به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک بدون شك هیچ كودكی با علاقه پا در اتاق معاینه پزشك نمی‌گذارد اما برخی كودكان وقتی صحبت از رفتن نزد پزشك به میان می‌آید از ترس قالب تهی می‌كنند. البته این زیاد هم تعجب‌آور نیست با توجه به اینكه بیشتر بچه‌ها تا 2 سالگی بیش از 20 تزریق انجام می‌دهند، این حالت طبیعی است. از سوی دیگر بچه‌ها دوست ندارند توسط كسی جز افراد خانواده و كسانی كه آنها را می‌شناسند مورد تماس فیزیكی قرار بگیرند، چه برسد به اینكه قرار باشد پزشك به آنها آمپول تزریق كند. ترس كودكان چه به‌دلیل جدایی از والدین باشد، چه درد و چه رفتار پزشك، باید پدر و مادر به رفع دلیل ترس بپردازند. حتما راهی برای راضی كردن بچه‌ها وجود دارد، بد نیست راه‌های پیشنهادی ما را امتحان كنید. بدون شك یكی از آنها در مورد فرزند شما كارساز خواهد بود.
با فرزندتان همراه شوید:این روزها كه پدر و مادرها مدام درگیر كار هستند، وظیفه نگهداری از بچه‌ها اگر به‌عهده مهدكودك‌ها نباشد، دست‌كم پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها باید این مسئولیت بزرگ را برعهده داشته باشند. بنابراین وقتی هم كه بیمار می‌شوند، آنها هستند كه بچه‌ها را نزد پزشك می‌برند. توصیه روانشناسان این است كه برای بردن كودك نزد پزشك والدین خودشان وقت بگذارند. اگر كودك مشاهده كند كه پدر و مادر در یك مكان جدید با آنها هستند و راحت برخورد می‌كنند و به پزشك اعتماد دارند، كودك هم احساس امنیت بیشتری پیدا می‌كند.
به ترسش اعتنا كنید: از جمله‌هایی مانند اینكه «نترس»، «واكسن كه ترس نداره»، «گریه نكن» هرگز استفاده نكنید، زیرا انجام این كار تنها اعتبار شما را نزد كودكتان كم می‌كند. روانشناسان می‌گویند به جای این جمله‌ها به او بگویید كه می‌دانید این تجربه ناخوشایند است اما این كار خیلی زود تمام خواهد شد و شما با هم از پس آن برمی‌آیید. او را مطمئن كنید در تمام مدت كنار او خواهید ماند. درباره پزشك و محل كارش با فرزندتان صحبت كنید. درباره اینكه آنها چه كتاب‌ها و اسباب‌بازی‌های جدیدی ممكن است داشته باشند، با كودك حرف بزنید. یك نصیحت كوچولو: بسیاری از كودكان از پزشك به دلیل تزریق آمپول می‌ترسند. هیچ وقت به كودك خود قول ندهید كه پزشك برای او آمپول تجویز نخواهد كرد. به جای آن توضیح دهید كه در هر بار معاینه لازم نیست نگران تزریق آمپول باشد.
برایش كتاب بخوانید و نقش بازی كنید:به كودكتان كمك كنید بداند وقتی نزد متخصص اطفال می‌رود چه انتظاری باید داشته باشد. خرید یك اسباب‌بازی حاوی لوازم پزشكی و یك روپوش سفید برای معاینه به او آمادگی لازم برای مواجهه با این وضعیت را می‌دهد. به او نشان دهید پزشك چگونه ممكن است دهان او را معاینه كند، ضربان قلبش را بشنود یا فشار خونش را بگیرد. می‌توانید از ترازوی خانه برای وزن كردن او استفاده كنید تا متوجه شود پزشك ممكن است این كار را هم انجام دهد. شما می‌توانید كتاب‌های كودكی را كه در آنها نشان می‌دهد، چطور بچه‌ها نزد پزشك می‌روند برای كودكان بخوانید. حتی می‌توانید با سی‌دی‌ها و دی‌وی‌دی‌هایی آمادگی لازم را برای ملاقات با پزشك ایجاد كنید.
با وقت قبلی نزد پزشك بروید:نشستن طولانی‌مدت در اتاق انتظار و شنیدن گریه بچه‌های دیگر ممكن است، ترس كودك شما را تشدید كند. قبل از رفتن به مطب مطمئن شوید وقت ملاقات تنظیم شده و مجبور نیستید مدت زیادی منتظر بمانید. نكته دیگر اینكه هیچ وقت و در هیچ شرایطی از نام پزشك به‌عنوان تنبیه و برای ترساندن كودكان استفاده نكنید.
چیزی را كه دوست دارد بعد از دكتر برایش تهیه كنید:هرطوری بعد از ملاقات با دكتر با او رفتار كنید، می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش برای او در آینده ایجاد كند. وقتی كه مطب پزشك را ترك می‌كنید با در آغوش گرفتن و بوسیدن كودك خود و با بیان این جمله كه « كارت عالی بود، نمی‌تونم صبر كنم تا به مامان‌بزرگ و بابا بگم كه چقدر شجاع بودی » او را ستایش كنید. حتی می‌توانید بعد از ملاقات با پزشك او را به دیدن یك فیلم ببرید یا اگر حالش بود با هم به پارك بروید. فقط حواستان باشد، برای داشتن رفتار خوب برایش شرط نگذارید چون اگر او نتواند ترس و اضطرابش را كنترل كند، بعدا احساس بدی پیدا خواهد كرد. همچنین به هر چیز خوشایندی كه در طول معاینه دكتر اتفاق می‌افتد، اشاره كنید و تكرار كنید كه چقدر از كاری كه در اتاق معاینه پزشك انجام داده به او افتخار می‌كنید.
آنچه
از پزشك كودك باید بخواهید:یكی از عوامل ترس كودك، شیوه رفتار و روش
برقراری ارتباط پزشك با كودك است. معمولا پزشكان عادت دارند، طبق روال
همیشگی خود، كودك را سریع و تند معاینه كنند در حالی كه پزشكان لایق و
كاردان، با صبر و حوصله خود و دادن شیرینی یا برچسب عروسكی به كودكان و حتی
صحبت و گفت‌وگویی ساده و محبت‌آمیز درباره مسائل مورد علاقه كودك، درصدد
كسب اعتماد او برمی‌آیند.
كارهایی كه پزشك می‌تواند انجام دهد، عبارتند از:
هدف از معاینه را برای كودك توضیح دهد.
طوری درباره كودك و نوع بیماری‌اش صحبت كند كه او مشكل خود را ناشی از اشتباه و كوتاهی كه احتمالا انجام داده، نداند.
به كودك احترام بگذارد.
مشكلات كودك را به مرور و با حوصله حل كند.
برای ایجاد صمیمت و راحتی، اجازه دهد با برخی از وسایل پزشكی كه خطرناك نیستند برای مدت كوتاهی بازی كند./س