به گزارش
سرويس بين الملل باشگاه
خبرنگاران به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبری العالم ؛ آمارهاي رسمي حاكي از آن است كه تعداد مفقودان تا ماه مارس سال 2011 به 1200 نفر رسيده است
"محمد ابراهيم" يكي از زندانیان بازداشت شده زندان الحربي، ابراز اميدواري كرد كه اين افراد در زندان های مصر زنده باشند و گفت : من با بسياري از آنها در زندان طره ديدار كردم.
"محمد عبدالقدوس" عضو كميته آزادي ها در كانون روزنامه نگاران مصري نیز به خبرنگار العالم، گفت: آنها در زندانهاي خصوصي بسر مي برند كه هيچ نظارتي بر آنها نمي شود و در واقع آنها زندانهاي سازمان اطلاعات و زندانهاي موسوم به نظارت اداري هستند.
گفته هاي خانواده هاي مفقودان در مورد نحوه بازداشت فرزندانشان تشابه بسيار دارد، در حالي كه فعالان حقوق بشر تاكيد می کنند كه پديده ربودن افراد در مصر براي سرپوش گذاشتن بر خشونتي است كه دستگاه امنيتي مصر بر بازداشتی ها اعمال مي كرد.
مادر يكي از جوانان مفقود شده،گفت: پسرم كجاست و سراغ وی را باید از چه كسي بگيرم؟ انقلاب براي پايان دادن به اين ظلم و ستمها برپا شد، اما اين ظلمها همچنان در كشور وجود دارد.
"وائل قنديل" نويسنده و تحليلگر سياسي مصر تاكيد كرد كه گفته هاي خانواده ها درباره ربوده شدن فرزندانشان اينگونه آغاز مي شود كه در يكي از خيابانهاي فرعي با آمبولانس يا ماشينهاي ديگري ربوده شدند و برخي به مركز پليس و برخي ديگر با هواپيما به محل ديگري منتقل شده اند؛ از این رو مشخص می شود که پليس و شوراي نظامي این افراد را بازداشت کردند.
"احمد سيف الاسلام حمد" مدير مركز حقوق بشر "هشام مبارك" نيز اظهار داشت: نهادهاي رسمي دست به خشونت عليه شهروندان می زدند و بايد اين خشونتها پنهان می ماند؛ از اين رو بهترين راه براي سرپوش گذاشتن بر خشونت ها، ناپدید شدن اجساد است.