در سطح سلولهای بدن ما بین 300 تا 5000 عدد پمپ سدیم، پتاسیم وجود دارد که این پمپ ها سدیم را از داخل سلول به بیرون رانده و پتاسیم را به داخل سلول هدایت می کند در اثر مصرف آب سرد فراوان به علّت ایجاد تعادل منفی انرژی در سلولها عملکرد این پمپ ها کاهش یافته و در نتیجه سدیم در داخل سلولها حبس شده و آب از خارج سلولها درون سلول سرازیر می شود و در نتیجه سلولها متورم می شوند در اثر تورم سلولی عملکرد اندامکهای داخل سلولی مختل می شود بنابراین تولید انرژی درون سلولی نیز متوقف می شود و این چرخهء معیوب باز ادامه می یابد و تورم سلولهای معده بیشتر می شود.
در روزه داری به علّت امساک از خوردن آب سرد این چرخهء معیوب متوقّف شده و پمپ های سدیم، پتاسیم انرژی لازم برای خارج کردن سدیم از داخل سلولها را بدست می آورد در نتیجه آب به دنبال سدیم از سلولها خارج شده و سلولهای معده عملکرد طبیعی خود را که یکی از آنها مقاومت در مقابل اثر تخریبی اسید درون معده می باشد باز می یابند و دیگر اسید معده نمی تواند ایجاد ضایعهء سطحی و یا زخم معده بنماید.
و لذا دیگر بیمار نیازی به کم کنندهء ترشح اسید مانند: سایمتیدین، رانتیدین، فامتیدن و یا داروهای خنثی کننده اسید مانند:آلومینیم ام جی ویا ام جی اِس نخواهد داشت.
اعلائم بیمار مانند: حالت تهوع، استفراغ و درد معده بر طرف خواهد شد.
البته تمام این محسنات روزه گرفتن به شرطی خواهد بود که بیمار مثلث سلامت را به طور کامل رعایت نماید.