به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، پس
از گذشت سی و اندی سال فعالیت گروه های مختلف در قالب اپوزسیون و سوء
استفاده آنان از کمک سازمان های غربی حال شورای ملی بهانه ای است برای
ادامه فعالیت آنها؛ اپوزسیون جمهوری اسلامی ایران در طول این چند سال تنها دامنه اختلافات
را گسترده تر کرده است. فعالیت این جماعت در قالب اپوزسیون آنقدر سطحی و
ابتدایی بود که موجب شد در سالهای بعد عناصری مضحک چون «بهرام آبتین»،
«سرلشگر مهدی روحانی» و حتی برخی از چهره های تلویزیونی دست به کار سیاسی
زده و خود را اپوزسیون بنامند!
در
این میان فعالیت سلطنت طلبان و منافقین بر دیگر گروه های اپوزسیون سایه
افکنده است، گفتنی است سلطنت طلبان با تاراج اموال ملی ایرانیان به خارج از
کشور توانستند سرمایه خوبی برای ادامه فعالیت های خود فراهم کنند، این
موضوع در مورد منافقین تا جدی شباهت دارد زیرا آنها با قول همکاری با صدام و
حمله نظامی به ایران منابع مالی خود را فراهم آوردند؛ البته در مورد هر دو
گروه نباید کمک های کشورهای غربی را نادیده گرفت!
گمان
می رود طرح «شورای ملی» آخرین دستاورد اپوزسیون باشد، در حقیقت پس از آن
همه طرح های گوناگون، اپوزسیون با طرح این موضوع که این طرح، آخرین راه
برای شکست نظام جمهوری اسلامی ایران است هواداران خود را دعوت به مبارزه می کنند، گفتنی
است فعالیت هواداران ضدانقلاب نسبت به سالهای گذشته به شدت کاهش یافته و
بسیاری از آنان با توجه به وضعیت بداقتصادی حاکم بر آن کشورها توجه خود را
معطوف زندگی روزمره شان کرده اند تا مسائل سیاسی.
رضا
پهلوی چهره محبوب سلطنت طلب ها در خصوص این طرح می گوید: شورای ملی تیر
نهایی است که ما شلیک کنیم و بایستی به هدف بخورد، راهی غیر از این نداریم!
بزرگترین دشمن مردم در حال حاضر، بی تفاوتی است،من می خواهم وکیل مردم باشم در مقابل دولت ها و نه وکیل دولت ها در مقابل مردم، این رسالتی است که از روز اول به آن اعتقاد داشتم.
سخنان
ربع پهلوی در شرایطی از صدای آمریکا عنوان می شود که وی مقام اش را از شاه
خود خوانده به وکیل (نماینده) تنزل می دهد و شورای ملی ایرانیان را تنها
راه موجود برای برون رفت عنوان می کند؛ بنابر اظهارات رضا پهلوی چناچه
شورای ملی راه به جایی نبرد کار او تمام شده است و ناگزیر باید فاتحه
اپوزسیون را بخواند، اما تجربه نشان داده است که این جماعت بیکار که کاری
جز نگارش در فضای مجازی و سخن پراکنی در رسانه های ماهواره ی ندارد بازهم
طرحی نو ابداع کرده و بواسطه آن از جیب مردم (هوادارن شان) و سازمانهای
غربی امرار و معاش می کنند.