به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران ، پايگاه اينترنتي ورد سوسياليست امروز دوشنبه در گزارشي به قلم نيک بيمز نوشت:
اختلاف نظرها و نشانه هاي تنش در واقع از پيش از نشست شروع شدند- رئيس بانک مرکزي چين در پي تنشها با ژاپن از شرکت در اين نشست خودداري کرد.
اما اختلاف نظرها در نشست نيز نمايان بودند و يکي از نمونه هاي آن نيز مسئله تسهيل سياستهاي بانک مرکزي آمريکا بود- روز شنبه گيدو مانتگا وزير دارايي برزيل که پيشتر در خصوص جنگهاي ارزي ناشي از سياستهاي بانک مرکزي آمريکا در کاهش ارزش دلار هشدار داده بود، اين سياستها را خودخواهانه خواند.
بن برنانکي رئيس بانک مرکزي آمريکا در نشست روز يکشنبه با اصرار بر تاثيرات تسهيل سياستهاي پولي بر پيشرفت اقتصاد آمريکا و همچنين اقتصاد جهاني، به گفته هاي مانتگا واکنش نشان داد.
اما از سوي ديگر ماساکي شيراکاوا رئيس بانک مرکزي ژاپن که خود نيز تسهيل سياستهاي مالي را در پيش گرفته است، هشدار داد سياستهاي پولي آمريکا دوره جديد رکود اقتصادي را در پي خواهد داشت.
اختلاف نظر بين وزير دارايي آلمان و رئيس صندوق بين المللي پول بر سر مهلت به يونان، يکي ديگر از نمونه تنشها بود.
کريستين لاگارد رئيس صندوق بين المللي پول از سخنراني خود براي درخواست مهلت بيشتر براي يونان در اجراي برنامه رياضت اقتصادي، استفاده و اعلام کرد کشورهاي اروپايي بايد در صورت کاهش سرعت رشد، از کاهش بودجه خودداري و به افزايش مالياتها رو کنند.
وي اعلام کرد کاهش بودجه مخاطراتي در پي دارد و گاهي بهترين راه حل، در نظر گرفتن زمان بيشتر است.
اما اين سخنراني با واکنش شديد ولفگانگ شوئبله وزير دارايي آلمان مواجه شد- وي در حاشيه نشست سخنان لاگارد را با موضع گيري صندوق بين المللي پول متناقض خواند.
شوئبله گفت: «زماني که يک هدف مشخص مطرح است، تغيير جهت اطمينان زيادي ايجاد نمي کند. اگر هدف بالا رفتن از يک کوه باشد و در مقابل از کوه پايين بياييم، کوه به هدفي بزرگ تر و غير قابل دسترس تبديل خواهد شد.»
پس از اين سخنان، لاگارد و شوئبله تلاشهاي بسياري کردند تا نشان دهند آلمان و صندوق بين المللي پول مشکلي با يکديگر ندارند.
لاگارد تغيير مواضع در صندوق بين المللي پول را رد و خاطر نشان کرد: «هماهنگي مالي الزامي است؛ چه هماهنگي مالي خوانده شود و يا تثبيت مالي و يا رياضت اقتصادي. منظور از همه اين موارد يکي است.»
با اين حال اختلاف نظرها بر سر يونان همچنان باقي ماندند، چرا که لاگارد خواستار در نظر گرفتن مهلت بيشتر براي اين کشور شد، و شوئبله همچنان بر متعهد ماندن يونان به توافقات پيشين پافشاري کرد.
مناقشات در نشست صندوق بين المللي پول در واقع ناشي از اين مسئله است که قدرتهاي برتر هر يک منافع جداگانه اي را دنبال مي کنند.
نگراني آلمان از اين موضوع است که بانکهاي آلماني مجبور شوند خسارت ناشي از مهلت دادن به يونان و ديگر کشورها را بپردازند.
از سوي ديگر آمريکا و انگليس هر دو نگرانند که اجراي سريع تدابير رياضتي به انقباض بيشتر اقتصادي منطقه يورو و همچنين آسيبهاي جدي به بازارهاي صادرات آنها منجر شود.
افزايش نگرانيها در خصوص بروز بحران جديد اقتصادي نيز يکي ديگر از عوامل تنشها در ميان قدرتهاي برتر است- آمريکا وضعيت اقتصادي خوبي ندارد و بر بالاي پرتگاه مالي ايستاده است. اروپا نيز تمامي تلاش خود را براي جلوگيري از بحران شديدتر بکار گرفته و راهبرد براي پيشرفت را فراموش کرده است و در ژاپن نيز رشد چشمگيري مشاهده نمي شود.
به طور کلي مي توان گفت نشست صندوق بين المللي پول حاکي از چشم اندازي وخيم در پيش روي اقتصاد جهان بود.