به گزارش
حوزه سياست خارجي باشگاه خبرنگاران، از نوامبر 2011 که آژانس تحت فشار آمریکا، اطلاعات جاسوسی عمدتا اسراییلی را به عنوان یافته‌های خود منتشر و ادعا کرد یک جنبه نظامی در برنامه هسته‌ای ایران وجود دارد، موضوع دیدار از پارچین همواره به عنوان یک درخواست ثابت و کلیدی از ایران تکرار شده است.
آژانس در آن گزارش این ادعا را مطرح کرده بود که در پارچین ساختمانی وجود دارد که یک محفظه مخصوص تست انفجار هسته‌ای در آن قرار دارد و بازرسان باید هر چه سریع تر به این محفظه دسترسی پیدا کنند.
آژانس همچنین ادعا کرده بود که این محفظه از سال 2000 در پارچین قرار گرفته است.
رسانه‌های غربی مدتی بعد یک تصویر گرافیکی منتشر کردند که ادعا می‌شد تصویر شبیه‌سازی شده محفظه مورد بحث است اما تاکید می‌کردند که آژانس و سرویس‌های غربی هیچ تصویر واقعی از محفظه مورد بحث که وجود آن را اثبات کند در دست ندارند.
ایران در پاسخ به این ادعا اعلام کرده بود که:
1- با بازرسی از پارچین مخالف نیست به شرط اینکه یک مدالیته(رویکرد ساختاری) جدید تدوین در آن دقیقا معلوم شود روند کار به چه شکلی است و در ازای آنچه ایران انجام می‌دهد چه دستاوردی خواهد داشت.
2- ایران تاکید کرد دانشمندی که آژانس در گزارش خود از وی با عنوان سرگی دانیلنکو نام برده و ادعا کرده بود مسئول آزمایش کذایی در محفظه مورد بحث بوده، اساسا دانشمند هسته‌ای نیست بلکه متخصص نانو الماس است. این دانشمند خود نیز در مصاحبه‌ای همین نکته را تایید کرد.
3- ایران اعلام کرد از یک سو آژانس می‌گوید محفظه مورد بحث از سال 2000 در پارچین بوده و از سوی دیگر آژانس دو بار در سال 2005 به پارچین دسترسی پیدا کرده و هیچ نشانه‌ای از فعالیت هسته‌ای در آن نیافته است؛ بنابراین توجیه کمی برای پذیرش یک بازرسی جدید وجود دارد.
این بحث ادامه داشت تا اینکه رسانه‌های غربی با محوریت موسسه علوم و امنیت بین‌المللی شروع به طرح ادعاهایی در این باره کردند که ایران یک عملیات پاکسازی وسیع در پارچین آغاز کرده و در حال از بین بردن شواهد آزمایش ادعایی است.
موسسه علوم و امنیت بین‌المللی که اساسا به عنوان یک سرویس اطلاعاتی عمل می‌کند در تاریخ جمعه 3 شهریور 1391 (24 اوت 2012 ) با انتشار گزارشی مدعی شد این عملیات پاکسازی چنان وسیع است که به زودی دیگر دسترسی به پارچین به بی معنا خواهد شد.
گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در حالی منتشر شد که این فضا در اوج قرار داشت.
مدیر کل در پاراگراف 42 از گزارش ماه اوت، مسئله پارچین وآنچه عملیات پاکسازی خوانده می‌شود را چنین توصیف کرده است: «تصویرهای ماهواره‌ای دوره زمانی فوریه 2005 تا ژانویه 2012 که در اختیار آژانس هست تقریباً هیچ فعالیتی را در داخل یا نزدیک ساختمانی که این مخزن در آن قرار دارد نشان نمی‌دهد. اما از زمان نخستین درخواست آژانس برای دسترسی به این محل، تصویرهای ماهواره‌ای نشان می‌دهند که فعالیت‌های گسترده انجام شده و تغییراتی در نتیجه آن در این محل روی داده است. از فوریه 2012 تعدادی از تصویرهای ماهواره‌ای محل مزبور این موارد را نشان می‌دهند: مقدار زیادی مایع سیال که منشأ آن ساختمانی است که مخزن در آن قرار دارد؛ تجهیزات در انبار بازی که بیرون از ساختمان قرار دارد؛ ملزومات بیرونی متصل به خود ساختمان برداشته شده‌اند؛ و حضور وسایل حمل و نقل سبک و سنگین. تصویرهای ماهواره‌ای نشان می‌دهند که از تاریخ مه 2012 پنج ساختمان یا سازه‌های دیگر در این محل تخریب شده‌اند و خطوط برق، حصارها و همه جاده‌های صاف پاکسازی شده‌اند. خراش‌های عمده روی زمین و نماسازی در ناحیه گسترده‌ای از محل مزبور و اطراف آن انجام شده و جاده خاکی‌های جدیدی ساخته شده است. از اوت 2012 تصویرهای ماهواره‌ای نشان می‌دهند که ساختمان این مخزن پوشانده شده است. با توجه به همین فعالیت‌های گسترده است که توانایی آژانس برای راستی آزمایی اطلاعاتی که نسبت به آنها نگرانی دارد دچار اثرات منفی شده است و زمانی که آژانس به این محل دسترسی بیابد توانایی آن برای اجرای راستی ازمایی موثر به نحو عمده‌ای خدشه دار خواهد شد».
کلیدی‌ترین نکته در این پاراگراف این است که همه آنچه ادعا شده این است که ایران در اطراف ساختمان مورد نظر آژانس یک سلسله فعالیت‌های عمرانی انجام داده اما در خود ساختمان مورد بحث هیچ تغییری به عمل نیاورده است و بنابراین اگر آژانس در پی آن باشد که با دسترسی به این ساختمان مخزن مورد ادعای خود را مشاهده کند، ایران هیچ اخلالی در این روند به عمل نیاورده است.
این نکته بسیار مهم و درعین حال ساده، کل پروژه عملیات روانی درباره پارچین را نقش بر آب می‌کند و سوالی که باقی می‌ماند این است که اگر همه آنچه ایران انجام داده در اطراف این ساختمان بوده و نه در خود آن، پس این همه سر و صدا درباره عملیات پاکسازی و ادعای از بین بردن شواهد چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟
جالب است که آژانس اذعان می‌کند ایران در نامه‌ای که یک روز قبل از انتشار این گزارش یعنی در روز چهارشنبه 29 اوت 2012 (8 شهریور 1391) به آژانس ارائه کرده صریحا به همین نکته اشاره کرده است. در پاراگراف 43 گزارش در این باره آمده است: «ایران طی نامه مورخ 29 اوت 2012 به آژانس اعلام کرد که ادعای فعالیت‌های هسته‌ای در سایت پارچین بی اساس است و فعالیت‌های اخیری که ادعا شده در نزدیکی محل مورد نظر آژانس انجام شده است هیچ ارتباطی با محل مشخص شده از سوی آژانس ندارد».
اکنون این سوال باقی می‌ماند که به این ترتیب و با این اعتراف صریح آژانس به اینکه ایران به ساختمان مورد نظر آژانس دست هم نزده، آیا باز هم جوسازی درباره پارچین ادامه خواهد یافت.
انتهاي پيام/ش3