اظهارات حاج آقا منصورارضی در صنف لباس فروش ها

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، پایگاه دوست داران حاج منصور ارضی نوشت:

سلام علی آل یاسین

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ کَما حَمَلَ وَحْیَکَ، وَبَلَّغَ رِسالاتِکَ وَصَلِ‏ عَلی‏ مُحَمَّدٍ کَما اَحَلَّ حَلالَکَ، وَحَرَّمَ حَرامَکَ، وَعَلَّمَ کِتابَکَ، وَصَلِ‏ عَلی‏ مُحَمَّدٍ کَما اَقامَ الصَّلوةَ، وَ اتَی الزَّکاةَ، وَدَعا اِلی‏ دینِکَ، وَصَلِ‏ عَلی‏ مُحَمَّدٍ کَما صَدَّقَ بِوَعْدِکَ، وَاَشْفَقَ مِنْ وَعیدِکَ، وَصَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ کَما غَفَرْتَ بِهِ الذُّنوُبَ، وَسَتَرْتَ بِهِ الْعُیوُبَ، وَفَرَّجْتَ بِهِ‏ الْکُروُبَ، وَصَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ کَما دَفَعْتَ بِهِ الشَّقآءَ، وَکَشَفْتَ بِهِ الْغَمَّآءَ، وَاَجَبْتَ بِهِ الدُّعآءَ، وَنَجَّیْتَ بِهِ مِنَ الْبَلاءِ، وَصَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ کَما رَحِمْتَ بِهِ الْعِبادَ، وَاَحْیَیْتَ بِهِ الْبِلادَ، وَقَصَمْتَ بِهِ الْجَبابِرَةَ، وَاَهْلَکْتَ‏ بِهِ الْفَراعِنَةَ، وَصَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ کَما اَضْعَفْتَ بِهِ الْأَمْوالَ، وَاَحْرَزْتَ بِهِ‏ مِنَ الْأَهْوالِ، وَکَسَرْتَ بِهِ الْأَصْنامَ، وَرَحِمْتَ بِهِ الْأَنامَ، وَصَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ کَما( بَعَثْتَهُ بِخَیْرِ الْأَدْیانِ، وَاَعْزَزْتَ بِهِ الأیمانَ، وَتَبَّرْتَ بِهِ الْأَوْثانَ، وَعَظَّمْتَ بِهِ‏ الْبَیْتَ الْحَرامَ، وَصَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ الطَّاهِرینَ الْأَخْیارِ، وَسَلِّمْ تَسْلیماً.

السلام علیک یا صاحب الزمان (روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا):

باز آمدم به کوی حبیبم سر قرار *** اینبار هم به تیر نگاهت شدم شکار

هر طور بود دست مرا هم گرفته ای *** آقا به جان فاطمه دست از سرم مدار

دست از سرم مدار که بیچاره می شوم *** رحمی نما به بارش این چشم اشکبار

این دیده را بگیر اگر با تو بی وفاست *** چشمی دگر بده که شود آشنای یار

من عهد بسته ام که بمانم غلام تو *** نوکر کجا و درگه سلطان تاجدار

عهد مرا به خون گلویم قبول کن *** شاید شوم شهید تو ای حضرت نگار

کی با تو همسفر بشوم مشهد الرضا *** با یار، پشت پنجره فولاد صحن یار

غربت کشیده ام که شوم یاور غریب *** همدرد می شوم که شوم با تو سوگوار

با درد آمده ام که کنی همنوا مرا *** اشکی برای جد غریبت کنم نثار

با قطره های گریه شوم غرق کربلا *** تا خود کنی به کشتی عشقت مرا سوار

ای انتقام خون خدا با حضور تو *** آماده می شویم برای ظهور تو

 

این ایام با برکت و پر عظمت ماه ذی القعده زیارت مخصوصه حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام است که تا 25 ذی القعده نیز وارد شده است که بعضی بزرگان روز 25 ذی القعده را روز حرکت امام عنوان کرده اند و از طرف دیگر روز دحوالارض نیز هست که دعایی در مفاتیح نیز برای این روز ذکر شده و روزه آن بسیار سفارش شده است. بنابراین زیارت مخصوص امام رضا علیه السلام که دستور امام جواد علیه السلام هست رو فراموش نکنید.

در این ایام خیلی از دوستان به سفرهای زیارتی مشرف می شوند. الان عده ای به مکه و مدینه رفته و می روند و بدانید که بهترین جا و مکان برای دعا کردن روز عرفه و صحرای عرفات است و دوستانی که مشرف می شوند سلام همه جمع را به حضرت صاحب برسونند چون سفر حج بر حضرت واجب است و در حضور حضرت هیچ شکی نیست. عرفه تنها جایی است که شیطان با تمام قوا سعی می کنه که انتقام ماه مبارک رمضان رو هم بگیره. لذا حاجی باید حواسش جمع باشه که با کی حرف می زنه و دنبال چیه. حداقل با پای برهنه یک مقدار بین چادرها راه برو و با آقا صحبت کن.

از طرف دیگر کسانی که به عتبات و کربلا و مجف و کاظمین و سامرا مشرف می شوند دقت داشته باشند که بی توجهی به سامرا باعث می شه لذت کربلا رو بهت ندهند چون دیدم خیلی ها بی توجه هستند و یک سلام می دهند و زود می روند.

