وي افزود: افراد پس از ازدست دادن عزيزانشان يا از دست دادن چيزهايي كه به آنها وابسته هستند به اين فكر مي‌كنند كه چگونه بايد بدون آن فرد يا آن شئ يا ثروت ادامه زندگي بدهند و در واقع با اين از دست دادن زندگي آنها دچار تغييري عمده مي‌شود كه اين تغيير اضطراب آور است.
استاد دانشگاه ژوهانسبورگ خاطرنشان كرد: هنگامي كه فردي با فقدان و يا مرگ نزديكانش روبرو مي‌شود در زندگي مشكلات زيادي پيدا مي‌كند و دائما اثرات اين فقدان را در زندگي‌اش مي‌بيند و حتي به مرور زمان اين مشكلات زيادتر مي‌شوند كه روي رفتار و وضعيت زندگي فرد تاثير گذارند.
وي افزود: اندوه ساكن نمي‌ماند و فرآيندي پويا دارد و ممكن است حتي تا آخر عمر هم باقی بماند.
يانگ با بيان اينكه درك و قبول فقدان بسيار مهم است، تصريح كرد: ريشه‌هاي اضطراب در تغيير و از دست دادن است و اگر به درستي سوگواري انجام شود، مي¬توان اضطراب ناشي از فقدان را مديريت كرد.
وي افزود: بايد به افراد ياد دهيم كه چه طور خود را با شرايط جديد تطبيق بدهند و قبول كنند كه زندگي آنها تغيير كرده است.
استاد دانشگاه ژوهانسبورگ تاكيد كرد: در هنگام فقدان بايد كسي در كنار فرد باشد و سخنان او را بشنود و به او كمك كند تا از تاثير اين اضطراب‌ها بكاهد.
وي افزود: در كنار روش‌هاي سوگواري مناسب كه در كاهش اضطراب موثر هستند، صحبت و رفتار درماني هم تاثير زيادي دارند و فرد بايد احساس كند مورد حمايت است.
وی در خاتمه یادآور شد: بايد اضطراب‌هاي بيماران را تقسيم و هر تكه كوچك را جداگانه برطرف كرد تا در نهايت بتوان كل اضطراب‌هاي فرد از بين برد./س