قرص اویلر درواقع یک استوانه پهن (و کم‌ارتفاع) از فولاد است که روی سطح فولادی با اندکی تعقر که کاملا پرداخت شده و با کروم پوشانده شده، قرار می‌گیرد. وقتی این قرص را روی این سطح کم‌اصطکاک به دوران درمی‌آورید، ترکیب نیروهای جانب به مرکز و گرانش باعث می‌شود حرکت‌های مختلفی مانند تقدیم، رقص محوری و ... در این دوران اتفاق بیفتد. اگر نیروی مقاومی وجود نداشت، این قرص برای همیشه به همین وضعیت دوران می‌کرد، اما وجود اصطکاک غلتشی و نیروی مقاومت هوا باعث می‌شود این حرکت آرام آرام میرا شده و قرص سقوط کند؛ البته آزمایش‌های انجام ده در خلأ نشان داده که اثر مقاومت هوا بسیار کم است.
یکی از اثرات جانبی این پدیده، تغییر بسامد صدای تماس لبه قرص اویلر روی سطح مقعر است که با گذشت زمان و کم‌تر شدن دامنه نوسان، ریزتر می‌شود و در پایان به‌طور ناگهانی قطع می‌شود.