به گزارش خبرنگار
حوزه تئاتر باشگاه خبرنگاران حاضر در محل نشست مطبوعاتي نمايش 33% نيل سايمون كه شب گذشته در سالن اميرخاني خانه هنرمندان با حضور عوامل برگزار شد، افسانه ماهيان كارگردان اين اثر نمايشي در خصوص شكل گيري اين پروژه گفت: تصميم بر اجراي اين اثر از 2 سال پيش اتخاذ شد من مايل بودم نمايشنامه فصل دوم به نويسندگي نيل سايمون و ترجمه شهرام زرگر را در دوره مديريت مجيد جوزاني به صحنه ببرم.
وي افزود: اين نمايشنامه داراي جنس خاصي بود و به همين خاطر از سال گذشته براي تغييراتي كه به آن نياز داشت با محمد يعقوبي صحبت كردم و پس از توافقات نگارش دوباره آن به وي سپرده شد.
ماهيان ادامه داد: اصرار داشتم يك نويسنده اين وظيفه را برعهده بگيرد و مسائل مربوط به دراماتورژي و مانند آن را انجام دهد زيرا يك كار تخصصي بود.
وي بيان كرد: به طور حتم يك كارگردان با لحاظ ديدگاه هاي خود مي‌تواند در نمايشنامه تغييراتي ايجاد كند اما معتقدم كسي بايد اين كار را انجام دهد كه تجربه هاي بيشتري داشته باشد.
اين كارگردان ابراز كرد: من نويسنده اي را انتخاب كردم كه دست كم به فضاي كاري اين متن نزديك باشد و با آن شباهت داشته باشد افراد زيادي بودند كه بتوانم اين مسئوليت را به آنان بسپرم اما انتخابي كه كردم به نفع من بود زيرا در اين اثر نمايشي محمد يعقوبي كمك بيشتري مي كرد.
وي در رابطه با شباهت هاي اين متن و اجرا به آثار يعقوبي بيان داشت: اين نمايشنامه به قلم يعقوبي نوشته شده كه در واقع تركيب شده با اثر نيل سايمون است. اما نويسنده اوست و تغييراتش براساس سليقه نوشتاري اش لحاظ شده است به همين خاطر شباهت ها طبيعي است.
ماهيان تصريح كرد: هر بازيگري ژانر بازي خودش را دارد بازيگران اين اثر كساني هستند كه مدام با يعقوبي همكاري مي‌كنند اما از نظر من شباهتي وجود ندارد و ما روي اين مسئله و به وجود آمدن شباهت ها تاكيد نداشتيم و خوشايندمان هم نبود.
محمد يعقوبي نويسنده اين اثر نمايشي نيز گفت: روز اولي كه متن را از كارگردان گرفتم به اين انديشيدم كه اين موضوعي است كه يك روز امكان داشت آن را بنويسم.
وي ادامه داد: زماني كه نسخه اوليه را تحويل دادم و به طور كامل وفادار به متن اصلي بود متوجه شدم قسمت هايي از آن با شرايط حاضر امكان اجرا ندارد به همين خاطر ناچار شديم برخي از صحنه ها را از نو بنويسم. همچنين پايان آن را نيز تغيير دادم زيرا پايان اصلي را دوست ندارم.
يعقوبي تصريح كرد: متاسفانه مشخص شدن 30 اجرا براي تماشاخانه ايرانشهر سياست بسيار غلطي است بايد در اين زمينه يك تجديد نظر اساسي صورت بگيرد وگرنه اين اتفاق در آينده يكي از اشتباهات در كارنامه سرسنگي مدير تماشاخانه محسوب مي شود.
آيدا كيخايي از بازيگران اين اثر نمايشي در خصوص وجود شباهت بين بازيگري در اين نمايش و اثر خشكسالي و دروغ گفت: به نظر من هيچ گونه شباهتي بين اين ها وجود ندارد من فكر مي كنم اين مثال به دليل موفقيت نمايش خشكسالي و دروغ ارائه مي شود و گرنه هيچ وجه شباهتي نيست.
وي افزود: كارگردان اين اثر تلاش بسياري كرد كه اين شباهت به هيچ عنوان به وجود نيايد و به همين خاطر كارگرداني كامل او پشت اين اثر است.
