گمان می‌کنم مدت‌هاست که می‌دانید دیگر نباید به گوگل تنها به عنوان یک موتور جستجو نگاه کرد؛ چرا که گرچه موتور جستجوی گوگل هنوز به عنوان محبوب‌ترین و پرطرفدارترین مطرح است اما پر واضح است که گوگل تمرکز خود را بر روی جنبه‌های دیگری از زندگی ما معطوف کرده است. سرویس‌ها و محصولاتی مانند سیستم عامل اندروید، سیستم عامل کروم، مرورگر کروم، Maps، Google Earth، شبکه اجتماعی گوگل پلاس و اخیراً پروژه Google Glass و مخصوصاً Google Now در اندروید ۴٫۱ این حس را به ما القا می‌کند که گوگل دوست دارد هرچه بیشتر از عادات و زندگی ما سر در بیاورد و با سرویس‌هایش نقش مهم‌تری در زندگی ما ایجاد کند تا جایی که شاید زندگی بدون سرویس‌های گوگل برای ما مشکل و شاید غیرممکن شود.
در نظر بگیرید که روزی گوگل بیماری دخترتان را توسط علائم او، رنگ و دمای پوست او و مکانی که او در آنجا بوده است تشخیص داده و در حالی که شما سر کار هستید او را توسط اتومبیل الکتریکی گوگلی به خانه یا بیمارستان ببرد؛ یا اینکه گوگل با سرویس ترجمه خود، شما را از یک رویداد مهم در یک کشور با زبان خارجی آگاه کند. جالب است نه؟ به نظر من این تصور که گوگل بخواهد وارد زندگی شخصی ما شود و بخشی از کارهای ما را به عهده بگیرد هم جالب و هم کمی ترسناک، چرا که هر چه بیشتر کامپیوترها کارهایتان را برایتان انجام دهند و زندگی را برایتان آسان‌تر کنند، شما نیاز دارید اطلاعات بیشتری را از زندگی شخصی خودتان در اختیارشان قرار دهید و چه تضمینی هست که این اطلاعات کاملاً محرمانه بماند و در اختیار شرکت‌ها و افراد سودجو قرار نگیرد؟ بگذارید برخی سرویس های گوگل را بررسی کنیم تا پتانسیل‌های آنها را برای تبدیل شدن آنها به یک بخش جدانشدنی از زندگی‌مان کشف کنیم.
سرویس Google Now
احتمالاً هنگام معرفی تبلت گوگلی Nexus 7 و همزمان با آن اندروید ۴٫۱ با این سرویس کم و بیش آشنا شده باشید. در واقع این سرویس نمونه بارزی از دخالت گوگل در کارهای روزمره ما به منظور آسان تر کردن زندگی ماست. به مرور زمان که شما با استفاده از Google Voice مسیرهای رفت و آمد خود را از گوگل می‌پرسید، آب و هوای روزهای خاص در مکان‌های خاصی را جویا می‌شوید، قرارهای کاری منظم و دائمی را در تقویمتان ثبت می‌کنید، رستوران‌های خاصی را جستجو می‌کنید و یا نتایج فوتبال را از آن می‌پرسید، Google Now عادات شما را شناسایی می‌کند و به مرور زمان درک می‌کند که شما در چه ساعاتی و چه روزهایی دوست دارید چه کارهایی را انجام دهید. بدین ترتیب مثلاً هر روز صبح ساعت ۶:۳۰ مسیر های موجود برای رسیدن به محل کارتان را برایتان مشخص می‌کند و زمان تقریبی رسیدن را با توجه به ترافیک مسیر حدس می‌زند، قرارهای منظم را به صورت خودکار تنظیم می‌کند.
بگذارید مثال‌های ملموس تری بزنیم:
- اگر در کامپیوتر شخصی‌تان در مورد یک ساندویچ خاص جستجو کرده باشید، هنگام عبور از کنار آن برای اسمارت فون اندرویدیتان یک نوتیفیکیشن مبنی بر زمان رسیدن به آن ساندویچی درج خواهد شد.
- در حال رانندگی هستید و گوگل بر اساس جستجوهایتان می داند که شما گیاهخوارید و همچنین می‌داند که حدود ساعت ۱۳ ناهار می‌خورید، چرا که این زمانی است که شما هر روز محل کارتان را تعویض می کنید. بنابراین Google Now در مکان جدید شما لیستی از نزدیک‌ترین رستوران‌های غذاخوری گیاهخواری را برایتان نمایش می‌دهد.
- اخیراً در گوگل در مورد بررسی یک تلویزیون جدید سامسونگ جستجو کرده‌اید و مقالاتی را خوانده‌اید؛ Google Now هنگام عبور از نزدیکی فروشگاه‌های مشهوری مانند Best Buy تخفیف‌های ویژه برای تلویزیون مورد نظرتان را در آن فروشگاه برایتان نمایش می‌دهد.
- بر اساس ایمیل‌هایتان در سرویس Gmail گوگل می‌داند که شما آخر این هفته را در شهر یا روستای خاصی و در محله خاصی به سر می‌برید؛ Google Now لیستی از بهترین هتل‌ها و مسافرخانه‌ها را به همراه امتیاز، قیمت، وب‌سایت و شماره تلفن در اختیارتان می گذارد.
