به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک مردم خمین یعنی زادگاه معمار كبیر انقلاب، همچون سایر نقاط كشور از گذشته ی دور آداب و رسوم خاصی برای ماه مبارك رمضان دارند. در شهر و روستاهای خمین نیز برخی مراسم بدون تغییر مانده است. اهالی روستای یمن همگام با دیگر مناطق كشور رسومات و برنامه هایی را از گذشته در این ماه دنبال می كنند. مردم روستا با شور و شوقی خاص به استقبال ماه رمضان می روند. مواد و تغذیه های مورد نیاز را قبل از این ماه را تهیه می كنند.
ماه رمضان در روستای یمن ، با حال و هوای خاصی همراه بود سحری گفتن مشهدی سیف اله كاظمی و مشهدی ابوالقاسم سلیمانی خود حال و هوایی دیگر داشت. در قدیم كه خبری از بلندگو , اكو .... نبود. مردم برای بیدار شدن و خوردن سحری با صدای مشهدی سیف اله از مسجد روستا و همچنین با صدای طبل و سحری گفتن مشهدی ابوالقاسم از پشت بام منزل بیدار می شدند. البته این بیدار شدن به قدری زود بود كه تا اذان صبح یكساعتی هم وقت اضافه می آورند. البته ذكر جملات و شیوه بیان آنها هم متفاوت و دارای گویش و نطقی خاص و جالب و منحصر به فرد بود. هر دوی این عزیز اكنون دچار كهولت سن شده. و مشهدی ابوالقاسم سلیمانی از كار افتاده شده است. متاسفانه امروزه انواع نوار و وسایل الكترونیكی جای این شیوه سنتی و پر شور و حال را گرفته اند.
خانواده ها كودكان و نوجوانان خود را برای روزه گرفتن تشویق میكنند بطوریكه برای گرفتن اولین روزه هدیه ای اختصاص میدهنداز جمله قطعه ای زمین كشاورزی، بره، پول و هدایایی از این دست كه این قیبل هدایا در اصطلاح مردم روستای یمن برای كودكان جهت اولین روزه « سَرزبانی » معروف میباشد. البته كودكان هم به افتخار این نوع روزه داشتن و بالیدن به آن با شور شوقی خاص در بین همسالان خود حاضر شده و سفید شدن زبان خود به نشانه روزه دار بودن را به همدیگر نشان می دهند.
امسال ماه رمضان كه تقریبا با نیمه تابستان و طولانی بودن روزها و شدت گرمای هوا همراه است كه برای كشاورزان روزه داشتن بسیار سخت و طاقت فرسا می باشد. لذا در خاطراتی كه گاها توسط بزرگان و سالمندان روستا بیان میشود. در دوره قبلی ماه مبارك رمضان كه با فصل تابستان مصادف شده بود كشاورزان با داشتن روزه در گرمای تابستان به انجام امورات كشاورزی و درو كردن و... می پرداختند. لذا برای كاستن از دمای بدن خود با پارچه های نم دار سرو صورت خود را خنك می كردند.
در روز بیست یكم ماه رمضان كه مصادف با شهادت مولای متقیان حضرت علی (ع) میباشد كه در اصطلاح مردم روستای یمن به آن « تیغ» میگویند. خانواده هایی كه دارای گاو شیرده هستند وقتی در غروب روز بیستم ماه رمضان آنها را میدوشند شیر حاصله را برای مصرف خود یا فروش استفاده نمیكنند این شیر در اصطلاح مردم روستا معروف به شیر شب تیغ یا در اصطلاح عامیانه(شیر شُو تیغ) است كه آن را به نیازمندان و فقرا می بخشند.در ضمن در غروب روز بیستم هم خانواده هایی كه نذوراتی داشته باشند توزیع می كنند . و همچنین برای آمرزش اموات خیرات می دهند.
در روز بیست یكم ماه رمضان مصادف با شهادت حضرت علی (ع) « روز تیغ» مردم روستا دسته جمعی یا انفرادی به زیارت اهل قبور و زیارت امامزاده روستای فارسیجان (امامزاده دختران) میروند. در گذشته بعد از زیارت امامزاده تعدادی از اهالی به روستای ازنوجان جهت تماشای مراسم تعزیه معروف به تعزیه حضرت علی (ع) می رفتند. در این روز فعالیتهای عمده روزانه تعطیل و مردم به برگزاری مراسم های این روز می پردازند. در شب 27 ماه رمضان كه مصادف با كشتن ابن ملجم مرادی می باشد مردم در این شب جهت افطار و شام با تهیه سبزی آش معروف به علف آش، آش رشته می پزند و یا در بین اهالی توزیع می كنند.
در آستانه فرارسیدن عیدسعید فطر هم خانواده ها مایه خمیر تهیه می كنند و خمیری تهیه شده از شیر ، آرد و شكر تهیه معروف به خمیر شیری و نانی خوشمزه و برشته با نام نان شیری در تنورهای خانگی و در كنار آن نان دیگری كوچكتر و ضخیمتربا نام فطیر برگرفته شده از عید سعیدفطر كه روی آن تخم و مرغ ، شكر و كنجد و تخم خرفه ، زردچوبه , دانه های معطر و... می زنند و در تنوری كه در مطبخ های خانگی ساخته اند آن را می پزند. چقدر زیباست اگر این آداب و سنن به دست فراموشی سپرده نشود و به نسل های نو انتقال داده شود./س
موفق باشيد