در
اپوزسیون همیشه بازنده خارج از کشور زنان سهم اندکی برای حضور و ابراز
وجود دارند، این آقایان هستند که از مزایا و برکات حضور در محافل غربی بهره
مند می شوند، در عوض زنان ضدانقلاب بایستی برای حضور و نشان دادن ضدیت خود
با نظام ج.ا.ا یا روسری از سر بردارند و یا پیراهن از تن !
این
ماجرای اپوزسیونی است که بعد از سی و اندی سال نه سر آن معلوم است و نه ته
آن؛ محافل ضدانقلاب در خارج از کشور در حالی برگزار می شود که هر کدام از
آنها برای خودشان یک پا محافل هستند! به عنوان مثال به عنوان «نشست مادران
پارک لاله» دقت کنید ... حضور در این محفل صمیمی نه هزینه ای دارد و نه
مشاجره !
در
دنیا دو چیز تلخ است؛یکی حقیقت و دیگری ته خیار ... مادران پارک لاله حکم
ته خیار را دارند هر چند که در عین حال جزئی از واقعیت هستند اما به هر حال
تلخ اند؛ این مادران در جلسات هفتگی خود که معلوم نیست درباره چه موضوعاتی
بحث و گفتگو می کنند (هیچ بازتابی از موضوعات گفتگو و بحث های آنان منتشر
نمی شود] با راه اندازی وبلاگی با همین عنوان سعی دارند تا توجه بعضی ها را
به خود جلب کنند مثلا این آقا باراک اوباما
تو
ایران بانوان جلساتی به اسم «جلسات هفتگی» دارند، از غیبت و سبزی پاک کردن
و ... که بگذریم یک کار خیلی خوب انجام می دهند و اون اینکه هر کدام مبلغ
معینی را به صندوق تحویل می دهند و این جناب صندوق (!) به قید قرعه کل مبلغ
جمع آوری شده را به اون خانمی که اسمش برگزیده شده وام می دهد و بقیه
ماجرا ...
از
این رو از مادران پارک لاله صمیمانه می خواهیم عوض جلسات هفتگی و داستان
سرایی در وبلاگ و غیره از بانوان ایرانی داخل کشور الگو بگیرند و خودکفا
شوند، دست از سر ملت آمریکا هم بردارید که خداییش تا به حال حسابی ترکه
شدند ... محترمانه ول کنید دیگه !
راستی
جلسته هفتگی، این هفته در اسکله ی شهر سانتامونیکا، تقاطع خیابان کلرادو و
بلوار اوشن، از ساعت یک تا پنج بعد از ظهر جمع برقرار است،ضمنا به جهت
اوضاع بد مالی وسیله ایاب و ذهاب موجود نمی باشد [تا ببینیم اوباما چی می
خواد]
به امید همراهی شما!
حامیان مادران عزادار ایران در لس آنجلس
٭ گروه حامیان مادران عزادار ایران در لس آنجلس هیچ شعبه دیگری در این شهر ندارد