سنجد براي درمان بسياري از بيماري ها از جمله، بيماري هاي دندان، اسهال، زخم معده و نيز جلوگيري از خون ريزي استفاده مي شود.
سنجد، يکي از چيدني هاي سفره ي هفت سين است که اگر با خواص فراوان آن آشنا شويد حتما آن را در برنامه غذايي هر روز تان جاي مي دهيد.همچنین ميوهاي درختي است که به علت قابليت سازگاري بالايي که با محيط دارد، مي توان در بسياري از مناطق جهان، آن را به عمل آورد.
ميوه ي سنجد دو نوع کوچک و بزرگ دارد که بزرگ آن داراي پوستي نازک و مغزي آردي تر است و به نام سنجد آردي معروف است. طعم اين ميوه مقداري گس است و داراي طبيعت سرد و خشک مي باشد و از لحاظ غذايي کم کالري است.
سنجد، داراي خواص دارويي و صنعتي مختلفي است که به برخي از آن ها اشاره مي کنيم:بهترين اثر سنجد، رفع کمبود ويتامين C بدن است و خوردن آن، از ورود عفونت به بدن پيشگيري مي کند.
سنجد داراي خاصيت آنتي اکسيداني قوي مي باشد.خاصيت ضد التهابي دارد.
ضد اسهال و قابض است. جوشانده برگ سنجد، بهترين دارو براي اسهال کودکان است.
پودر هسته ي سنجد در درمان التهاب هاي حاد و مزمن کاربرد دارد و آرتروز را درمان مي کند.
ضد تب و درد است.
بادشکن و مقوي قلب است و سردرد را تسکين مي دهد.
از ريشه آن در صنعت عطرسازي استفاده مي شود.
از گل آن براي التيام زخم استفاده مي شود.
کم کالري و مقوي معده است.
سنجد پخته شده در روغن زيتون، درد مفاصل و خارش پوست را درمان مي کند و براي رشد مو مفيد است.
سنجد در احاديثگوشتش گوشت مي آورد، استخوانش استخوان مي روياند و پوستش پوست آور است. کليه ها را گرم و معده را دباغي مي کند و ايمن از بواسير و ادرار قطره قطره است. ساق ها را نيرو مي بخشد، جذام را ريشه کن مي کند و براي تب سودمند است./س