وقتی از او در مورد برخورد مسئولان بعد از
بازگشت
پرسیدیم، بیشتر ناملایمت دیده بود تا حمایت. روزبهانی از مافیای بوکس گفت و
خیلی ناراحت که اگر 500 دلار برای گرفتن حق اعتراض برای او هزینه می شد،
شاید یک
مدال دیگر به نام ایران ثبت می شد. جالب اینکه بوکسوری که بعد از هفتاد سال
توانسته بود حضور یک ایرانی درمرحله یک چهارم نهایی المپیک را رقم بزند، در
مراسم تجلیل از مدال آوران و افتخارآفرینان جایی نداشت و نامی از وی برده
نشد. اين روزها بوكس را با اتفاقات عجيب داوري مي‌شناسند و احسان روزبهاني
خود را عشق بوکس می داند و روايتي جالب از این ورزش و حاشيه‌هايش دارد كه که ما نام مصائب شیرین را برایش انتخاب کردیم.
شاید جالب باشد که دوران کودکی یک بوکسور چگونه گذشته است؟
خیلی شیطون بودم. برای اینکه آرام تر شوم، همراه برادرم به تمرین بوکس می رفتم. هر چه گذشت، علاقه ام به این رشته زیاد شد و تصمیم گرفتم حرفه ای تمرین کنم. اولین بار در سال 1383 در مسابقات رسمی شرکت کردم. سنم به جوان ها هم نمی خورد؛ ولی شرکت کردم و اول شدم. انگیزه بیشتر و حمایت های خانواده باعث شد بوکس را ادامه دهم تا اینکه به المپیک رسیدم.
از وضعیت تحصیلت بگو؟
دانشجوی رشته معماری و ورودی سال 84 کاردانی دانشگاه همدان بودم. تا پارسال هم تحصیل مي كردم. زمان زیادی از حضورم در دانشگاه می گذشت؛ به خاطر همین مسئولین دانشگاه اجازه ندادند درسم را ادامه دهم. 92 واحد گذرانده بودم و یک ترمم در آن دانشگاه مانده بود که مانع از درس خواندنم شدند. حق هم داشتند چون همیشه در اردوی تیم ملی بودم.
اولین مربی چه کسی بود؟
اولین مربی ام خدابیامرز صادق پدیسار بود که دیگر بین ما نیست. بیشتر شاگردان این مربی قهرمان آسیا شدندیا در المپیک حاضر بودند. یک هفته قبل از اینکه به مسابقات جهانی اعزام شوم، این اتفاق تلخ افتاد. در تیم ملی هم مربیان خوبی همچون کریمی، استیکی و اکبر احدی خیلی زحمت کشیدند.
بینی ات را چه کسی شکسته؟
بینی ام را مرتضی سپهوند زمانی که در فولاد ماهان بودیم، شکست.
پخش زنده مسابقات باعث شد که مردم با این رشته صمیمی تر شوند. شاید جالب باشد، قبل از این مسابقات حتی همسایه بالایی ما نمی دانست بوکسورم.
یعنی مردم الآن شما را در خیابان می شناسند؟
اصلا اين بحث را ندارم که مردم من را در خیابان بشناسند. مردم دیدند که ورزشکاران بوکس چقدر زحمت می کشند و با چه مشکلاتی گریبانگیر هستند. حتی توانایی کسب مدال را با حمایت های بیشتر دارد.
حضورم در المپیک برنامه دراز مدتی بود که در تمرینات دنبال می کردم. حدود یازده ساله که تمرین می كنم. هفت سال است ملی پوشم. نایب قهرمان آسیا شدم. هر چه قهرمانی هایم بیشتر می شد، انگیزه ام هم در کنارش بالاتر می رفت. چهار سال پیش هم برای رفتن به المپیک 2008 برنامه داشتم. باید حریفم آقای قربانی را در انتخابی شکست می دادم تا به پکن بروم؛ حتی شکست هم دادم؛ اما به جای من او اعزام شدم.
وقتی با لابی از پکن کنار گذاشته شدی، روحیه ات خراب نشد؟
چرا باید انگیزه ام را از دست بدهم؟ همیشه لابی وجود داشته و در ورزش طبیعی است؛ ولی تلخي قضیه باعث شد انگیزه ام بیشتر از قبل شود. بعد از پکن و برگشتن بوکسورها عزمم را جزم کردم تا در لندن باشم و حتی تمریناتم چند برابر شد. برای کسب سهمیه المپیک تنها یک سال فرصت داشتم. شبانه روز تمرین کردم و فوق العاده فشار زیادی را تحمل کردم. همه مسئولین فدراسیون و کمیته المپیک از نزدیک شاهد این تمرینات بودند.
