به گزارش
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، این سنت از مصر شروع شده و اگر بخواهیم دقیقتر بیان کنیم این اتفاق از قاهره شروع شد جایی که "توپ رمضان" بعد از تلاش های متنوع مسلمانان برای اعلام زمان افطار همراه با اذان در سال 1461 میلادی مصادف با 865 هجری متولد شد.
توپ در کردن کاملا به صورت تصادفی تبدیل به رسم شد وقتی که پادشاه برای آزمایش یک توپ جدی داقدام به شلیک کرد. این شلیک همزمان شد با اذان مغرب و مردم گمان کردند که پادشاه از عمد و برای یاد ادوری زمان افطار اقدام به این کار کرده است. در نتیجه همه اهالی قاهره از خانه خارج شده و به سمت محل اقامت پادشاه حرکت کردند تا از این اقدام وی تشکر کنند.وقتی پادشاه شادی مردم را دید این کار را تا پایان رمضان ادامه داد.
بعدها تا اواخر قرن 19 این ایده به قدس و سرزمین شام و بغداد هم منتقل شد و بعد از آن در دوران شیخ صباح به سرزمینی که امروزه کویت نامیده می شود رسید. تا قبل از رسیدن دوران نفت به همه کشورهای خلیج و حتی کشورهای آفریقایی نیز سرایت کرد. حتی در اندونزی نیز در سال 1944 با توپ در کردن افطار را اعلام می کردند.
اما در قدس این سنت با خانواده ای مرتبط بود که 120 سال عهده دار اعلام زمان افطار بود و این کار به صورت موروثی از پدر به پسر منتقل می شد. این توپ تاریخی در حال حاضر در یک مقبره واقع در وسط شهر قدس قرار دارد وتا دوران عثمانی مورد استفاده قرار می گرفت و بعد از آن به عنوان یک نماد تاریخی در جوار مسجد الاقصی نصب شد.
به گزارش ریانوستی، در سال 1945 انگلیسیها توپ جدیدی را جایگزین توپ عثمانی کردند. خانواده "صندوقه" همانند گذشته ها ی دور همچنان مسئولیت شلیک این توپ را تا سال 1992 به عهده داشتند.
این توپ همچنان سر جای خود است اما صرفا به عنوان شاهدی تاریخی چرا که مسئولین رژیم صهیونیستی شلیک توپ را ممنوع کردند و دستور دادند که به جای آن از وسایل آتش بازی استفاده کنند.
رجایی بازمانده خانواده ایست که مسئول توپ در کردن بودند و امروزه فرزندان خود را به سختی برای ادامه این سنت با خود همراه می کند. گرچه دیگر اداب و رسوم تعیین زمان دقیق اذان و راه و روش استفاده از توپ دیگر جزء تعلیمات این خانواده نیست و سنت توپ در کردن با استفاده از فشردن یک شاسی و منفجر کردن یک جعبه مواد منفجره صورت می گیرد.