همانطور که دیدید سرویس Google Now بسیار هوشمند عمل می‌کند و علیرغم اینکه زندگی را برای ما آسان‌تر می‌کند به برخی اطلاعات حساس زندگی‌مان نیز دسترسی خواهد داشت.
پروژه Google Glass
پروژه عینک گوگل یا همان Google Glass که حتماً می‌شناسید؛ این عینک که شامل یک صفحه کوچک، دوربین و اسپیکر می‌شود، آغاز یک دوره جدیدی در سرویس‌های گوگل است، چرا که بر خلاف سرویس‌های دیگر گوگل که همگی بر پایه نرم‌افزار صرف بوده‌اند، این بار گوگل پا را فراتر گذاشته و در حوزه سخت‌افزار نیز وارد شده است. با عینک گوگل، اطلاعات به طور مستقیم به افراد در دنیای فیزیکی منتقل می‌شود، اما چه نوع اطلاعاتی؟ هنوز گوگل قول خاصی نداده است، اما می‌توان پیشبینی کرد که برخی سرویس‌های Google Now مانند مسیریابی زنده، پیشنهاد رستوران یا فروشگاه و اعلام نتایج مسابقات و جواب پرسش‌های رایج از خدمات جانبی عینک گوگل باشد.
از دیگر موارد کاربرد این عینک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- گرفتن عکس هنگام دریافت یک کارت ویزیت و ذخیره آن به آرشیو عکس های اسکن شده شما و یا دفترچه تلفن گوگلی شما
- پیشنهاد یک پیش‌غذای خوب از میان ۲۵۰ عنوان مختلف یک رستوران
- هشدار دادن به شما هنگامی که مخاطب شما در حال عصبانی شدن است!
- عکاسی و فیلمبرداری از آنچه شما می‌بینید در به یادماندنی‌ترین لحظات زندگی‌تان بدون اینکه نیاز به آماده کردن گوشی یا دوربینی داشته باشید.
شاید استفاده از عینک گوگل کمی مضحک به نظر برسد، اما در چند سال آینده و مخصوصاً هنگامی که عینک‌های گوگل با عینک‌های طبی و آفتابی تلفیق شدند، استفاده از آن بسیار آسان‌تر و لذت‌بخش‌تر باشد و البته مانند حالا هزینه چندهزار دلاری هم برای کاربر در پی نداشته باشد.
با نگاهی به پروژه Google Glass نیز می‌توان دریافت که حتی اگر گوگل تمامی تصاویر ذخیره شده را به صورت کاملاً محرمانه و شخصی نگاه دارد، باز هم جنبه ترسناک آن بدل شدن به یک عادت مهم زندگی باشد به طوری که «بیش از آنکه زندگی با این سرویس آسان‌تر شود، زندگی بدون آن دشوارتر شود.» با اینکه این چیز لزوماً بدی نیست، اما از کنترل شدید گوگل بر زندگی انسان در سال های اخیر خبر می‌دهد.
شبکه اجتماعی گوگل پلاس
بیشتر مردم به گوگل پلاس به چشم یک رقیب فیس‌بوک نگاه می‌کنند که هنوز موفقیت مشابهی کسب نکرده است؛ با اینکه این تصور تا حدی درست است اما گوگل امکانات و ابزار قدرتمندتری در مقایسه با فیس بوک در اختیار دارد و این ابزار چیزی نیستند به جز سرویس های گوگل.
تلاش گوگل برای یکسو کردن و تلفیق گوگل پلاس با سرویس‌های محبوبی مانند Gmail، YouTube، Google Maps، Google Docs، Google Play و اندروید دلیل خاصی دارد و آن سازگاری گوگل پلاس با زندگی روزمره ماست. در مصاحبه ای که CNET با Vic Gundotra یکی از مدیران گوگل انجام داده است می‌خوانیم:
« در مورد یک جستجو: شاید شما مقاله‌ای را در مورد بیماری پارکینسون خوانده باشید و دوست دارید آن را با خانواده خود به اشتراک بگذارید، گوگل این کار را بسیار برای شما آسان کرده است… من نمی‌خواهم که میلیون‌ها مشترک (Subscriber) من در شبکه اجتماعی این مطلب را بخوانند بلکه این مطلب، تنها برای خانواده من که با این بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند جالب توجه است. دیگر نیازی به اشتراک لینک نیست، کافیست تنها روی ۱+ کلیک کنم و آنها با استفاده از نتایج Your World گوگل هنگام جستجوی عبارت "بیماری پارکینسون” به این مقاله رسیده و علاقمندی مرا نیز مشاهده خواهند کرد. همچنین امکان به اشتراک گذاری در حلقه خانوادگی خود در گوگل پلاس نیز همیشه وجود دارد.»
حالا شما چه فکر می کنید؟ آیا این مطلب را یک بزرگنمایی بیهوده می‌بینید و یا به نظر شما هم گوگل تا چندین سال آینده به یک جزء جداناشدنی از زندگی روزمره بدل می شود که زندگی بدون سرویس‌های آن چه برای گیک‌ها و چه مردم عادی دشوار و تاحدودی غیرممکن می‌شود؟