به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران تبریز، در آغاز این نشست دکتر Çakir در سخنانی به تاریخچه لرزه خیزی در تبریز به دلیل فعالیت گسل آن پرداخت و سپس با اشاره به لغزش های جزئی در امتداد گسل تبریز به عنوان ابزاری برای تعیین احتمالی فعالیت بعدی این گسل و زمین لرزههای احتمالی، مروری بر روشهای اندازهگیری این حرکات نمود و مقادیر اندازه گیری شده با GPS توسط محققین مختلف را بیان کرد.
وی به نتایج تحقیقات خود بر روی حرکات گسل تبریز با استفاده از روش نوین InSAR پرداخت و با توضیح این روش که در آن با مقایسه عکسهای بسیار دقیق تهیه شده توسط ماهواره های ویژه، در طی 7 سال در مورد گسل تبریز مطالعه شده به مقادیر حرکات این گسل که از سال 2003 تا 2010 میلادی ثبت شده اشاره کرد و گفت: بر این اساس مقدار این حرکات 5/2±5/8 میلی متر در سال بوده است که با در نظر گرفتن این امر، شهر تبریز به عنوان منطقه لرزه خیزی می باشد و برای کاهش اثرات زمین لرزه های احتمالی می بایست تمهیدات ویژه برای مستحکم سازی بناها و مدیریت بحران اندیشیده شود.
بر پایه همین گزارش در ادامه این نشست دکتر Topüz در خصوص واحدهای مختلف زمین شناسی از غرب ترکیه تا شرق آن و ارتباط آنها با واحدهای زمین شناسی شمال غرب ایران به سخنرانی پرداخت.
همین گزارش حاکی است درادامه این نشست به سوالات متعدد حاضرین در مورد لرزه خیزی گسل تبریز و زمین لرزه اخیر اهر- ورزقان توسط دکتر Çakir و دکتر محسن مؤذن، استاد گروه زمین شناسی دانشگاه تبریز و رئیس مرکز تحقیقات علوم پایه پاسخ داده شد./س