سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

به بهانه حضور در نمايش "بازرس هاند واقعي"؛

ميلاد رحيمي:نقشي را كه 5 سال پيش تمرين كردم اكنون ايفا مي كنم

نقش "مون" در نمايش "بازرس هاند واقعي" را 5 سال پيش تمرين كردم؛اما به دليل شرايطي پس از گذشت اين مدت اكنون آن را ايفا مي كنم.

ميلاد رحيمي،بازيگر تئاتر كه اين روزها در نمايش "بازرس هاند واقعي " نقش "مون" را ايفا مي كند،در خصوص شكل گرفتن اين نقش به خبرنگار حوزه تئاتر باشگاه خبرنگاران گفت:"مون" يكي از دو منتقدي است كه به ديدن اجراي يك نمايش مي رود كه اين نمايش اثري معروف بوده و اجراهاي متعددي داشته است.
وي افزود:"مون" يك جوان تازه كار است كه در جامعه منتقدان بهاي زيادي به آن،داده نمي شود. او سوداهاي بزرگي در سردارد و به نظر مي رسد سزاوار آن ها نيست.



رحيمي ادامه داد:اين كاراكتر از فهم بالايي برخودار نيست و افق ها و تصوراتش را در حين اجرا مي بينيم،اين اتفاق با قرار گرفتن او در كنار يك منتقد با تجربه،براي تماشاگر مشخص تر و بارزتر جلوه مي كند.
وي بيان كرد:اين شخصيت فكر مي كند بايد همه چيز را حتي شوخي ها را جدي بگيرد،اما حتي روابط غيرمتعارف جامعه هنري را هم به نوعي نمي توان درك كند كه اين مسئله در نوع نقدهاي او در حين نمايش به تماشاگر ثابت مي شود.
اين بازيگر درخصوص تجربه ايفاي اين نقش اظهارداشت:من براي شكل گيري اين نقش بسيار ساده شروع كردم،نويسنده اين اثر متن را با زبان بسيار ويژه اي نوشته و كلماتي كه از آن ترجمه شده، تا حدودي از محاوره امروز و روزمره ما خارج است،به نوعي جمله ها بسيار عجيب و غريب هستند.
وي افزود:بسياري از ابعاد اين شخصيت را در قالب نكات مختلف از كارگردان شنيدم،طبق آنچه كه در خودم داشتم و تحكيم متن در نقاطي خاص،اين نقش به تدريج شكل گرفت.
رحيمي ادامه داد:از يك نقطه از تمرين با كارگردان تصميم گرفتيم تا مقداري اين شخصيت را شيرين و جذاب كنيم تا با منتقد ديگر متفاوت باشد.به همين خاطر شيريني ها و كج فهمي هايش را بزرگتر كرديم تا به اين نقش رسيديم كه در واقع بايد گفت،خواست كارگردان است و اگر فرد ديگري بود شايد شخصيت ديگري را بگونه اي متفاوت خلق مي كرد.
وي در رابطه با مونولوگ ها و ديالوگ هايي كه برخي اوقات آن ها را از سوي اين شخصيت بسيار ثقيل و سنگين مي شنويم،بيان كرد:اين شخصيت نمايش را نقد مي كند و گاه تحليل هايي از او مي شنويم كه به نوعي داده هاي ذهني اش است و نمي توان آن ها به نمايش نسبت دهد و تنها مثل خطابه اي بيانشان مي كند،زيرا جايگاه منتقد بودن به نسبت نقدي كه مي خواهد ارائه كند، برايش مهم تر است.
اين بازيگر اظهار كرد:ما وقتي حرف زدن اين كاراكتر را مي بينيم؛با منقطع صحبت كردن او مواجه مي شويم،مثلا در جايي از نويسنده هايي صحبت مي كند و اثر را با آثار آن ها كه مورد علاقه اش هستند تطبيق مي دهد كه دليل منطقي براي اين كار وجود ندارد،او در واقع از يك موضوع نمايش به يك انتقاد فلسفي مي رسد تا جايي كه ما به آشفتگي هاي ذهني او از جايي كه مي گويد "خدا كجاست" هرچه بيشتر پي مي بريم اما اين جمله از نمايش حذف شده است.
وي افزود:اين نوع نگارش به زماني كه نويسنده آن را نگاشته برمي گردد،يعني پس از جنگ جهاني و دوره ظهور ابزورد كه اين مسئله بسيار مهم است،به نظرم اين متن ممكن است يك نقد جدي به "ابزورد" بوده باشد.
رحيمي با اشاره به اين ويژگي هاي خاص اين نمايشنامه كمتر در ادبيات نمايش دنيا تجربه و ديده درخصوص تفاوت هاي اين نقش و نقش هاي پيشين در تئاتر گفت:اولين تفاوت اين نمايش با ساير نقش هايي كه در فضاي رسمي تئاتر تجربه كردم،اين است كه اين اثر تنها نمايشي است كه در قالب اجراي عمومي در آن يك نقش به طور كامل محوري را ايفا مي كنم،اين مسئله براي من كار سختي است كه از اول تا آخر يك اثر،عنصر اصلي باشم و اگر اشتباهي مرتكب شوم به طور قطع ضربه كلي به نمايش مي زند.
وي ادامه داد:جدا از اين من هيچ وقت تفاوت هاي يك فضا را در يك نقش تا اين حد جدي تجربه نكرده بودم و به نوعي براي رسيدن به اين نقش با آن دست و پنجه نرم كردم،جدا از اين حضور در يك نقش كمدي برايم هيچ گاه مفهوم نداشت؛زيرا بر خلاف اين كه در زندگي شخصي شوخ هستم،اما فكر مي كردم هيچ وقت نمي توانم كاري كنم كه يك لبخند بر لبان تماشاچيان بنشيند.



