاشیه ها...
این ها همه، فوتبال امروز ما در آینه ی یک گزارش است و این مهره های نه چندان با انگیزه بازیکنانش!/آق
گزارش از اکبر باقري