منوچهر شجاع طراحي صحنه اين اثر نيز بيان كرد: من تلاش كردم آن چه را كه متن نيل سايمون طلب مي‌كرد را اجرا كنم كه در واقع يك فضاي واقع گرا است اما آن چه كارگردان به دنبال آن بود و پس از نگارش مجدد آن مولفه هاي مختص محمد يعقوبي وارد اثر شد از فضاي واقع گرا فاصله گرفتيم.
وي افزود: كارگردان تمايل داشت از فضاي ذهني شخصيت ها هم استفاده شود و اين تاثيرگذار بود.
شجاع بيان كرد: چمدان ها در طراحي صحنه نشان دهنده مجموعه بارهاي زندگي شخصي و اجتماعي شخصيت ها در ارتباط با يكديگر و چگونگي حمل آن هاست و وجود پرده ها در صحنه به دليل بلند بودن آن براي يك خانه طراحي نشد و عناصري مجزا بود.
ستاره اسكندري كه مسئوليت تهيه كنندگي را در اين پروژه در دست دارد در اين خصوص بيان كرد: من در سال 81 به علت متوقف شدن دو نمايش در مرحله بازبيني مدتي تئاتر را ترك كردم پس از مدتي در آثار رفيعي و رحمانيان حضور داشتم و پس از آن در عشق و عاليجناب حسين پاكدل ايفاي نقش كردم كه پس از اجرا در جشنواره براي اجراي عمومي متوقف شد.
وي بيان كرد: امروز تصميم گرفتم به جاي قهر و ترك تئاتر تجربه اي كنم و در سمت ديگري حضور يابم تا كسي متضرر نشود.
اسكندري بيان كرد: امروزه در هر شرايطي با اعمال سلايق شخصي روبرو مي شويم كه بعد از مدت ها تمرين انرژي و تلاش افراد گروه را ناديده مي گيرد و من مي‌خواستم بگويم كه اگر هيچ حمايتي نمي شود ما خودمان مي توانيم از هم حمايت كنيم.
وي با اشاره به اين كه تئاتر خصوصي اين روزها بيشتر شبيه يك شوخي است، گفت: بحث مجوز امروزه هيچ خط قرمز مشخصي ندارد زيرا چطور يك اثر كه در جشنواره اجرا شده براي اجراي عموم مجوز نگيرد متاسفانه مديريت هاي مختلف اين مشكلات را به وجود مي آورد پيش از اين در سال هاي گذشته كه در واقع سال هاي طلايي تئاتر بود مديريت ها بي اشتباه نبود اما ثابت بود متاسفانه امروز سليقه بر خطوط مميزي حاكم شده است.
وي افزود: من قصد داشتم تا با اين اقدام به سمت خصوصي شدن تئاتر گام برداريم زيرا تئاتر به طور حتم نمي‌تواند با 30 اجرا هزينه هايش را دربياورد من مي‌خواستم حضور پيدا كنم تا اين مسائل را هر چه بيشتر شفاف سازي كنيم.
اسكندري ابراز كرد: مشكل اين است كه همه چيز در تئاتر امروز براساس آمار و ارقام مي‌گذرد و هيچ ايدئولوژي مشخصي وجود ندارد و كسي پاسخ گو نيست.
امير اسمي طراح پوستر و بروشور اين اثر نيز گفت: خوشبختانه مديريت ايرانشهر به همراه شهرداري توانسته است تبليغات آثار را براي سطح شهري انجام دهد و اين اتفاق خوبي است كه پيش از اين نمي افتاد.
وي افزود: در گذشته بايد خودمان پوسترهايي را كه چاپ مي كرديم مي‌برديم و در سطح شهر نصب مي كرديم اما اين اتفاق دست كم به اين مسئله كمك بسياري مي كند.
پريدخت عابدين نژاد طراح لباس نمايش نيز بيان كرد: كارگردان براي لباس هاي شخصيت هاي اثر نمي خواست به صورت فانتزي كار كند و من نيز در همين راستا سعي كردم به سمتي بروم كه طراحي لباس نيز به نوعي در راستاي طراحي صحنه باشد و به همين خاطر با مشورت طراح صحنه كار را پيش برديم./ي2