رحيمي درخصوص فضاي كار تئاتر امروز با توجه به اين كه 11 سال سابقه كار در اين عرصه را دارد بيان داشت:من چند سال از فضاي رسمي تئاتر و اجراهاي عمومي دور بودم اما همه هنرمندان به واقع در شرايط حاضر درگيرند، به نظرم هر روز اسف ناك تر مي شود.
وي افزود:ما در دي ماه 90 قرار بود اثري را در جشنواره اجرا كنيم؛اما متاسفانه رد شد و دليل آن مشخص نيست.پس از جشنواره نيز براي اجراي عمومي آن هيچ جوابي به ما نداده اند.به نظرم آن روز نزديك است تا ما زير تابوت تئاتر را بگيريم و خودمان آن را به خاك بسپاريم.
رحيمي تاكيد كرد:متاسفانه امروز تئاتر به معناي جدي نداريم و ديگر مگر به قيمت توهين شنيدن و بي پولي و گرسنگي هنرمندان اتفاق نخواهد افتاد.اما يقين دارم كه ما به خاطر اجراي يك تئاتر به هيچ عنوان شرافتمان را از دست نمي دهيم.
وي گفت:متاسفانه فعاليت ارگانهاي موازي كه درحال توليد تئاتر هستند و نيتشان را خير عنوان مي كنند،نتايج مطلوبي نخواهد داشت و باتوجه به آنچه مي بينم و شرايطي كه در تئاتر داريم و باور كردني نيست كه نيت پاكي نسبت به آن باشد.زيرا توهين آميز رفتاركردن به هيچ عنوان قابل قبول نيست و گاه مثل يك شوخي مي ماند.
اين هنرمند خاطرنشان كرد:به نظر مي رسد در شرايط فعلي،سيستم مديريتي تئاتر مخالف اجراي يك تئاتر خوب است و اين مسئله اي است كه هر روز بيشتر مشهود مي شود.
شايان ذكر است؛ميلاد رحيمي تاكنون در نمايش هايي چون "هشتمين خوان"،"رقصي چنين" ،"ملاقات بانوي سالخورده"، "گفتگوهاي پس از يك خاكسپاري"،"مجلس شبيه در ذكر مصائب استاد نويد ماكان و همسرش مهندس رخشيد فرزين"،"بازگشت به خوان نخست" چند نمايش دانشجويي و چند نمايش غير رسمي ايفاي نقش كرده است.
گفتني است؛"بازرس هاند واقعي" به كارگرداني بورژين عبدالرزاقي هر روز ساعت 20 و سي دقيقه در سالن گوشه فرهنگسراي نياوران به صحنه مي رود./ه
برچسب ها: میلاد ، رحیمی ، نقش
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.