به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، محمود کريمي در بخش وبلاگ خبر انلاين نوشت:در «مردم ایران سلام» برنامه صبحگاهی و پربیننده شبکه دو سیما، از «پرچم» و اهمیت داشتن و دیده شدن آن زیاد صحبت می‌کردند. بهانه این یادداشت هم پرچم است.یک. در برنامه‌های مختلف تلویزیونی، به ویژه برنامه‌های روتین و زنده، پرچم را در استودیوها می‌بینیم: رسمی و با پایه و برافراشته در محیط دکور یا ترکیبی خلاقانه مانند سه صفحه کوچک عمودی جلوی هم روی میز رادیو هفت.
دو. روی سن سالن‌های همایش و نشست‌ها و کنفرانس‌ها پرچم یا پرچم‌هایی قرار دارد که در تصویرهای پیش چشم ما دیده می‌شود.
سه. پرچم، نماد مهمی از هویت ایرانی ما است و وجود و حضورش نمایندگی کل ملت ایران و اعتبار و اقتدار آن را تداعی می‌کند. لحظه‌های برافراشته شدن این پرچم سه رنگ در میدان‌های ورزشی بین‌المللی و افتخار همه مردم به موفقیت نماینده‌ای از کشورمان، همیشه با اشک شوق همراه است. آن سوی این شوق، خشم و ناراحتی است، زمانی که به این نماد ملی بی‌احترامی شود.
چهار. با بیشتر دیده شدن پرچم و همه جور دیده شدن آن این پرسش مهم ذهنم را مشغول کرد که «آیا هر چیز جایی و هر نکته مکانی دارد» در مورد پرچم نیز صادق است؟
پنج. قاعده‌های استقرار پرچم را از آقای علی‌محمد بیدارمغز که تجربه طولانی تشریفات در حوزه دیپلماتیک دارند، پرسیدم. و بعد در وب‌سایت وزارت امور خارجه و چند مرجع خارجی اینترنتی جستجو کردم. در برخی دستورالعمل‌ها به صراحت محل استقرار پرچم کشور و علت آن را شرح داده بودند.
شش. در بند د متنی با عنوان «اصول رفتار بین‌المللی» در زیرعنوان «تقدم پرچم» در وب‌سایت اداره‌کل آموزش و توسعه نیروی انسانی وزارت امور خارجه، آقای محمدعلی معصومی آورده‌اند:
o به طور اصولی پرچم همواره دارای تقدم سمت راست جایگاه است.
o در اماکن نظامی طبق آیین نامه های مربوطه از پرچم رسمی و سایر پرچم ها استفاده می‌شود.
هفت. جلسه‌ای علمی داشتیم با رییس دانشگاه علوم انتظامی. در بالای سالن کوچک نشست، 2 پرچم بود: پرچم ایران و ناجا. پیش از شروع رسمی به همکاران میزبان خود یادآور شدند که باید پرچم‌ها جابه‌جا شوند. پرچم ایران به چپ برود و دیگری به راست منتقل گردد. این تذکر چقدر مهم بود؟ آیا همه جا با همین اهمیت به پرچم توجه می‌کنیم؟
هشت. در یکی از جستجوهایم با عنوان Flag Codes خواندم که دست راست، مدافع کلیدی جان ما است و در زمان صلح پرچم را راست خود (و قابل دیده شدن در چپ تصویر) قرار می‌دهیم و شمشیر را چپ. و در زمان جنگ، شمشیر را به راست می‌آوریم تا نماد دفاع از میهن باشد.
نه. میهمان یکی از برنامه‌های تلویزیونی بودم. پشت دوربین‌ها، همسطح زمین، گوشه‌ای از استودیو، دریچه تهویه بزرگی سرجایش نبود. روی آن را با پرچم ایران پوشانده بودند. تعجب کردم.
کسی آن را احتمالا ندیده است یا از اهمیت پرچم و ناموس میهن بودن آن خبر نداشته.
ده. در سفری به پاریس برافراشته بودن پرچم‌شان، حتا در اندازه‌های کوچکی روی اتوبوس‌های شهری، توجه‌برانگیز بود. چقدر این پرچم و حضورش پیش چشمان و بر سر در خانه و ساختمان‌هامان برای ما مهم است؟
یازده. در مراسم رسمی و سخنرانی‌های مختلف و برنامه‌های تلویزیونی، روی نماهایی که می‌بینیم حساس شده‌ام. به جز مراسمی که برگزاری‌شان را بدون تیم تشریفات آزموده و باتجربه نمی‌شود فرض کرد، در اغلب موارد پرچم‌مان را در جای درست قرار نمی‌دهیم. یعنی آن را در سمت راست تصویر یا محل استقرار سخنران می‌بینیم. که غلط است!