به گزارش
خبرنگار دانش هاي روز باشگاه خبرنگاران؛ وجود آب در منظومه شمسی دارای منشا خارجی نیست.
مدتها تصور می شد که ستاره های دنباله دار و یا یک نوع از شهاب سنگها که ابتدایی ترین نوع شهاب سنگ به نام شهاب سنگ کربنی منابع مواد فرار بودند.
این شهاب سنگ ها حاوی آب و دیگر عناصر مثل هیدروژن، نیتروژن، کربن آبی و مواد اورگانیک که بر روی زمین وجود دارند، هستند.
درک منشا این عناصر فرار، استرس کارشناسان را برای تعیین منشاء حضور آب و زندگی بر روی زمین که حیاتی است وا بر می انگیزد.
تاکنون این تحقیق بر روی آب یخ زده که در طول بسیاری از سیستم های خورشیدی اولیه توزیع شده متمرکز شده است، اما احتمالا مواد دانه ای برای فرم دادن اولیه زمین در آنها وجود ندارد.
در حال حاضر، این یخ قدیمی در موادی مثل ستاره های دنباله دار و نمونه شهاب سنگ های کربنی جاییکه یخ در گذشته توسط سیلیکات هیدراته وجود داشته و گواه این موضوع است، وجود دارد.
این پژوهشگاه ترکیب هیدروژن، کربن، نیتروژن در 86 نمونه از نمونه های شهاب سنگ ها را مورد بررسی قرار دادند.
آب از خارج منظومه شمسی و یا حومه آن که حاوی دو تریوم، یک ایزوتوپ سنگین هیدروژن است، می تواند وارد آن شده باشد. با این حال حضور آب در بیشتر نمونه ها به علت غنی بودن دوتریوم است.
این موضوع نشان دهنده آن است که آب روی زمین در خارج از منظومه ما و یا در مرزهای خود اما در مناطق داخلی تشکیل شده باشد. به عنوان مثال می تواند از کمربندی سیارکی بین مدار مریخ و مشتری نشات گرفته باشد و از آنجا که از طریق سیستم خورشیدی نمونه های شهاب سنگهای کربنی آورده شده باشد./ح