به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران خوزستان،یکی از فعالان میراث فرهنگی خوزستان که به‌طور اتفاقی با این سایت مواجه شده به نشانه‌هایی از اهواز قدیم اشاره می‌کند این در حالی است که بخشی از باستان‌شناسان نیز پس از اطلاع از این تپه و بررسی‌‌هایی که انجام دادند قدمت این گوردخمه‌ها را متعلق به دوره اشکانی دانستند.
بی‌دلیل نیست که خوزستان را بهشت باستان‌شناسی لقب داده‌اند. صدها محوطه و تپه باستانی در این شهر تاریخی وجود دارد که هر چند که تعداد بیشماری از آن‌ها به زیر کشت رفتند و دستخوش حفاری‌های غیرمجاز شدند اما هنوز آثاری حتی به‌صورت اتفاقی یافت می‌شود که بکر و دست نخورده باقی مانده‌اند.
«مجتبی‌گهستونی» فعال میراث‌فرهنگی و دبیر انجمن تاریانا، در اینباره می‌گوید:« نزدیک به 100 استودان و گوردخمه در شرق اهواز میان تپه‌های حصیرآباد و منبع آب مشاهده شده که طبق تماس‌ها و اطلاعات به‌دست آمده از اداره میراث‌فرهنگی تاکنون ناشناخته بوده است».
وی ادامه می‌دهد: در این تپه‌ها نزدیک به 100 قبر، گوردخمه و سازه‌هایی نظیر پلکان وجود دارد. به‌گونه‌ای که وقتی درحال گشت و گذار بودم متوجه شدم روی برخی تپه‌ها آثاری از تراش‌سنگ وجود دارد به همین دلیل با دقت بیشتری در اطراف تپه‌ها به جستجو پرداختم که با تعداد بسیاری گوردخمه و صدها قبر روی شیب تپه‌ای که از شرق به غرب امتداد داشت مواجه شدم.
این فعال میراث‌فرهنگی می‌افزاید: پس از درجریان گذاشتن اداره کل میراث‌فرهنگی خوزستان، تصاویر این گوردخمه‌ها را برای تعدادی از باستان‌شناسان ارسال کردم. و آن‌ها نسبت به اهمیت این گوردخمه‌ها نیز تاکید داشتند.
گهستونی با اشاره به گفته‌های یکی از باستان‌شناسان می‌گوید: یک باستان‌شناس اعتقاد دارد که بخشی از این سازه‌ها به استودان تعلق دارد و قدمت آن‌ها به دوره اشکانی برمی‌گردد. چنانچه بر فراز کوه رحمت و در خارک و سیراف نمونه‌های مشابه آن را می‌توان مشاهده کرد.
وی ادامه می‌دهد: یکی دیگر از کارشناسان که در زمینه نمادشناسی فعالیت می‌کند به اظهارنظر متفاوتی اشاره می‌کند، او معتقد است، با توجه به اینکه کنده‌ها در کنار هم به‌صورت شیب قرار گرفته‌اند این مکان می‌تواند محلی برای ذخیره و نگهداری و پالایش آب مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
دبیر انجمن تاریانا با تاکید براینکه این گوردخمه‌ها در دل شهر اهواز قرار گرفته‌اند اما تاکنون ناشناخته باقی مانده‌اند می‌افزاید: با این که شرق اهواز جزو قدیمی‌ترین محلات محسوب می‌شود اما از سوی میراث‌فرهنگی تلاشی برای شناسایی و کاوش محوطه‌ها صورت نگرفته و فعالیت آن‌ها محدود به ثبت آثار تاریخی با فاصله طولانی بوده است.
اما نکته قابل توجه اینجاست که این تپه در شرایط مناسب حفاظتی قرار ندارد. چراکه به گفته گهستونی به‌دلیل ایجاد فضای سبز این تپه محل رفت و آمد مردم عادی شده است و همینطور فرسایش های فصلی و حفر تپه برای درختکاری بیشترین آسیب را به این محوطه رسانده است.
ضروری است اداره کل میراث‌فرهنگی هر چه سریعتر کارشناسان خود را به محل مورد نظر اعزام کرده تا این مکان بدون شناسایی از بین نرود./س