وي ادامه داد: در يك تعريف آمده که اقليتها گروهي هستند كه در موقعيت غيرحاكم قرار داشته و با داشتن تابعيت آن ملت به صورت نسبي با آنها احساس همبستگي ميكنند.
رضايي در تبيين مفهوم ديگري كه اسناد بينالمللي از اقليت ارائه كردهاند، گروههاي بومي در يك كشور كه پيش از حضور متجاوزان به سرزمين خود با ملت آن كشور پيوندي جدي دارند را به عنوان اقليت برشمرد.
وي تاكيد كرد: در رويه كميته حقوق بشر، اين دو تعريف مترادف و گاهي به جاي يكديگر به كار برده ميشود.
رضايي افزود: بايد در تعريف اقليتها پيوند سرزميني و ريشهدار بودن آنها مورد توجه قرار گيرد و براين اساس هر فرقه و گروه نوظهوري نميتواند خود را اقليت بخواند.
اين كارشناس مسائل حقوق بشر با اشاره به وضعيت اقليتها در ايران اظهار داشت: در نظام جمهوري اسلامي ايران كه پايههاي آن بر باورهاي اسلامي شكل گرفته است توجه خاصي به اقليتها شده و در اصل 19 و 20 قانون اساسي كشورمان به طور خاص به حقوق اين قشر از جامعه توجه شده است.
وي در پايان يادآور شد: بر طبق قانون اساسي كشورمان، مردم ايران از هر قومي كه باشند از حقوق ثابتي برخوردار هستند.
انتهاي پيام/ش3