*کمال تحمل و همدلی و مدارای فرهنگ اسلامی را با محالفان در این سخن می یابیمکه مومنان را اجازخ نداده است از خدای باطل مشرکان بدگویی کنند. زیرا اولا آنها را تحریک می کند که به عمل متقابل دست بزنند و خدای راستین را از روی نادانی سخنانی ناروا گویند.
*خداوند هر قومی رابه اعمالشان دلخوش کرده است و چون بازگشت همه به سوی خداست او خود آنها را در زمانی مقدراز اعمالشان آگاه می کند. پس آنچه بر مومنان رواست دعوت به سوی خدا و طریق حق است با زبان خوش و بدون تحقیر و توهین.
*دشنام گویی چهره آدمی را دشنام گون می کند. مومن هرگز کلمات ناروا بر لب نمی راند و آن انگشت سبابه دشنام گو را به سوی کسی نشانه نمی گیرد.