عارف وارسته حاج سيداحمد کربلايي درباره
ويژگي هاي پيمودن راه حق فرمودند: «فدايت، اين مسئله [تضرع و ناله و زاري] و
باقي مسائل راه آخرت، آموختني نيست؛ بلکه نوشيدني است. تضرع و ابتهال از
درد و سوز دل برمي خيزد؛ درد پيدا کن، خودش تضرع و ابتهال مي آورد. آب کم
جو تشنگي آور به دست... هرگز شنيده شده که زن بچه مرده را گريه تعليم
کنند؟...
مجاهده صادقه، علم وجداني به قبايح اعمال و افعال و حرکات و سکنات و اخلاق و ملکات مي آورد و اين ها از دنائت مرتبه نفس است که حقيقتاً جهنم روحاني است. اگر کسي خود را فعلاً و حقيقتاً در جهنم ديد محتاج به آموختن تضرع و ابتهال نخواهد بود. فهم و النار کمن قدرءاها فهم فيها معذبون [پس آنان (مومنان حقيقي) نسبت به آتش جهنم (از شدت يقين) مانند کسي هستند که آن را ديده است و گويا در آن عذاب مي شوند.]»
جلوه هاي ملکوتي - ص۹۱