به گزارش خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران، در نسل جدید و مدرن دنیاهای مجازی اینترنت که فیس بوک و چت روم ها بخشی از آن را در برگرفته اند در جامعه به فرهنگی تبدیل شده اند که بیش از 70 درصد از جوانان هر روزه ساعاتی را برای این فضاها در نظر می گیرند و همچنین در بزرگسالان ما استفاده از این فضاها در ساعت فراغت و بیکاری قابل رویت است.
یک آسیب شناس اعلام کرد: عوارض ناشی از استفاده از چت روم و یا فیس بوک ها می تواند موارد غیر قابل جبران به همراه داشته باشد که در این میان طبق تحقیقات انجام شده این فضاها بیشترین سهم را در جرائم مربوط به رایانه دارد.
یزدانی در رابطه با ویژگی های فضاهای مجازی ، اظهار داشت: در فضاهای مجازی به دلیلی که از واقعیت دور می باشد راه خوبی را برای شیادان باز کرده است به گونه ای که آنها در این گونه فضاها می توانند به راحتی با زدن ماسکی خود را معرفی کنند که این افراد مقاصدی جز سوء استفاده از کاربران را ندارند.
وی در رابطه با نحوه ی فریب افراد در این فضاها اذعان داشت: نقش قابل توجهی از کاربران در چت روم برای فریب و سوء استفاده از دختران صحنه های احساسی، عاطفی و یا حتی جنسی را از خود بروز می دهند و ایشان بر این باورند که فضای چت روم و فیس بوک ها تهدیدی جدی برای سلامت جامعه به حساب می آید و وقوع جرائم اخلاقی را در نسل های آینده افزایش می دهد.
این آسیب شناس در رابطه با چگونگی عملکرد از این فضاها در سنین بالاتر خاطر نشان کرد: فضاهای اینترنتی امروز به صورت پر کردن اوقات فراغت و یا وقت اضافه نیز استفاده می شود که این گونه اعمال ها از چنین فضاهایی در سنین بالاتر و بزرگسال در جامعه دیده می شود که چنان چه از آن استفاده های مفید کنند بسیار تاثیر گذار و سودمند خواهد بود و در غیر این صورت تاثیرات منفی را از قبیل فساد و تباهی به همراه خواهد داشت.
یزدانی با اشاره به این که ازدواج های اینترنتی یکی از موارد علاقه ی جوانان امروزی در این فضاهاست، تصریح کرد: برخی جوانان از این طریق شریک زندگی خود را می یابند ، اگر در نگاه اول فضاهای مجازی آسان ترین روش برای همسریابی تلقی می شود.
ولی واقعیت این است که فضاهای نامطمئن مجازی نمی تواند ملاکی دقیق و قابل اعتمادی برای یافتن همسری دائمی به حساب آید.
گفتنی است که جوانان آنقدر در فضاهای خیالی و مجازی غرق می شود که دیگر آن را با جهان واقعیت به اشتباه می گیرند و تنها را پیشگیری آن آگاه سازی جوانان است زیرا که نمی توان این دسترسی را از آنان گرفت و مثل آن آب رودخانه ای است که هر چه با سنگ از حرکت آن جلوگیری کنیم باز هم آب روان راهی برای خود پیدا می کند و می گذرد که قطعاً این راه ، راه اصلی نیست./ز