پس از آنکه کاپیتان شهبازی، خلبان بوئینگ ۷۲۷ هما که در پرواز مسکو – تهران در تاريخ 26 مهر ماه سال گذشته موفق شد هواپیما را بدون باز شدن چرخ‌های جلو در فرودگاه مهرآباد به زمین بنشاند رسانه‌ها از قول او نوشتند که ممکن است دو ماه خانه‌نشین شود و حقوقی هم دریافت نکند، و چه پيش بيني درستي از آب دار آمد.
بعد از گذشت 363 روز کاپيتان در خانه خود سر درد دل را باز مي کند و مي گويد : 3 ماهي مي شود که از کار بيکار و خانه نشين شده ام.
کاپيتان شهبازي از آن روز پر از تنش مي گويد : پرواز مانند همیشه انجام گرفت اما این بار در مسیر برگشت به فرودگاه امام متوجه شدیم که چرخ دماغه هواپیما باز نمی‌شود. پس از اینکه تمام تلاشمان را برای باز شدن چرخ‌ها با کمک ۳ کمک خلبان دیگر به نامهای کاپیتان رستگار، کاپیتان عقدایی و کاپیتان قرابان‌پور انجام داديم سرانجام هواپیما در فرودگاه مهر آباد به سلامت زمین نشست.
اين شروع داستان پر از هياهوي اين کاپيتان بود شروعي که تلخي پايانش بيشتر آزارش مي دهد.
تقدير و تشکر هاي سازمانها و مسولان عالي رتبه بعد از آن روز شروع شد به طوري که سانحه فوق و موفقيت در پرواز تا دو ماه صدر خبرهاي خبرگزاري ها و رسانه هاي داخلي و خارجي شد.
خلبان بوئینگ مسافری پرواز مسکو- تهران با بیان اینکه تاکنون این اتفاق را تجربه نکرده بودم افزود: اطلاعی از ایرادات فنی هواپیما ندارم زیرا وظیفه اصلی من پرواز است .
اين فرود پر غرور حتي از ديد رسانه هاي ديگر کشورها نيزپنهان نماند و در ماراتون اعلام اين خبر رسانه هاي خارجي از رسانه هاي خودي پيشي گرفتند.اتفاقي که حتي بعد از گذشت نزديک به يک سال براي کاپيتان هنوز دردناک است.
فرسوده بودن هواپيما هاي کشور نکته اي بود که کاپيتان در اغلب رسانه هاي داخلي و خارجي آن را بازگو کرد اما انگارصحبت از حقايق و اينکه تحريم و بازي سياستمداران غربي تنها با جان مردم بازي مي کند به کام خيلي از مسولان خوش نيامد .
چرا که تشويق ها و سوت و کف ها فقط دو ماه براي اين قهرمان ملي صدا داشت و بعد از آن خانه نشيني و لغو پروازها توسط مسولان هواپيمايي جمهوري اسلامي ايران چاشني تلخ و تمام کننده ي اين پرواز مسکو به تهران بوده است.
انگار هيچ کس نبايد دليل اين خانه نشيني را بداند حتي خود کاپيتان !
اجلاس نوزدهم ژنو رنگ و بوي ايراني داشت چراکه اين نشست ميزبان قهرماني بود که توانسته بود جان 100 مسافر و خدمه پروازي را که مليت هاي متفاوتي داشتند نجات دهد.
در اين نشست بود که شهبازي از فرسوده بودن هواپيما ها سخن گفت حرفي که شايد شروع خانه نشيني را براي او رقم زد.
بعد از اين سفر بود که غربت را در کشورش حس کرد و بعد از20 سال پرواز در آسمان 90 روزي است که تنها با خاطرات پروازش زندگي مي کند.
کاپيتان خانه نشين شد علت آن را هم به او نگفتند اما خودش چرايي آن را در صحبت هاي نشست ژنو مي داند.
با وجود نامهرباني ها کاپيتان شهبازي خود را سرباز ولايت مي داند سربازي که تابع ولي امرمسلمين است.
صحبتهاي نشست را که مرور مي کند بيشتر به گفته هاي انسان دوستانه و عاري از هرگونه سياست خود پي ميبرد.
اما انگار اين صحبت ها با تعبيرهاي منفي مسولان هواپيمايي روبرو شده تا جايي که بعد از انجام 100 پرواز با مديريت شهبازي ديگر بار مسولان نامه ي لغو پرواز او را مهر کردند.
کاپيتان اين ماه هاي بدون پرواز را نيز بيهود طي نکرده است و اقدام به ايجاد سايتي با نام انجمن دفاع از هوانوردي کشور کرده که متاسفانه با اعمال قانوني مواجه شده است .
شهبازي کمک رسانه ها را در رساندن صداي مظلوميت صنعت هوايي بدور از هرگونه سياست زدگي را پررنگ دانسته است .
دوست دارم از صداي گرفته و چشمان اشک بار اين قهرمان ملي بگويم وقتي با صداي لرزان مي گفت: من پرواز را دوست دارم من سرباز ولايت هستم من منافع ملي را فداي منافع شخصي نمي کنم کاش روزي در کشور تشويق به جاي تنبيه زنده شود./عب
گزارش از پروين خدادادي