حبيبالله عسگراولادي در گفتگو با خبرنگار
احزاب باشگاه خبرنگاران درباره شخصيت اخلاقي مرحوم آيتالله انواري اظهار داشت: بيش از 50 سال است كه با ايشان آشنا بودم، وي عالمي جليل، اسلامشناسي مجاهد و مجاهدي در خدمت امامت و ولايت بود.
وي افزود: مرحوم انواري در شرايط تبعيد به برازجان بسيار مقيد به امامت و ولايت و بسيار ساده زيست و كمتوقع بود.
دبير كل جبهه پيروان خط امام و رهبري تصريح كرد: بنده خادم و شاگرد مرحوم آيتالله انواري در زندان و دوران تحصيل بودم و در كميته امداد نيز حتي يك درخواست در طول اين مدت نداشت چراکه سعي ميکرد ما را به خدمت به محرومين و مستضعفين هدايت كند و تاكيد ميكرد كه بايد فاصله بين فقرا و متمكنين كم شود.
عسگراولادي با بيان اينكه در شخصيت مرحوم آيتالله انواري از نظر مبارزه و مجاهده، هيچ ترسي وجود نداشت، به ذکر خاطره اي اشاره کرد و گفت: علت تبعيد ايشان، شهيد عراقي و بنده به برازجان، اعتصاب غذاي ما در زندان بود، يك شب رئيس كل زندانها و رئيس زندان قصر همراه با جمعي به زندان آمدند و مرحوم آيتالله انواري با شجاعت مقابل آنها ايستاد؛ رئيس كل زندانهاي رژيم طاغوت از ايشان پرسيد آيا شما كار اعتصاب غذاي زندانيان را شرعي ميدانيد و چرا به آنها تذكر نميدهيد؟ مرحوم آيتالله انواري پاسخ داد اگر بايد تذكر بدهم اولين تذكرم به شماست كه چرا اين قدر در رژيم ظلم ميكنيد؟ قبل از اينكه به زندانيان بگويم اعتصاب غذا نكنيد بايد به شما بگويم كه ظلم نكنيد.
وي افزود: همين مساله منجر شد تا قطار تبعيد ايشان نيز به سوي بزارجان به راه افتد و با يکديگر به مدت يك سال در برازجان در يك محوطه كوچك در تبعيد بوديم اما مرحوم آيتالله انواري هميشه با روحيهاي شاداب برخورد ميكرد.
عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام تصريح كرد: مرحوم آيتالله انواري، مصداق ويژگيهاي شيعه در روايات معصومين(ع) بود كه فرمودند شادي مومن در صورت و غمش در قلب او قرار دارد، لذا ايشان همواره چهره شادابي در طول زندان داشت و هر كس كه ناراحتي داشت با زيارت چهره شاداب ايشان خوشحال ميشد، اگر چه ايشان غم و اندوه فراواني داشتند كه همه در سينه او بود.
انتهاي پيام/