به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، سنجاقکی را دیدم که در حال بازی به روی آن درخت تنومند بود. درخت خیلی بزرگ بود، آنقدر که می شد آن را از دور دست ها هم دید.
؛ به روی درخت تنومند ما لانه های زیادی از پرندگانی مثل گنجشک،
جغد، عقاب، ... بود. قبلاً این صحنه را ندیده بودم، آخه پدرم که محیط بان
بود وقتی ازش تعریف می کرد از زیبایی و تک بودن درخت جنگل می گفت، اما حالا
شده بود خونه ی پرندگانی که هیچ وقت نمی توانستند در کنار هم جمع بشن....!
محیط
بان جنگل ما از روزای سرسبز و پررونق این جنگل می گفت، روزایی که هر پرنده
یه لونه ی جدا به روی یه درخت داشت. زمانی که وسعتش از حد و اندازه گذشته
بود...
جنگل هایی که مردم در آخر هفته اوقات فراغتشون از آنجا می گذرانند، با آن خاطره داشته اند، بعضی ها هم مثل پدر من عمر خود را در آن گذرانده اند، جنگل های شمال...
سال گذشته بود که از طرف سازمان های بین المللی، سال جهانی جنگل را شاهد بودیم، سالی که در آن بخشی از جنگل های غرب کشور در آتش سوخت، جنگل های ابر در شمال کشور مورد حجمه ی سوداگران قرار گرفت و بخشی از آن از بین رفت و ...
از بین رفتن جنگل فقط یکی از ابعاد این تراژدی غم انگیز و تاسف بار است زیرا فقط در 30 میلیون هکتاری که به نوعی تبدیل به بیابان شده معضلات بزرگی از جمله خشکسالی، مهاجرت، فرسایش خاک، خشک شدن تالاب ها، کاهش محصولات زراعی، کم آبی و هجوم ریزگردها را در پی داشته است.
*سرانه فضای سبز در ایران یک چهارم دنیا است
رییس سازمان حفاظت زیست کشور در سال گذشته اعلام کرد: طی 5 ماهه گذشته به طور متوسطه سالانه 100 هزار هکتار از جنگل های کشور تخریب شده یا کیفیت خود را از دست داده اند و طی این دوره زمانی، سطح جنگل ها از 18 میلیون هکتار به 14 میلیون هکتار کاهش پیدا کرده است.
محمدی زاده در ادامه تصریح کرد: در حال حاضر، میانگین سرانه جنگل و فضای سبز در دنیا برای هر نفر 7هزار متر مربع است اما این رقم در کشور ما هزار متر مربع یعنی نزدیک به یک چهارم سرانه جهانی است، پوشش گیاهی کشور به ویژه مراتع هم وضعیت نامطلوبی دارد به طوری که فقط 10 درصد مراتع کشور وضعیت عالی دارند و وضعیت 90 درصد باقیمانده، متوسط وضعیت است، بر این اساس، باید با راهکارهای علمی، نقص گذشتگان و نیاکان مان را در توجه به جنگل و مرتع جبران کنیم.
*سالی که نکوست از بهارش پیداست
این موضوع در حالی رخ می دهد که دکتر محمدامینی، رییس مرکز تحقیقات منابع طبیعی و کشاورزی استان مازندران نیز صیانت از جنگل های کشور را ضرورتی اجتناب ناپذیر دانست و گفت: بنا به آمارهای موجود، سالانه به طور متوسطه 14 هزار هکتار از جنگل های شمال، جنگل زدایی می شود. این در حالی است که تصاویر و داده های ماهواره ای نشان از آن دارد که این جنگل زدایی اغلب در بالا دست حاشیه جاده ها و در بهترین رویشگاه های جنگلی که ذخیره گاه های ارزشمند محسوب می شوند اتفاق می افتد.
به گفته این عضو هیئت علمی، وقتی جاده دسترسی در مناطق جنگلی احداث می شود از یک سو، این اراضی قابلیت اقتصادی پیدا می کند و از سوی دیگر، هیچ گونه تمهیدی برای حفاظت و صیانت از رویشگاه هایی که با این جاده قابل دسترس شده اند در نظر گرفته نمی شود در نتیجه زمینه تجاوز و تعدی به عرصه فراهم می شود لذا باید گفت علت عمده جنگل زدایی و تجاوز و تصرف اراضی جنگلی، کمبود نیرو و تجهیزات برای حفاظت و مقابله با متجاوزان است.
این اتفاقات و صحبت ها در حالی رخ داده است که در سالی به سر می بردیم که مخصوص جنگل بود، به قول قدیمی ها سالی که نکوست از بهارش پیداست، خدا به داد....
*چرا جنگل، دست از سرت بر نمی دارند....!
حالا که بزرگتر شدم، یاد شعر پدرم افتادم که می گفت: تمام خرس ها برایت دلسوز تر از مادر شده اند، زرافه ها برای تو گردن می کشند، شیرها برای تو نعره می کشند... اینجا تو را نمی فهمند، چرا جنگل، دست از سرت بر نمی دارند....!/ز