اینها موضوعات مهمی در باب زیارت بود که به صورت کد خدمت عزیزان عرض کردم.

"شاکِرَةً لِفَواضِلِ نَعْمآئِکَ" حقیقتا شکرگذاری در عمل کردن است. هر چند شکرگذاری زبانی هم بسیار مهم است مانند سجده شکر که بسیار سفارش شده است مخصوصا در تعقیبات نماز صبح ولی شکرگذاری باید عملی باشد.

همانطور که قبلا هم عرض کرذیم ما در نعمی از سایه شهدا و حضرت امام و دیگر بزرگان بودیم و (شکر گذار نبودیم) الان به این شرایط گرفتار شده ایم.

اکثرا هم فقط می گویند چه کنیم و حتی یک لعن نمی کند که این لعن بر دشمن باعث بیداری می شود. خود ما شکر گذار نعمتها نبودیم و کفران نعمت کردیم که به این بیماری گرانی مبتلا شده ایم.

خیلی دوست داشتم که آقای ثمری و دیگر بزرگان در منابر خودشون بفرمایند که چه زمانی مردم به گرانی، فحشا و بیماریهای دیگر گرفتار می شوند. باران رحمت چرا کم می شود و اگر هم نازل شود به صورت عذاب و سیل می آید. در گذشته شهرهای شمالی هم اینجور باران نمی آمد که تبدیل به سیل و عذاب بشود. این فساد و کفران نعمت باعث نزول عذاب می شود و ما هم گرفتار شده ایم.

حال اونهایی که اهل امین الله و عاشورا هستند دقت کنند که یکی از صفات اهل بیت همین شاکر بودن در نزول عذاب است و ما هم باید این صفت رو داشته باشیم.

الان شما به این بیمارستانها مراجعه کنید. ببینید چقدر مردم گرفتار هستند و هزینه های سرسام آوری که در بی توجهی مسئولین از مردم گرفته می شود. حالا که سلامتی قدمی بردار، اگر توان مالی داری خرج کن و اگر نداری یک دعایی، نفسی و یا ناله نیمه شب داشته باش و اگر نمی تونی کربلا بری حداقل مشهد برو و برای همه دعا کن.

اونهایی که رند هستند برای اینکه همه رو دعا کنند و کسی رو فراموش نکنند زیارت عالیة المضامین رو می خونند که از دور نزدیک و دوست و آشنا و ریز و درشت در اون یاد شده است و اگر بعد از زیارت کسی گفت ما رو هم دعا کردی؟ محکم جواب بده که بله شما رو هم دعا کردم.

نکته بعدی اینه که وقتی دعا می کنید

علاوه بر اینکه برای امام زمان علیه السلام دعا می کنید رهبرمون رو دعا کنید.

آی امام زمانیها!

امام زمان محتاج دعای ما نیست که با عجل عجل براش دعا کنیم. چون همه با این جملات بازی کردند. از اون بالا تا خود ما. بازی کردیم.

صحبت هاش رو دیدین که فقط طرف صحبت با مقام معظم رهبری بود که دو خط بنویسید و من می روم کنار، حرفهاش رو هم که زد.

متاسغانه اینها در ظلمت فرو می روند و هر چقدر که دعا کنی بر ظلمت اونها افزوده می شود و فسادشون بیشتر میشه.

بسیار دعا کنید برای رهبر، مرجع تقلید، دعا کنید. و خدا دعا رو قبول می کنه مخصوصا وقتی دعا در حق دیگری باشه که یقینا مستجاب میشه.

نعمتهای خدا رو یاد کنید و شکرگذار باشید و به خدا بگید که خدایا من عاجزم از شکر نعمتهای تو. همونطور که داود علیه السلام گریه کرد و گریه کرد و هیچ حرفی نمیزد. خطاب رسید که چرا اینقدر گریه می کنی. عرض کرد خداوندا از شکر نعمتهای تو عاجز شدم. و خداوند فرمود این راه درست است. "و قلیل من عبادی الشکور". اینجا دیگه همه باختیم حتی اگر ذکر بگیم و قرآن بخونیم. هر عضوی از بدن و حرکات و سکنات ما شکر دارد که ما غافل هستیم.

خدایا ما آلوده ها رو به امام رضا علیه السلام برسون، چون خنده های شیطان رو در مورد خودم و رفقا و گریه کن ها و سینه زنها می بینم. خدایا این خنده شیطان و ایادیش رو به غم و درد مبدل بگردان. جزء هشتم قرآن یادتون نره.

 

صلی الله علیک یا علی ابن موسی الرضا المرتضی علیه السلام:

ای که اعضای تو از زهر جفا می لرزد *** با زمین خوردن تو ارض خدا می لرزد

بارها پا شدی و باز به خاک افتادی *** با زمین خوردن تو عرش خدامی لرزد

به خدا ناله تو کی به مدینه برسد *** خواهرت تا شنود آه تو را می لرزد

پسرت آمده و روی تو را می بوسد *** لحن غمبار جواد ابن رضا می لرزد

 جگرت سوزد و رویت به کبودی بزند *** پلک چشمان تو اینگونه چرا می لرزد

به روی خاک ولی سینه تو سنگین نیست *** تا رسد روضه به صحنه صدا می لرزد

بی حیا، چکمه به پا، تیغ به دست آمده است *** چه شنیده است به گودال چرا می لرزد

این جگر گوشه زهراست که بی یار شده *** وسط این همه سرنیزه گرفتار شده