دانستنيهايي درباره ژله

 به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک  ، ژله یا لرزانک نوعی غذای ژل مانند شور یا شیرین است که معمولاً با اضافه نمودن ژلاتین و یا پکتین (ژلاتین گیاهی) تهیه می‌شود. غذاهای ژل مانند شیرین عبارت‌اند از: دسرهای ژلاتینی، مثل خوراک ژله، بلنک مانژ (Blancmange) یا مربا. غذاهای ژل مانند شور عبارت‌اند از: aspic یا ژلاتین ساده. ژله سلطنتی نوعی ژله است که زنبورها آن را می‌‌سازند. اگر این ماده غذایی را به لارو زنبور بدهند، تبدیل به زنبور ملکه می‌شود. از انواع شیرینی‌های ژلاتینی می‌توان ژله‌های کوچک و یا پاستیل‌های خرسی که مخصوص کودکان است را نام برد. ژلاتین چیست؟ ژلاتین، ماده جامد ترد و نیمه شفافی است که بی رنگ یا زرد خیلی روشن است و معمولاً بی بو و بی مزه است. این ماده از حرارت دادن طولانی مدت بافت ملتحمه حیوانات به دست می‌آید. ژلاتین، نوعی فراورده پروتئینی است که از هیدرولیز جزئی کلاژن تهیه می‌شود. کلاژن را از پوست، استخوان، غضروف و دیگر اتصالات بدن حیوانات استخراج می‌کنند. وقتی ژلاتین حرارت ببیند ذوب شده و زمانی که آن را دوباره سرد کنند، جامد می‌شود. ژلاتین همراه با آب، حالت نیمه جامدی را ایجاد می‌کند.. در مقیاس صنعتی، ژلاتین از فراورده‌های فرعی صنعت گوشت و چرم می‌‌باشد. بر خلاف تصور عمومی، از شاخ و پنجه حیوانات در تولید ژلاتین استفاه نمی‌شود. برای خارج نمودن کلاژن از بدن حیوانات، از روش‌های مختلفی همچون قرار دادن در اسید یا محیط‌های قلیایی گاهی تا چند هفته استفاده می‌کنند. تولید ژلاتین در سراسر جهان، سالانه ۲۵۰۰۰۰ تن می‌‌باشد. ژلاتین برای مصارف خانگی معمولاً به صورت ورقه ای، دانه و یا پودر عرضه می‌شود. برخی از آنها را می‌توان مستقیماً به غذای مورد نظر اضافه نمود. برخی دیگر را قبل از مصرف باید در آب خیس کرد. گیاه خواران از مواد گیاهی همچون آگار به جای ژلاتین استفاده می‌کنند. البته به خاطر داشته باشید که به آگار ژلاتین نمی‌گویند؛ چون ژلاتین تنها از حیوانات به دست می‌آید و منشا گیاهی ندارد. گاهی به انواع ژل و ژله‌ها هم ژلاتین می‌گویند. اما ژلاتین تنها به فراورده اطلاق می‌شود که از پروتئین حیوانات به دست می‌آید. پس از به وجود آمدن بیماری جنون گاوی، نگرانی‌هایی ایجاد شد مبنی بر این که ژلاتین به دست آمده از حیوانات مبتلا به این بیماری، ممکن است عاملی برای انتقال این بیماری به انسان باشد./س