به گزارش
گروه علمي باشگاه خبرنگاران، برچسب مناسب الصاق شده به ظروف، در واقع همانند شناسنامه اي است كه مشخصات محتواي ظرف را مي نماياند و هنگام استفاده از اين مواد و محلول ها مي توان تصميم صحيح را اتخاذ نمود كه آيا مثلا خلوص اين ماده براي كار من مناسب است؟ آيا محتواي ظرف تاريخ گذشته نمي باشد؟ ناخالصيهاي اين ماده چيست(با دانستن شماره كاتالوگ)؟ خطرات اين ماده و احتياطهاي لازم كدامند؟ و ...
در حاليكه هرگاه اين اطلاعات موجود نباشند نمي توان از محتواي ظرف، استفاده مناسب را نمود و تنها راه باقيمانده، دفع آن است كه مي تواند منجر به آلودگي محيط زيست شود. اين مطلب بدين معناست كه هزينه سرسام آوري كه صرف خريد اين قبيل مواد گرديده است بدرد هيچ كار مفيدي نخورده و برعكس موجب آلودگي محيط زيست مي شود.
برچسب ظروف حاوي مواد و محلول هاي شيميايي بايد مطابق زير باشد: 1- نام ماده / اجزا : ......................................
2- درصد خلوص / غلظت : .............................
3- تاريخ تهيه / ورود به آزمايشگاه: .....................................
4- فرد / شركت سازنده: .........................................
5- شماره كاتالوگ: ..............................................
6- هشدارهاي ايمني : مثلا R9 و S13
در بند شماره 1 بايد نام ماده يا اجزاي تشكيل دهنده آن را هركدام را كه بهتر و رساتر است درج نماييم.
در بند شماره 2 بايد غلظت يا خلوص ماده درج شود.
در بند شماره 3 در مورد مواد تحويلي از انبار بايد تاريخ ورود آنها به آزمايشگاه و در مورد مواد و محلول هاي دست ساز بايد تاريخ تهيه آنها را درج كرد.
در بند شماره 4 در مورد مواد اوريجينال بايد نام كارخانه يا شركت توليد كننده و در مورد مواد و محلولهاي دست ساز نام فرد تهيه كننده درج شود.
در بند شماره 5 بايد شماره كاتالوگ شركت يا كارخانه توليد كننده را براي مواد اوريجينال درج نماييم.
در بند شماره 6 بايد هشدارهاي ايمني ماده يا محلول مورد نظر را با استفاده از خود محصول بهره برد./عط