به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ؛ خبرهایی مانند ریزش ساختمان بر اثر گود بر داری غیر اصولی یا ترکیدگی لوله آب در خیابانی اصلی وسقوط هواپیما و تاخیر یک ساعته آن از خبر های پرطرفداری هستند که هر هفته حداقل یک بار می شنویم و با انتشارشان کار ما خبرنگاران هم آغاز می شود کاری که به قول ما پاس کاری توپ در گوی و میدان مسئولان است.
شب گذشته خبر ترکیدگی لوله آب خیابان ولی عصر به تیتر یک برخی خبرگزاری ها تبدیل شد.
اما با بروز این حادثه هیچ گونه اطلاع رسانی درستی برای هدایت مردم صورت نگرفت و مدیر عامل مترو تهران و حومه هم مثل همیشه تنها اعلام داشت که تونل متروی این محدوده بر اثر این ترکیدگی ریزش نداشته است و این در صورتی است که چند ماه پیش هم برای بار سوم محدوده میدان منیریه به دلیل ساخت مترو ریزش کرد.
این نوع اظهار نظرها مسئولان در این مواقع بسیار عادی شده به طوری که اگر دقت کنید می بینید که در هیچ یک از این حوادث غیر مترقبه و ناگواری که در شهر تهران و در استان های کشور رخ می دهد هیچ مسئول واحدی برای پاسخ گویی وجود ندارد همه عوامل از دسترس خارج می شوند . گویی متحد شدن ارگان های مسئول با یکدیگر انتخاب یک متولی و سخنگوی واحد برای بیرون آوردن مردم از سردرگمی کار سختی است اما مشکلات به این جا ختم نمی شود.
متاسفانه در این مواقع اکثر رسانه نیز آتش بیار معرکه می شوند و سریعاً به دنبال مقصری برای محکوم کردن می گردند و به این بهانه تنها به مسئولین حمله می کنند.
ما نیز خود به عنوان خبرنگار منکر آن نیستیم که مقصر اصلی تمام این ریزش ها و فرونشست ها و سقوط ها مسئولان هستند؛ اما ای کاش یاد بگیریم که در کنار این حواشی به اصل موضوع هم رسیدگی کنیم و دریابیم که وظیفه ما شایعه پراکنی و ایجاد استرس مضاعف برای مردم نیست.
برای مثال تاخیر هواپیماها مسافر بری که برای اکثریت مردم اتفاق افتاده است امری طبیعی و جا افتاده محسوب می شود ولی فقط کافی است که هواپیمایی تاخیر داشته باشد و خبرنگاری در آن پرواز نشسته باشد، آن موقع است که تاخیر هواپیما می شود تیتر 1 خبری و مسئولین باید جوابگو شوند.
عادلانه نگاه کنیم مگر فقط ما خبرنگاران هستیم که باید همه کارها و برنامه هایمان بدون تاخیر و اتفاقی ناگوار صورت می گیرد مگر بقیه اقشار جامعه حق زندگی بدون ایجاد اختلاف و ناراحتی را ندارد که ما به جای رسیدگی به مشکلاتشان از پاسخگویی ناقص مسئولین می نویسیم و ادعا می کنیم که ما صدای جامعه هستیم.
حالا از اشتباهات و گاهی فراموشی مسئولیت مان بگذریم به مسئولان هم باید تلنگری زد.
نشست زمین، ترکیدگی لوله آب و خبرهای ناگوار دیگر همه به قسمتی از زندگی عادی ما تبدیل شده است اما همیشه حلقه گم شده ای در این اتفاقات وجود دارد و آن حضور مسئولان است تا بیایند و جزئیات ماجرا را بدون زیرآب زنی ها همیشگی مطرح کنند.اما به جای این کار تنها اشتباه را به گردن هم می اندازند و خود را مبرا می کنند.
کسی نیست بگوید که با قبول اشتباه و تلاش برای رفع آن محکوم نمی شوید و به زندان نمی افتید بلکه همه از صداقتتان تقدیر می کنند.
مثلا در حادثه ای آتش نشانی به صحنه می آید بعد از حل بحران و نجات بازماندگان و مجروحان احتمالی حادثه ، لیستی از مقصران تهیه کنند و بعد از نیم ساعت شکایت از مسئولان در یک خط علت بروز حادثه را بیان کنند و بد نیز نیروی انتظامی و شورای شهر و دیگر ارگان ها با دیدن خبرنگاران بانگ بردارند که ما مقصر نیستیم و پیگیر هستیم و داستان قدیمی کی بود کی بود من نبودم آغاز می شود و به مرور زمان هم همه ی ارگان ها و حتی ما خبرنگاران موضوع را به ورطه فراموشی می
ما بعد از بحث های گوناگون و بررسی های فراوان راه حل هایی برای حل این مشکلات یافتیم و پیشنهادات خود را در زیر مطرح می کنیم:
1- پیشنهاد می کنیم حوادث ناگوار چه زمینی و چه هوایی در مکان و زمان هایی رخ دهد که خبرنگاران محترم و یا اقوام آنان در آنجا حضور داشته باشند.
2- به جای برگزاری مانورهای مختلف به بهانه پیشگیری از تلفات زلزله و خرج هزینه های هنگفت، مناطقی را که دچار حادثه ای ناگوار شده انتخاب کنیم و در آنجا مانوری اجرا کنیم تا حداقل شرکت کنندگان با خسارات وارده از نزدیک آشنا شوند.
3- کلاً پیشنهاد می کنیم چون حوادثی مانند ریزش ، فرونشست و سقوط هواپیما و متعاقباً جراحت و مرگ و میر در شهر تهران افزایش یافته، زلزله ای ساخته ای در اعماق زمین ایجاد کنیم که اگر قرار است جمعی از شهروندان را از دست بدهیم به یکباره و در یک زمان داغدارشان شویم.
شاید آنوقت دیگر مسئولان هم ، بار این همه مسئولیت از دوششان برداشته شود.
گزارش از آریاناز میرزامحمدی