سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

اراک/

انورکسیا چیست ؟

بی اشتهایی عصبی چیست ؟

به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران اراک معنی لغوی انورکسیا از دست دادن اشتیاق و انگیزه است، البته این تعریف تا حدودی گمراه کننده است چرا که افراد مبتلا به انورکسیا اغلب دچار گرسنگی هستند، اما غذا نمی‌خورند. این افراد ترس بسیار زیادی از چاق شدن دارند حتی اگر بسیار لاغر باشند. به همین دلیل سعی می‌کنند با محدود کردن دریافت مواد غذایی و ورزش بیش از حد کاهش وزن داشته باشند. این مشکل هنگامی که وزن فرد 15 درصد کمتر از وزن ایده آل او باشد قابل تشخیص است.

اختلالات تغذیه‌ای مانند انورکسیا در زنان متداول‌تر از مردان است.

احتمال این بیماری در بازیگران، مدل‌ها، ورزشکارانی که ظاهر و وزن، با اهمیت است مثل کشتی، ژیمناستیک و ... نیز بیشتر می‌باشد.

این افراد تمایل دارند در مدرسه یا محیط کار بسیار خوب عمل کنند اما از طرفی با عقده و ترس بزرگ می‌شوند. این مشکل در هر زمانی می‌تواند ایجاد شود اما معمولاً نزدیک سن بلوغ شروع می‌شود.

علت اصلی انورکسیا شناخته شده نیست اما محققان بر این باورند که ترکیب خصوصیات فردی، الگوی فکری، احساسی همچون فاکتورهای زیستی و محیطی می‌تواند موجب آن شده باشد.

افراد دچار انورکسیا، غذا را راهی برای کسب اطمینان و اعتماد در شرایط سختی می‌دانند. احساس بی کفایتی، ترس، عصبانیت یا تنهایی در پیشرفت این اختلال نقش دارند.

جوامعی که زیبایی با لاغری و وضعیت ظاهری افراد برابری می‌کند اثر بسزایی در گسترش این اختلال دارند. این اختلال تغذیه‌ای ممکن است به دلیل تغییر سطح هورمون‌ها نیز باشد.

نشانه‌های انورکسیا

کاهش وزن شدید طی چند هفته یا ماه

ادامه رژیم کم کالری با وجود لاغر بودن یا کاهش وزن شدید

توجه بسیار به غذا، کالری، مواد مغذی یا آشپزی

ترس بسیار از افزایش وزن

عادات غذایی عجیب مانند پنهانی غذا خوردن

احساس چاق بودن با وجود لاغری

عدم توانایی ارزیابی درست وزن افراد

اثر بسیار وزن فرد روی ارزش فرد از نظر خود او./س



برچسب ها: انورکسیا ، عصبی ، لاغر
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
دکتر مجتبی کریمی
۱۶:۴۶ ۲۱ مهر ۱۴۰۰
سلام و سپاس از این مطلب خوب. بنظر من علاوه بر درمانهای مرسوم مثل درمان شناختی رفتاری مشارکت دادن خانواده و اطرافیان در درمان بیمار بسیار مهم و موثر است. بدون مشارکت خانواده و یک تیم درمانی متشکل از روانپزشک،روانشناس و متخصص تغذیه درمان بی اشتهایی عصبی بسیار مشکل است.