چند تورنمنت قبل از المپیک پشت سر گذاشتید؟
تیم ملی بعد از مسابقات آسیایی، تنها در چهار تورنمنت مهم شرکت کرد. باید حمایت بیشتری شود. در آسیایی هم به حریف ازبکستانی باختم که با ناداوری بود. در مسابقه یک چهارم نهایی المپيك هم همانطور که مردم دیدند، حقم ضابع شد. متاسفانه همه آن را دیدند؛ ولی هیچ کسی اعتراض نکرد.
برای اینکه به اعتراض تیم ها رسیدگی شود، باید 500 دلار پرداخت شود. هیچ کسی حاضر نشد این کار را انجام دهد.
مسئولین اعتراض نکردند؟
نمی دانم که چرا این حمایت را از من نداشتند. تمام گلایه من از فدراسیون خودمان است چراکه اصلا به فکر ورزشکارشان نیستند.
حاضر بودید 500 دلار را خودتان پرداخت کنید؟
اگر اجازه می دادند، به خاطر کشورم این کار را می کردم.
مافیا در بوکس خیلی فعال است.
چه کشور های در مافیای بوکس حضور دارند؟
مافیای قزاق و ازبکستان همیشه وجود دارد.
ماجرای اخراج رئیس فدراسیون آذربایجان از المپیک صحت داشت؟
او را به خاطر مافیايی بودنش از سالن مسابقات بیرون کردند. حتی اجازه نمی دادند وارد سالن شود. شنیدیم که از لندن هم دیپورت شده است. در بازی ژاپن و آذربایجان گاو بندی کرده بودند. وقتی مسئولین برگزاری متوجه صحت این موضوع شدند، با او این رفتار را کردند. با پیگیری های فدراسیون ژاپن مشخص شد که در این مسابقه بوکسور ژاپنی برنده بوده؛ اما با ناداوری، حریف آذربایجانی برنده شد. بعد از رسیدگی به اعتراض ژاپنی ها، داور و بازیکن آذربایجانی را دو سال محروم کردند.
داور دیدار مظاهری چه شد؟
او را هم محکوم کردند و از قضاوت محروم شد.
ناداوری روزبهانی با مظاهری چه تفاوتی داشت؟
برای مظاهری در دور اول این اتفاق افتاد و حذف شد؛ اما برای من در مرحله یک چهارم نهایی اتفاق افتاد.
سالن اکسل برای من می رفت که خاطرانگیز شود؛ اما غم انگیزترین جا دنیا شد.
زمانی که در اردوی تیم ملی هستم، ماهی 500 هزارتومان حقوق می گیرم. البته قبل از المپیک کمی اعتراض کردیم که حقوقمان به 550 هزار تومان افزایش پیدا کرد.الان که در اردو نیستم، درآمدم صفر است.
الآن حتی تماس نمی گیرند که حال آدم را بپرسند.
آخرین باری که در خیابان درگیر شدی؟
من اهل دعوا و درگیری در خیابان نیستم.
من دو سال است که در لیگ حضور ندارم.
چرا در هیچ تیمی نیستید؟
به خاطر اینکه دستمزدها پایین است.
دستمزد شما چقدر است؟
سقف قراردادم را روی 20 میلیون گذاشتم. هیچ تیمی حاضر نشد این مبلغ را پرداخت کند و من هم با هیچ کجا قرارداد امضاء نکردم. برای فینال هم تیم کرمانشاهی تماس گرفت که برای آنها مسابقه دهم؛ ولی چون با دستمزدم موافقت نکردند، من هم نرفتم.
سقف قراردادی که در لیگ گرفتید؟
سقف قرارداد 10 میلیون است که در یک لیگ نامنظم پرداخت می شود. لیگ زمان مشخص ندارد و هر وقت آقایان دلشان بخواهد، مسابقات را برگزار می کنند.
منبع درآمد شما چیست؟
بیکار هستم و هیچ کاری هم جزء ورزش ندارم. وقتی ورزش حرفه ای می کنید، صبح و شب دو جلسه تمرین داريد.
