به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه تلويزيوني پرس تي وي، هواپيماهاي بدون سرنشين که از راه دور کنترل مي شوند ، پديده اي جديد در فضاي امنيتي-سياسي جهاني هستند. اين هواپيماها ضمن پرواز و اجراي عمليات جاسوسي مي توانند اهدافي را هدف قرار بدهند و بکشند.
دولت کانادا نيز به سمت استفاده از هواپيماهاي بدون سرنشين گرايش پيدا کرده است. استان آلبرتا در کانادا براي ساخت و انجام آزمايشهايي درباره اين ماشينهاي پرنده مرگبار درنظر گرفته شده است.
قرار است مرکز ملي آزمايش هواپيماهاي بدون سرنشين در اين منطقه ايجاد شود. مسئولان اين مرکز از مقامات دولت مرکزي کانادا خواسته اند درباره قوانين مربوط به محدوديت پرواز در حريم هوايي کانادا کمي از سختگيري ها کاسته شود تا هواپيماهاي ساخت اين مرکز بتوانند به پرواز دربيايند و مراحل آزمايش عملکرد آنها انجام شود. فعالان کانادايي مي گويند نبايد مردم اين منطقه اجازه بدهند آلبرتا به آزمايشگاهي براي ساخت هواپيماهاي بدون سرنشين تبديل شود. آنها مي گويند از هواپيماهاي بدون سرنشين براي کشتار مردان و زنان و کودکان در خارج از کانادا استفاده مي شود و نتيجه رواج استفاده از اين نوع هواپيماهاي بدون سرنشين ، تقويت حکومت پليسي در کانادا است که به جاسوسي درباره شهروندان خود اين کشور مبادرت کند.
توني سووين (Swain) فعال کانادايي گفت:« من نمي خواهم شاهد پرواز هواپيماهاي بدون سرنشين در کانادا باشم و اينکه اين هواپيماها همواره از ما جاسوسي کنند. آيا اعطاي مجوز به استفاده از اين هواپيماهاي بدون سرنشين در کانادا، معناي دموکراسي است؟ آيا مردم کانادا مي توانند درباره مسائل جاري در کشورشان اظهارنظر کنند؟ آيا مردم کانادا مي خواهند در کشورشان هواپيماهاي بدون سرنشين وجود داشته باشد يا اينکه به نظام آموزشي کشورشان توجه شود؟ آيا مردم کانادا برايشان مهم اين است که هواپيماهاي بدون سرنشين در کشورشان فعال باشد يا اينکه دولت براي حمايت از کودکان منابع مالي اختصاص بدهد؟ آيا مردم کانادا هواپيماهاي بدون سرنشين مي خواهند يا اينکه براي آنها وجود مسکن و سرپناه مهمتر است؟»
فرماندهان ارتش کانادا که از رواج استفاده از هواپيماهاي بدون سرنشين حمايت مي کنند مي گويند اين تجهيزات جديد سبب کاهش تلفات انساني در درگيري ها مي شود اما منتقدان مي گويند اگر دولت کانادا و دولتهاي مشابه آن نمي خواهند شمار کشته هاي نظامي اين کشورها افزايش پيدا کند بايد از جنگهاي خونين در کشورهاي ديگر خودداري کنند و نبايد در کشورهايي همانند پاکستان و يمن به استفاده گسترده از هواپيماهاي بدون سرنشين مبادرت کنند آنهم بدون آنکه حتي به مردم اين کشورها در اين خصوص چيزي گفته شود.
باري ويکينسون فعال ضدجنگ در کانادا در اين باره گفت:« چرا دولت کانادا بايد براي ساخت هواپيماهاي بدون سرنشين پول صرف مي کند؟ صرف پولهاي کلان براي اين منظور، اتلاف منابع است. دولت کانادا با اين کار نشان مي دهد که براي اهداف ايدئولوژيک مدنظر خودش کار مي کند و نه اينکه به دنبال منافع کشور يا منافع جهاني باشد. اگر کانادا کشوري صلح طلب باشد تلاش مي کند به کشورهاي ديگر کمک کند اما کانادا عملکردي داشته است که ديگر نمي تواند به کشورهاي ديگر بگويد چه کار کنند و چه کاري را انجام بدهند. کانادا نمي تواند الگويي براي کشورهاي ديگر باشد. در واقع، کانادا به مصداقي بارز از کشوري جنگ افروز تبديل شده است.»
با احداث اين مرکز هواپيماهاي بدون سرنشين در استان آلبرتا ، مردم اين منطقه در وضعي قرار خواهند گرفت که اين هواپيماها بتوانند حتي داخل خانه هايشان را رويت و تصاوير آن را ثبت کنند زيرا اين پرنده هاي آهني به تجهيزات و فناوري پيشرفته اي از قبيل تصويربرداري حرارتي مجهز هستند. اين هواپيماها با تجهيزات مخابراتي مي توانند هرگونه ارتباط مخابراتي را نيز شنود و رهگيري کنند. با اين اوصاف، به راحتي آزادي هاي مدني اساسي مردم نقض مي شود.