مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،
آیه 8سوره مائده
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامينَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ وَ لا يَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى أَلاَّ تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبيرٌ بِما تَعْمَلُونَای اهل ایمان، در راه خدا پایدار باشید و بر عدالت و راستی گواهی دهید و مبادا که عداوت یا کدورت گروهی از شما را بدین جرم کشاند که از عدالت خارج شوید بلکه باید عدالت و راستی کنید که آم به تقوا نزدیک تر است و از خدا پروا کنید همانا که خدا به هر آنچه می کنید آگاه است.*خداوند هستی با آنان که به او ایمان دارند بی واسطه سخن می گوید و هر مومنی می تواند در غار تنهایی خویش آیه را مستقیم بشنود و به گوش گیرد.این فرمانهای شاهانه است که پیرویش انسانها را پادشاه می کند. کدام پادشاه بدون تاج عدالت و انصاف شکوه و جلالی داشته است؟
*خطاب آیه به اهل ایمان است و اگر پرسند «اهل ایمان که خدا و قیامت را تصدیق کرده اند چه نیاز به ترغیب و هدایت و به سوی عدالت و نیکویی و تقوی دارند؟» پاسخ این است که در این آیه جوهر ایمان تعریف می شود تا مردم بدانند که لوازم ایمان چیست و از این رو هرگاه از عدل و قسط دوری کنند در شمار اهل ایمان نخواهند بود.
*در این آیه کوتاه اهل ایمان را چند توصیه شده: یکی آنکه پیوسته تکیه بر خدا کنند و به هر کار برخیزند برای خدا باشد. دیگر آنکه فرمود: ای مومنان به عدالت گواهی دهید زیرا گواهی دادن بر حق و عدالت نیز در شمار وظایف اهل ایمان و مهمترین مقصود اجتماعی دین، احراز عدالت و احسان است.
*سوم اینکه: از بدایع نصایح قرآنی است که می فرماید هرگز مباد که کینه و دشمنی با قومی شما را بدین جرم بکشاند که در حق ایشان ظلم کنید و از راه انصاف خارج شوید. نکته چهارم فرمان صریح اعدلوا (عدالت کنید) آمده است که باز تاکید نکته سوم است که اگر بی انصافی کنید از راه تقوی خراج خواهید شد.
* نکته پنجم این است که بدانید که خداوند بر آنچه می کنید آگاه است و شما پیوسته در زیر نگاه او هستید و این مایه شرم حضور می شود و از انحراف می کاهد.
*شایسته است که روانشناسان موارد بی شمار این بی عدالتی ها را که در اثر اغراض شخصی و گرایش های ناخودآگاه رخ می دهد تشریح کنند تا معلوم شود که حفظ ایمان در همه احوال چقدر نیازمند دقت و باریکی و موشکافی است و پرهیز لحظه به لحظه از خودخواهی است.
طمع بند و دفتر ز حکمت بشوی طمع بگسل و هر چه خواهی بگوی(سعدی)