به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی نهمین جشنواره تئاتر ماه؛ مهرداد رایانی مخصوص، مدرس دانشگاه، رئیس سابق مجموعه تئاتر شهر تهران و داور نهمین جشنواره تئاتر ماه، در خصوص پیشرفت كیفی آثار نمایشی به خصوص گروه های شهرستانی گفت: به هر ترتیب با گذر زمان رشد و ارتقا در آثار نمایشی مشهود است، و نمودار این پیشرفت كمی و كیفی قابل ترسیم است، مانند سابق غلوها و اغراق های بی مورد در بازی ها و طراحی ها دیده نمی شد و این نكته بسیار مهمی است.
وی درباره گروه های شهرستانی و ثابت نبودن آنها نیز گفت: گروه های تئاتر كه در شهرستان ها صاحب موقعیت و جایگاه هنری می شوند چون از نظر مدیریتی به آنها توجهی نمی شود، تمایل دارند تا به تهران، مركز تئاتر كشور كوچ كنند و از حمایت های مناسب تری كه در این شهر وجود دارد استفاده كنند، بسیاری از مدیران تئاتری از همین هنرمندان شهرستانی بودند كه كوچ كرده اند ، برای پیشرفت تئاتر شهرستان باید وضعیت و زمینه بروز ظهور تئاتر را برای آنها فراهم كرد. در این رابطه اول پول و حمایت مالی مهم است و سپس برنامه ریزی، هیچ كاری در هیچ شهرستانی با 2تا 3 میلیون تومان حمایت مالی نمی تواند موفق شود.
رایانی مخصوص در خصوص سطح اختلاف میان تئاتر شهرستان و مركز در سایر كشورها؛ گفت: اختلاف در تمام كشورها میان تئاتر مركز و پایتخت با تئاتر شهرستان وجود دارد اما این اختلافات در تعداد مراكز تئاتری و تعداد اجراهای تئاتری است اما در مورد لحاظ امكانات مالی و تجهیزات سالن و صحنه برابر هستند. در مورد بحث های آموزشی و مسائل اجتماعی نیز برابری وجود دارد. هنرمند باید با شرایط مناسب كار كند و اگر شرایط مناسب نبود نباید بپذیرد و باید تلاش كند كه شرایط را عوض كند.
داور جشنواره درباره خوانش و اجرای آثار كلاسیك و سپس گرایشات مدرن به متون كهن نیز گفت: در هنر اصل بر روی خلاقیت و استعداد های فردی است، یادگرفتن شیوه ها و نمایشنامه های كلاسیك كمك می كند تا در بروز و تبلور و شكوفایی استعداد ها نقش بازی كنند اما حكمی وجود ندارد كه باید حتما از كلاسیك ها شروع كرد، بسیاری از آدمها می آیند و بدون پشتوانه كلاسیك كار می كنند و موفق هم می شوند، حوزه علوم انسانی گسترده است و كسی هرگز نمی تواند بگویید كه در همه زمینه ها به مرحله استادی رسیده است.
این مدرس دانشگاه درباره جایگاه جشنواره تئاتر ماه در میان جشنوراه های تئاتر كشور، گفت: با توجه به برگزاری 12 دوره برگزاری جشنواره تئاتر سوره كه پایه اصلی جشنواره ماه است، احساس نیاز به تغییر در فرم و شكل این جشنواره باعث ایجاد جشنواره تئاتر ماه بود كه به معنویت و هنر و اندیشه توجه كند و به دنبال شكل و معنایی كه مد نظر حوزه هنری بوده و هست می پردازد، جشنواره تئاتر فجر یك بخش خاصی از مخاطبان را می توانست پوشش دهد و بقیه متقاضیان می توانستند از ظرفیت این جشنواره برای حضور و اجرای نمایش هایشان استفاده كنند. سنگ بنای این جشنواره بر اجرای عموم بود و تمام نمایش ها در همان دوره اول قرداد بستند و به اجرای عمومی رفتند.
وی افزود: فراز و نشیب هایی به مقتضیات زمان و مكان بوده است به طور مثال در این دوره جشنواره بخش كودك و نوجوان به عنوان یك بخش مستقل اضافه شده است كه از نشانه های تغییرات مثبت این جشنواره است. نوع فراخوان و شعار متفاوت جشنواره كه "تولید محوری" آن مد نظر بوده است نیز از تغییر فرم های مناسب این جشنواره است. ما باید تئاتری داشته باشیم به نام "تئاتر حوزه هنری" كه متشكل از گروه های تئاتری تهران و شهرستان ها است و این جشنواره در حقیقت جشن تئاتر حوزه هنری های سراسر كشور است. تئاتر جشنواره ای نبیاد مبنای تشكیل و اجرای تئاتر باشد بلكه باید تبلور، بلوغ،جشن و رقابت تئاتر توسط جشنواره تعیین شود.
راياني مخصوص افزود: با اجراهای عمومی و حذف نشدن گروه ها به شیوه معمول كه در سایر جشنواره ها معمول است، انرژی گروه ها و افراد هدر نمی شود، نمایش ها مخاطب خود و فید بك مخاطبان را پیدا می كنند و می بینند و در نهایت تكلیف خود را در تئاتر می فهمند و ما به دنبال رفع سد موانع تئاتری برای اجرای عمومی آن هستیم. /ص