سیری در زندگی و مبارزات آیت الله سید محمود طالقانی

به گزارش خبرنگار سياسي باشگاه خبرنگاران، نوزدهم شهریور ماه مطابق با سالروز وفات آیت الله سیدمحمود طالقانی است.

مرحوم آيت‌الله طالقاني در سال 1289 شمسي ديده به جهان گشود. او در خانواده‌اي اهل علم و فضيلت و داراي روحيات انقلابي و ضد ظلم رشد نمود و ابتدا در محضر پدرش سيد ابوالحسن، آغاز به يادگيري مفاهيم اسلامي نمود و تحصيلات ديني خود را در مدارس رضويه و فيضيه تا درجه اجتهاد ادامه داد.
 
وي در سال 46 به واسطه فشارهاي داخلي و خارجي بر رژيم شاه، از زندان آزاد شد اما دست از مبارزه نکشيد و در آستانه سال 1350 همزمان با برگزاري جشن‌هاي 2500 ساله شاهنشاهي بار ديگر دستگير و به مدت سه سال در زابل و 18 ماه در بافت کرمان در بدترين شرايط به حالت تبعيد به سر برد. در سال 1354 مجددا توسط ساواک گرفتار و به 10 سال زندان محکوم گرديد.

آيت‌الله طالقاني در آستانه انقلاب اسلامي از زندان آزاد شد و نهايت تلاش خود را جهت پيروزي انقلاب نمود و پس از پيروزي به رياست شوراي انقلاب برگزيده شد. در انتخابات خبرگان قانون اساسي نیز به عنوان نماينده مردم تهران انتخاب گرديد. ايشان در اوايل مرداد ماه 1358 از سوي امام خميني مأمور بر پايي نماز جمعه گرديدند و اولين نمازجمعه بعد از پيروزي انقلاب را در 5 مرداد 1358 در دانشگاه تهران اقامه کردند.
 
موسسه فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی ضمن گرامیداشت سالروز وفات این مبارز بزرگ انقلاب، دو عنوان از منشورات خود را که قبلا به چاپ رسیده است و مرتبط با زندگی و مبارزات آیت الله سیدمحمود طالقانی است را معرفی کرد.
 
 
** زندگی و مبارزات آیت‌الله طالقانی
 
معرفی کتاب:
 
در میان رهبران روحانی و سیاسی انقلاب، آیت‌الله طالقانی دارای ویژگی‌های خاصی است. وي از پیشگامان و از باسابقه‌ترین مبارزان روحانی علیه رژیم پهلوی بود كه در سال‌های آخر سلطنت رضاشاه عملاً وارد مبارزه شد. امتیاز دوم طالقانی این بود كه از چنان شخصیت و منزلت و جـایگاهی برخوردار بود كه همواره فراتر از احـزاب و گروه های سیاسی، اجتماعی و حتی ایدئولوژیك عمل می كرد و این مسئله نیز از شرح صدر قرآنی و وسعت مشرب سیاسی و ایمانی او با الهام از قرآن بود. وی با همكاری نیروهای سیاسی مبارز، عدالتخواه و آزادی طلب درصدد بود تا آنها را جذب نماید.
 
مرحوم طالقانی در طول چهل سال مبارزه و مجاهدت، كه بیش از یازده سال آن را در زندان و تبعید سپری كرد، همواره پیشرو، هدایتگر و توازن بخش نیروهای انقلابی بود؛ به  رغم آثار و نوشته ­های ارزشمند به جا مانده از ایشان و نقش مؤثر وی در پیروزی انقلاب اسلامی، به ‌جز معدود نوشته  ها هنوز آن‌چنان كه باید و شاید در مورد دیدگاه ها، مواضع، آثار و نقش ایشان در پیروزی انقلاب اسلامی پژوهش های درخور توجهی انجام نگرفته است .
 
نوشته حاضر كه حاصل بیش از یك سال تحقیق و پژوهش نویسنده با شوق و علاقه  ی وافر به اندیشه های طالقانی صورت گرفته شامل پنج بخش و چندین فصل است. بخش اول به زندگینامه  ی خانوادگی و حیات علمی ایشان می‌پردازد. در بخش دوم به  طور مختصر به مبارزات سیاسی ـ اجتماعی طالقانی از دوران پهلوی اول تا پیروزی انقلاب اسلامی اشاره شده است.  
 
بخش سوم به رابطه طالقانی با گروه ها و سازمان های سیاسی پرداخته و بخش چهارم شامل مباحثی از جمله: مسئله  ی كردستان و تركمن‌صحرا، شورای انقلاب، احیای نماز جمعه و مجلس خبرگان و به  طور كلی به فعالیت های طالقانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا زمان رحلت ایشان اختصاص دارد. آرا و اندیشه  ها و دیدگاه های طالقانی شامل: اصل شورا، حكومت و حاكمیت، آزادی و استبداد، طالقانی و قرآن، طالقانی و روحانیت و... فصول بخش پنجم را تشكیل می‌دهند. در تألیف این اثر سعی شده حتی  الامكان از آثار و تألیفات طالقانی و اسناد و منابع دست اول استفاده شود. گـذشته از اسناد منتشرشـده از آیت  الله طالقانی، از اسناد و اعلامیه  های موجود در آرشیو مركز اسناد انقلاب اسلامی و سازمان اسناد و كتابخانه‌ی ملی استفاده شده است.
 
**ابوذر انقلاب

(سیری در زندگی و مبارزات آیت الله سید محمود طالقانی)
 
تألیف: سعیده سادات محتشمی‌پور
 
معرفی کتاب:
 
«پدر» اولین عبارتی است که با ذکر و یاد نامش به ذهن تداعی می‌شود. «پدر» مظهر عطوفت و رحمت است برای فرزندان و مربی آداب و اخلاق؛ سلام و صلوات بندگان خدا به پدر فرزند صالح و دستگیر خلق است و نفرین‌شان بر پدر فرزندان زشت‌کردار اما امان از فرزندان ناخلف که از فضل پدر، آنان را هیچ حاصلی نبوده و نیست. آیت‌الله سیدمحمود طالقانی (علیه رحمت‌الله و برکاته)، «پدر» بود برای این امت؛ امتی که به صلاح و فلاح رسید... جشن پیروزی انقلاب اسلامی‌و استنشاق در هوای جمهوری اسلامی، به ثمر رسیدن نسلی صالح را موجب شد و سلام و صلوات را نثار «پدر طالقانی» کرد. بچه‌های مجاهدش اما ناخلف از آب درآمدند! آیت‌الله طالقانی با همه‌ی مبارزان علیه جور و ستم محمدرضاشاهی همراهی داشت و برای همه‌شان مرشد و مربی بود؛ همین بود که شد «پدر» اما نشان داد که مبارزه وسیله‌ای است برای تاباندن پرتوهای نورانی قرآن بر جامعه و چون هدف عظیمش را در کلام امام‌خمینی دید، در این راه سنگلاخ و پرفراز و نشیب با او رهسپار شد. اول نشیب، بی‌شک، ناخلفی فرزندان مجاهدش بود که با دوستان ناباب و تفکری بی‌خدا همراه شده و قله‌های مجاهدت خلق خدا به دره‌ی نفاق سقوط کردند. «پدر» خون دل خورد، محبت کرد و جفا را نادیده گرفت. اثر پیش رو، شرحی است بر زندگی مجاهد نستوه، ابوذر زمان و پدر امت آیت‌الله طالقانی که تقدیمی‌ا‌ست به امتش و نسل صالح پدری بزرگ.

انتهاي پيام/