"قادر تاکتاگل اف"، سخنگوی رئیس جمهور قرقیزستان در جمع خبرنگاران با اشاره به این موضوع اظهارداشت: این سند اولین بار در اکتبر سال 2011 میلادی از جانب دولت و برای لغو ویزا با 40 کشور پیشرفته دنیا برای 90 روز پیشنهاد و برای بررسی بیشتر به پارلمان ارسال شد.
سپس با تغییراتی در فهرست کشورها، این رقم 44 کشور جهان را شامل شد ولی مدت زمان آن از 90 روز به 60 روز کاهش یافت و از طرف پارلمان این کشور به تصویب رسید.
در همین حال، وزارت امور خارجه قرقیزستان توضیح داد که دلیل خروج ایران از فهرست کشورهای مشمول لغو روادید سطح ناکافی درآمد سرانه تولیدات ناخالص داخلی آن کشور می‌باشد. این مطلب را "عسگر بشیم اف"، معاون وزیر امور خارجه قرقیزستان مورخ 9 جولای در جمع خبرنگاران اعلام کرد.
بنا به گفته نامبرده، دولت قرقیزستان کشور‌هایی را وارد فهرست فوق کرده است که سرانه تولیدات ناخالص داخلی آنها بالای 7،5 هزار دلار باشد.
وی افزود، به همین دلیل صرف نظر از همه احترامی که برای جمهوری اسلامی ایران قائلیم، درآمد سرانه در آن کشور مطابق با مقتضیات دولت قرقیزستان نمی‌باشد.
پس از این اظهارات بود که سفیر ایران در واکنش به این مطلب اعلام کرد که وقتی فهرست کشورهای مشمول لغو روادید را دیده است، متعجب گردید.
"منوچهر مرادی" گفته بود یک سال و نیم قبل، طرف ایرانی پیشنهاد لغو روادید میان 2 کشور را داده بود.
سفیر جمهوری اسلامی ایران در همان مقطع در مصاحبه اختصاصی با خبرگزاری فارس تاکید کرد: اظهارات معاون وزیر خارجه بویژه همزمانی آن با برگزاری کمیسیون مشترک اقتصادی دو کشور با سوال و تعجب صاحب نظران مواجه شد و حتی برخی از رسانه‌های گروهی قرقیزستان نیز با اشاره به دقیق نبودن ارقام اشاره شده توسط معاون وزیر امور خارجه به آن واکنش نشان دادند.
تصور ما این است که اطلاعات داده شده به معاون محترم وزیر امور خارجه از صحت کافی برخوردار نبوده و اظهار نظر ایشان مقداری عجولانه بوده است. سفارت جمهوری اسلامی ایران همواره آمادگی خود را برای ارائه اطلاعات دقیق و صحیح از شاخص‌های اقتصادی و اجتماعی کشورمان اعلام نموده و اکنون نیز با هدف اصلاح اشتباه صورت گرفته توسط مسئولین قرقیزی آماده هرگونه رایزنی و همکاری است و در این زمینه تلاش موثر خود را انجام خواهد داد.
عجالتا باید گفت که درآمد سرانه ایران که اقتصاد آن به اذعان نهادهای معتبر بین‌المللی هفدهمین اقتصاد جهان است بر اساس آمار همان نهادها از جمله صندوق بین‌المللی پول از رقم مورد نظر معاون محترم وزیر امور خارجه قرقیزستان بیشتر است.
از سوی دیگر، رقم درآمد سرانه ایران قطعا از 2 کشور اندونزی و بوسنی که همچنان در فهرست طرف قرقیزی برای لغو روادید یک طرفه باقی مانده‌اند بیشتر است. حذف ایران از این فهرست و ابقای 2 کشور دیگر که هم درآمد سرانه آنها از ایران کمتر است و هم تمایل گردشگران آنها برای بازدید از قرقیزستان در قیاس با گردشگران ایرانی قابل قیاس نیست، حذف نام ایران از این فهرست را با تردید و ابهام جدی مواجه می‌سازد.
تصور می‌کنم اگر معاون محترم وزیر خارجه با آگاهی بیشتری سخن می‌گفت و با مقداری تامل از اطلاعات هیئت عالیرتبه قرقیزی از پیشرفت‌های شگرف اقتصادی و شاخص‌های دقیق آن استفاده می‌کرد، به حذف ایران از فهرست مذکور رای نمی‌داد.