اما از آنجایی که کودکان از نظر سرشتی و ذاتی، با یکدیگر متفاوت هستند در بعضی موارد برخی از آنان معاشرتی تر بوده و به راحتی با دیگران ارتباط برقرار می کنند و در مقابل آنان کودکانی را مشاهده می کنیم ضمن منزوی و گوشه گیر بودن بیشترین تمایل آنان سپری کردن اوقات خود در کنار مادرانشان را خواستارند.
به عقیده بسیاری از کارشناسان روانشناس کودک در این بین کودکان دیگری نیز وجود دارند که از اضطراب جدایی از مادر و یا اضطراب اجتماعی رنج می برند و درواقع این دسته از کودکان نمی توانند اجتماعی باشند.
ویژگی کودکان غیراجتماعی
بررسی ها نشان داده کودکانی که تمام نیازهای جسمی و فردی خود را دریافت می کنند اما همواره به تنهایی با والدین و بزرگترها تعامل دارند شخصیت ضعیف تری دارند.
براساس هشدار متخصصان روانشناس کودک، کودکانی که وارد محیط های اجتماعی نمی شوند شخصیتی به مراتب وابسته تر و غیر واقعی تر از دیگر هم سن و سالان خود که مدام در تعاملات اجتماعی هستند، پیدا می کنند.
*راهکارهای اجتماعی کردن کودکان
برخی از راهکارهای توصیه شده برای اجتماعی کردن کودک عبارتست از:
1-اگر کودک به شما خیلی وابسته بوده و لحظه ای از شمار دور نمی شود بدون تردید درگام اول به یک روان پزشک اطفال مراجعه کنید.
2-والدین باید فرزندان خود را از دوران کودکی وارد جمع های دوستانه کنند و از کنترل و حمایت دائمی آنان دست بکشند تا کودکان بتوانند مفاهیم اجتماعی را در ارتباط با دیگران تجربه کنند.
3- وقتی کودک وارد اجتماع شود با واقعیت ها و مرارت های زندگی روبه رو می شود و این امر در شکل گیری ارزش ها، اهداف و باورهایش نقش قابل ملاحظه ای دارد.
4- کودک گوشه گیر و منزوي را با بچه هایی که ارتباط بهتری در جمع دارند مقایسه نکنید و او را به دلیل جمع گریزی و ارتباط برقرارنکردن با دیگران شماتت نکنید.
5-کودکان پسر را به ارتباط با پدر تشویق کنید تا برای ایفای نقش مردانه آماده تر شوند./ز