آخرین دستمزدی که از بوکس گرفتی چقدر بود؟
آخرین مبلغ قراردادی که در بوکس گرفتم،شش میلیون بود. سه سال پیش از باشگاه فولاد ماهان اصفهان گرفتم.
آیا به شما پیشنهاد بازی در فیلم شده است؟
هیچ وقت پیشنهاد بازی در فیلم نداشته ام. قیافه ما آنقدر نیست که به درد این کارها بخورد (باخنده)
آخرین پول توجیبی که در ورزش گرفتی؟
1000 دلار در لندن. به تمام ورزشکاران پول توجیبی پرداخت شد.
مراسم تجلیل دعوتم نکرده و حتی اسمم را فدراسیون اعلام نکرده بود. خبر رسید نمی خواهند من در مراسم حضور داشته باشم. در صورتی که به علی مظاهری زنگ زده بودند و او را برای این مراسم دعوت کرده بودند. خودم تماس گرفتم و اگر هم تماس نمی گرفتم، هیچ وقت کسی دعوتم نمی کرد.
لحظه ای که وارد سالن وزارت کشور شدی، چگونه بود؟
نه اسمی، نه عکسی در سالن و نه جایزه ای. اگر مسئله حق خوری بود، مگر حق من را نخوردند؟ با سه بازی حقم را خوردند و چیزی تا کسب مدال نمانده بود؛ ولی آقای مظاهری، عبدولی و خانم احمدی که ششم شدند، با من چه فرقی می کنند؟ در رنکینگ خودم پنجم شدم. من اصلا قصد ندارم بگویم چرا به آنها هدیه دادند. باید همه را در این شرایط یکسان ببینند و بین ورزشکاران فرق نگذارند. این عدالت نیست. مگر من زحمت نکشیدم.
به جواد محجوب 10 میلیون هدیه دادند؛ حتی این ورزشکار روی سن هم رفت. حتی روی سن نرفتم. احتمالا" کسی كه به المپیک رفته بود، کس دیگر غير از احسان روزبهانی بوده است.
برخود مردم با شما در مراسم چطور بود؟
مردم داخل سالن اسم مرا صدا می زدند؛ اما مدیران ما ورزشکاری به اسم روزبهانی نمی شناختند.
با توجه به این برخوردها هنوز انگیزه داری؟
چرا نباید انگیزه داشته باشم؟ جوانم و آینده دار. اگر حمایت کنند، ما هم قهرمانی می آوریم. آخرین هدف یک ورزشکار حضور در المپیک است.
مهیار منشی پور بوکسور ایرانی که ملیت فرانسه را قبول کرد و برای این کشور مسابقه می دهد. سال 81 با چگینی مسابقه داد و شکست خورد و رفت فرانسه.
مهمترین رقیبان بوکس ایران چه کشورهای هستند؟
کوبا، روسیه، اکراین، قزاقستان، ازبکستان و چین مهمترین رقبای ایران هستند که خیلی فاصله با این کشورها داری تنها با مدیریت قوی می توان به این کشورها رسید.
تا چند سالگی مشت می زنی؟
تا 34سالگی می توان بوکس زد.
اول خدا و بعد خانواده ام كه اكنون تنها حامی من چه به لحاظ معنوی و به لحاظ مالی هستند. پدر من چهار سال است که ضایعه نخایی است و خانه نشین شده است. تا كنون شش مرحله جراحی که هزینه هایش هم سنگین بوده را پشت سر گذشته است.
شماهم طرفدار فوتبال هستید؟
طرفدار فوتبال داخلی نیستم. در تیم های خارجی عاشق بارسلونا هستم.
ماجرای دوستی شما با یوسف کرمی؟
خیلی قدیمی است. نباید یوسف کریمی را این روزها فراموش کنیم و حالا که یک بار خدا نخواسته نتیجه بگیرد، با او این برخورد را بکنیم.
پول ندارم بروم دانشگاه. خجالت هم می کشم بگویم از مسئولین کمک می خواهم. باور کنید ما هم برای خودمان شخصیت داریم. تا چه زمانی از مسئولین درخواست کنیم و در آخر هم دست از پا درازتر باشیم.
از آرزویت بگو؟
دوست دارم حضرت آقا را از نزدیک ببینم.
و حرف آخر...؟
جا دارد از تمام اهالی رسانه که به بوکس توجه دارند تشکر کنم. من آدمی نیستم که بخواهم زود رنگ عوض کنم.