هر شب با قرآن/ تو کز سرای طبیعت نمی‌روی بیرون

قُلْ أَ غَيْرَ اللَّهِ أَبْغي‏ رَبًّا وَ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ لا تَکْسِبُ کُلُّ نَفْسٍ إِلاَّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى‏ ثُمَّ إِلى‏ رَبِّکُمْ مَرْجِعُکُمْ فَيُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ فيهِ تَخْتَلِفُونَ

بگو آیا من غیر از خدا کسی را به پادشاهی و پروردگاری بپذیرم در حالی که او پروردگار همه چیزهاست و هیچ نفسی چیزی نیندوزد مگر که برای خود اوست و هیچ کس بار دیگری به دوش نخواهد گرفت و آنگاه بازگشت شما به سوی پروردگار شماست و او شما را به آنچه در آن اختلاف نظر دارید آگاه خواهد کرد.

*پرسشی است خطابی با اعجاب و انکاراز پیامبر با منکران: شما از من انتظار دارید خدا را که شاه شاهان و رب الارباب آفرینش است رها کنم و غیر از او موجودی را که بنده هزار ارباب است و داغ صد هزار اسباب بر چهره اوست و فرصتی میان دو نیستی یافته از نیست می‌آید و به نیست می‌رود و هیچ ثبات و بقایی ندارد به پروردگاری برگزینم در حالی که :

عارفان هرچه ثباتی و بقایی نکنند    گر همه ملک زمین است به هیچش نخرند

(سعدی)

من هرگز چنین کاری نکنم، اما شما اگر غیر ازآن حق و حقیقت بتی بی جان یا جاندار را رَبِّ اعلای خود بشناسید و همه توش و توان و هوش و روان خود رادر پای آن قربانی کنید بار این خطای عظیم بر دوش خود شما خواهد بود. شما چه امید بسته‌اید که از این سرای فریب و گذرگاه غریب به شاهراه حقیقت و سعادت راه یابید.

تو کز سرای طبیعت نمی‌روی بیرون      کجا به کوی حقیقت گذر توانی کرد

(حافظ)

*نظام آفرینش چنان آشفته نیست که یکی در بلخ گناهی کند و در شوشتر گردن دیگری را بزنند. اگر زید شراب خورد عمرو مست نخواهد شد و اگر حنظل بکارند حلوا به چنگ نخواهند آورد؛ و قوم و قبیله و خویش و پیوند را در آستان حقیقت اثری نیست.

*آن رسول آنگاه ادامه می‌دهد که : شما ای مردمان، مسافری هستید به سوی پروردگار خویش، پیوسته در سیر تا به او در رسید آنگاه او شما را باخبر خواهد کرد کخ همه اختلافات و جنگ و نزاع شما در مسائل دین هیاهوی بسیاربرای هیچ بوده است. شما جوهر دین که بزرگداشت فرمان خدا و شفقت بر خلق عالم است، که عدل و احسان است، که عشق به زیبایی و دانایی و نیکویی است رها کردید و به جان هم افتادید و چه نقشهای اهریمنی در نمایشنامه عالم بازی کردید که جز شیطان حسود هیچ کس را از آن سودی نبرد و به گفته حکیم طوس:

زیان کسان در پی سود خویش       بجویند و دین اندرآرند پیش

*به جای خواندن و عمل کردن قرآن بحث در حدوث و قدم قرآن کردید و به جای رفتن به معراج همراه رسول قیل و قال به راه انداختید که جسمانی بوده است یا روحانی، به جای قول‌ها را شنیدن و بهترین را برگزیدن گلوی یکدیگر را فشردید که تو خاموش باش تا من سخن بگویم، به جای خدمت و برآوردن نیازهای یکدیگرو به جای آنکه همگی در مسجد این عالم به سجود و ستایش پروردگار پردازید فرقه فرقه شدید.