به گزارش
گروه علمي،پزشكي باشگاه خبرنگاران به نقل از وب دا، دكتر فاطمه محرري، عضو مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اينكه اين بيماري يك نوع معلوليت است، اظهار داشت: كليه رفتارهايي كه از اين كودكان سر مي زند كاملا غير ارداي بوده و به هيچ عنوان عمدي در كار نيست و اين بيماري مانند بيماري هاي ديگر در كودكان بايد درمان شود و نبايد كودك در آن مورد سرزنش و تنبيه قرار داد.
دكتر فاطمه محرري در ارتباط با درمان هاي اين بيماري خاطرنشان كرد: براي درمان اين بيماري مي توان از روش هاي دارو درماني و يا رفتار درماني استفاده كرد.
اين متخصص روانپزشكي كودكان ژنتيك را يكي از عوامل اصلي ابتلا به اين بيماري عنوان كرد و خاطر نشان کرد: بيش از 80 درصد از افرادي كه به اين بيماري مبتلا هستند ريشه هاي ژنتيكي دارند ولي عوامل محيطي مانند كم خوني، مسموميت با سرب، مشكلات دوران بارداري و زايمان و مشكلات خانوادگي از جمله عواملي است كه مي تواند احتمال ابتلا به اين اختلال را افزايش دهد.
مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اينكه در حدود یک سوم از كودكاني كه به اين اختلال دچار هستند بين 12 تا 18 سالگي خود به خود درمان مي شوند ادامه داد: يك سوم نيز بهبودي نسبي پيدا مي كنند ولي در يك سوم مبتلايان اين بيماري تا سن بزرگسالي بهبود پيدا نمي كند .
دكتر محرري در ارتباط با علائم ابتلا به اين بيماري در كودكان بيان كرد: علائم اين بيماري شامل 3 دسته علائم كم توجهي، پرفعاليتي و تكانشگري مي باشد.
وي در اين راستا افزود: از جمله رفتارهايي كه نشانه وجود علائم كم توجهي است مي توان به درماندن از توجه به جزئيات ، وجود اشتباهات ناشي از كمبود دقت در كارهاي مربوط به تحصيل، فراموشكاري در انجام كارهاي روزمره، ناتواني در سازماندهي تكاليف و بروز حواس پرتي در كودك اشاره كرد.
عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي مشهد در ارتباط با علائم رفتارهاي پرفعاليتي و تكانشگري تاكيد كرد: برخي از نشانه هاي اين دسته از رفتارها بي قرار بودن دست ها و پاها ، ايستادن در جاهايي که انتظار مي رود فرد بنشيند، دويدن بيش از حد، حرف زدن زياد، مشكل براي انتظار كشيدن و انجام بازي هاي پر سر و صدا است.
دكتر محرري با اشاره به اينكه اين اختلال دليل 50 درصد از مراجعات افراد به كلينيك هاي روانپزشكي كودك است، افزود: ميزان شيوع اين بيماري كه بعد از 3 سالگي شروع مي شود در كودكان بين 5 تا 12 درصد تخمين زده شده است كه در كودكان پسر بين 2 تا 9 برابر شايع تر است./ح