به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، انتخابات
سال 88 و وقایع پس از آن نقطه عطفی در مبارزات ضدانقلاب علیه نظام ج.ا.ا
بود، این موضوع از آن جهت اهمیت پیدا نمود که سران فتنه توانستند با طرح ادعای دروغین خود مبنی بر «تقلب در انتخابات»
هواداران خود را به خیابان کشانده و از آنان در جهت منافع خود سوء استفاده
سیاسی کنند. ضدانقلاب خارج از کشور تحت عناوین مختلف با فراخوان نیروهای
خود به داخل جمعیت حاضر در خیابان ها، به دامنه آشوب های پس از انتخابات
افزودند.اما دیری نپایید که دروغ سیاسی سران فتنه با اعتراف اعضای درجه یک
آنها برملا شد و حامیان و هواداران واقعی میرحسین موسوی و مهدی کروبی دست
از اعتراض برکشیدند، این در حالی بود که هنوز عناصر ضدانقلاب و معاند نظام
ج.ا.ا تمایل به حضور در خیابان ها داشتند و آنچنان که شاهد بودیم حوادثی از
قبیل عاشورای 88 و به آتش کشاندن مساجد رخ داد.
در
همین رابطه سایت ضدانقلاب خودنویس با اشاره به این موضوع، به جوانانی که
روزی در خیابان های تهران شعار سر می دادند و الان در پشت کامپیوتر توهم
نویسی می کنند اشاره می کند و به ریشه یابی آن می پردازد، غافل از اینکه
به دروغ سران بپردازد و اینکه چرا پس از برملا شدن دروغ آنها، خیابان های
تهران به یک باره خالی شد!
خودنویس:
مشکلی که ما اکنون با آن رو به رو هستیم و بسیار تلخ و ناگوار می باشد،
این است که مبارزانی که دو سال پیش در کوچه ها و خیابان ها حضور داشتند،
اکنون تبدیل به چندین هزار شناسه و کاربر ناشناخته ی متوهّم محیط مجازی شده
اند.
خودنویس
در ادامه می نویسد: نگارنده بر این باور است که ایرانیان درون کشور که به
اینترنت آزاد دسترسی دارند، به آزادی های محیط مجازی بسنده کرده اند. بی
تردید مسببان اصلی این تراژدی، برنامه ریزان و گردانندگان جنبش سبز و
حامیان ایشان همچون سایت های کلمه و جرس هستند.اکنون
این است حال و روز جنبشی که مرده است و بی جان به کناری افتاده شده، و چند
هزار متوهّم مجازی نیز، هر روز سخن از اندکی صبر، سحر نزدیک است می زنند.
این
افکار و سخنان کلیشه ای و بنجل، همراه با توهین و دشنام دادن، واقعا جای
تاسّف و نگرانی است. اکنون به مدت دو سال است که ما هر روز، سخنانی از قبیل
اندکی صبر، سحر نزدیک است را، روزانه هزاران بار از دهان آقای سازگارا و
دیگر افراد شنیده ایم و مشق کرده ایم.