نمایش نامه «با صحرا بخوان،بی صدا» در بی زمانی و بی مکانی اتفاق می افتد

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران، هشتمین نشست «صحنه کاغذی» با حضور چیستا یثربی نویسنده اثر، مهبود مهرنوش کارگردان، نویسنده تئاتر و بهزاد صدیقی نمایش نامه نویس منتقد و پژوهشگرتئاتردرفرهنگسرای فردوس برگزار شد.
بر همین اساس در ابتدای نشست دکتر چیستا یثربی در خصوص نمایش نامه«با صحرا بخوان،بی صدا » گفت:تاکنون این نمایش نامه در جایی خوانده و اجرا نشده است و فرهنگسرای فردوس اولین جایی است که آن را می خوانم.
بهزاد صدیقی نیز در خصوص این نمایش نامه افزود: نمایش نامه «با صحرا بخوان،بی صدا» به لحاظ شکل و شیوه مرا به یاد نمایش نامه "دخترک شب طولانی"و" زنان مهتابی،مردآفتابی" از آثار دکتر یثربی می اندازد.
صدیقی درباره شیوه نگارش و اجرا دکتر یثربی بیان داشت: نمایش نامه«با صحرا بخوان، بی صدا»  همچون نمایش نامه های قبلی دکتر یثربی به شیوه بازی در بازی استفاده شده و این شیوه جز کارهای ارزنده دکتر یثربی محسوب می شود.
این منتقد تئاتر اظهار داشت: این تنوع شکلی و ساختاری در شیوه نگارش یثربی رایج و مرسوم است و به لحاظ زبان و شخصیت پردازی از تنوع خاصی برخوردار است.
در بخش دیگر نشست مهبود مهرنوش درباره نمایش نامه  «با صحرا بخوان،بی صدا » گفت: متن نمایش نامه با ساختاری روایی و با زبانی کلاسیک برخوردار است.
وی اظهار داشت: دکتر یثربی با بهره گیری اصولی از روایت بایزید بسطامی (دیالوگ آغازین نمایش نامه)متن را به رشته تحریر درآورده و در مضمون اثر به وحدت وجودی و موجود تاکید کرده است.
مهرنوش تاکید کرد: نویسنده با استناد به روایت با یزید بسطامی از همان آغاز متنی با مضمون مذهبی و عرفانی به خواننده یا تماشاگر معرفی می کند و این ایدئولوژی آن چنان در دیدگاه های شخصیت های نمایش جاری است.
این کارگردان تئاتر تصریح کرد: شناخت دکتر یثربی از عرفان شرقی و مباحث مذهبی در تاریخ باعث شده که دیالوگ های متناسب با اندیشه ی درون هر یک از شخصیت ها را خلق کند دیالوگ هایی متناسب و هماهنگ با افکار، دیدگاه و اعتقاداتی که از سوی اشخاص بازی سرمنشاء اعمالی هستند.
مهرنوش در خصوص زبان و ساختارنمایش نامه بیان داشت: زبان نمایشنامه کلاسیک و اثر دارای ساختاری روایی است و موقعیت ها، رویدادهای نمایشنامه کاملاً دراماتیک است.
مهرنوش تاکید کرد: نمایش نامه«با صحرا بخوان،بی صدا» در بی زمانی و بی مکانی اتفاق می افتد. در صحرایی برهوت و خشک! شخصیت ها مرد و زن هستند. پدر و مادر، صدا وعروس در حقیقت بی نامند و همین نشاندهنده ی گستردگی و فراگیر بودن آنهاست به این معنا که این نام ها متعلق به شخص خاص نیست که تنها جامعه ای کوچک را پوشش دهد طیف وسیعی از افراد یک جامعه را شامل می شود مثل جامعه ی مادران، پدران؛ مردان و زنان . پس هر یک از این شخصیت ها نمایندگانی از جامعه ی خود هستند.
مهرنوش در پایان خاطرنشان کرد:بیشتر موقعیت های دراماتیک و دیالوگ های کنش مند از آن زن نمایشنامه است زیرا محور اصلی نمایشنامه زن است و این زن است که مرد را به حرکت در می آورد.
مهرنوش درباره موضوعات پرداخته شده در نمایش نامه گفت: سرگشتگی و تنهایی انسان به ویژه زن، خود شناسی و خداشناسی، خرافه پرستی و جادو؛ تقدیر، گذشت و فداکاری، انتظار، مبارزه، اعتماد، تردید، بدبینی، تهمت؛ عشق که به اعتقاد من مهمترین موضوع نمایش است زیرا به سبب همین عشق است که مراحل سیر و سلوک آغاز می شود و در نهایت مقام و جایگاه والای انسانی که از آن انسانی متکامل است، حاصل می شود. همین عشق است که سبب ارتباط آدمیان می شود، گذشت و فداکاری را معنا می بخشد و مبارزه برای امنیت جان آدمیان را رقم می زند.
در بخش پایانی نشست صحنه کاغذی صدیقی افزود: در این نمایش نامه ضعفی دیده نمی شود و همچون آثار گذشته دکتر یثربی جز کارهای خیلی خوب اوست و کمتر شاهد کم و کاستی در آن هستیم.
این منتقد تئاتر تاکید کرد: یثربی اساسا نمایش نامه نویس موفق در خوزه زنان است و اصولا یک نویسنده خانم بهتر می تواند مشکلات زنان را به نگارش درآورد.
صدیقی تصریح کرد: این نمایش نامه نگاه دقیقی به عرفان و عرفان شرقی دارد و با بهره گیری از اسطوره های دینی(چاه و داستان یوسف،کشتی نوح،قصه اصحاب کهف،غار)توانسته به اسطوره ها و قصه های دینی بپردازد و دکتر یثربی توجه ویژه ای به این امر داشته است.
صدیقی در پایان خاطر نشان کرد:کمتر نمایش نامه نویسی این روز ها از اسطوره های دینی و مذهبی بهره برده که به همین دلیل نویسنده از کلیشه ها و شکل رایج مرسوم برای بهره گیری از اسطوره های دینی بهره بگیرد./ي2