سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

نگاهي به 106سال فعاليت تاكسيراني در دنيا

هديه اي خارجي با مشكلاتي ايراني!

از روزی که تاکسی برای نخستين بار به صورت جدی شروع به کار کرد 106سال می گذرد، هاری آلن وفردی بود که در سال 1907 میلادی دنیا را با یکی از جدیدترین وسایل نقلیه درون شهری آشنا کرد.

به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ورود این وسیله نقلیه بعدها باعث تحولی عظیم در صنعت حمل و نقل شد، مردمان صد سال پیش تنها از تاکسی ها انتظار داشتند که با سرعت 30 کیلومتر در ساعت حرکت کنند اما حالا و با گذشت این سال‌ها بعضی تولیدکنندگان و خلاقان عرصه تکنولوژی به دنبال تولید تاکسی هایی با سرعت 400 و حتی 500 کیلومتر در ساعت هستند و چه بسا که تا چند دهه آینده این اتفاق نیز رخ دهد.
اولین مدل تاکسی که توسط هاری آلن روی کار آمد پژویی بود که از فرانسه به آمریکا آورده شده بود و تنها 2 نفر ظرفیت داشت و به آن پژو یونیک می گفتند.
البته همزمان با ورود این تاکسی کالسکه هنوز عمومی ترین وسیله نقلیه بود و خودرو وسیله ای لوکس به  حساب می آمد.
تاکسی های زردرنگ
آغاز دهه 20 میلادی بود که تحولی دیگر در صنعت تاکسی رخ داد، شکل تاکسی ها تغییر پیدا کرد و زردرنگ شد و حتی در سال 1920 همه تاکسی ها به تاکسیمتر مجهز شدند.
اما اگر با رانندگان سالخورده و پا به سن گذشته همین شد خودمان از انواع تاکسی ها بپرسید همگی اسم آستین را می برند.
آستین یکی از مهمترین کارخانه های خودروسازی دهه 30 میلادی بود، خودروی مدل آستین تی ایکس یکی از بهترین محصولات این کارخانه بود که به عنوان تاکسی در اکثر کشورهای جهان شروع به کار کرد.
جنگ جهانی دوم همه تحولات جهان در دهه 40 را دستخوش تغییر کرد و تاکسی ها هم از این تغییر جا نماندند تا جایی که شورولت وارد کار شد و نخستین تاکسی چهار در را وارد خیابان های دنیا کرد.همين زمان تاکسی ها برای اولین بار به سامانه بی سیم رادیویی مجهز شدند.
دهه 50 میلادی اما وضعیت تاکسی چندان مناسب نبود زیرا به واسطه پایان جنگ جهانی دوم و وضعیت بد اقتصادی در اکثر نقاط جهان و فقدان نظام هماهنگ تعداد تاکسی ها افزایش پیدا کرد و همه جا پر از تاکسی های انگلیسی شد.
با آغاز سال 1960 مهاجرت اتباع خارجی به آمریکا افزایش پیدا کرد و صنعت تاکسیرانی در دست مهاجران آسیایی و آفریقایی قرار گرفت و بنابراین در سال 1961 قانونی به تصویب رسید که همه راننده های نیویورکی را موظف به استفاده از تاکسی های زردرنگ کرد.
این قانون آنقدر محکم و سفت و سخت بود که به مرور به دیگر نقاط دنیا هم اشاعه پیدا کرد و تا دو دهه بعد 90 درصد تاکسی های جهان زردرنگ شده بودند البته باید این استثنا را هم یادآور شد که در چند کشور اروپایی از جمله انگلستان سنت تاکسی های مشکی رنگ همچنان پابرجاست.
اما طی سال های اخیر رقابت بین شرکت های سازنده تاکسی بسیار زیاد شد و کارخانجات خودروسازی بزرگ دنیا از جمله تویوتا و فورد برای تولید بهترین تاکسی به تلاش پرداختند و سعی کردند تا خودرویی کم مصرف و با استهلاک پایین و کیفیت بالا تولید کنند که در نتیجه تاکسی هایی با کیفیت و زیبا وارد خیابان های شهرهای جهان شد.
اما کشور ما ایران با وجود 80 هزار راننده تاکسی تنها در پایتخت و مسافران زیاد هنوز با همین مشکلات که برای اکثریت جهان حل شده است رودرو است و تاکسی ها یا باید از خارج با قیمت بالاتر از حد مجاز خریداری شوند و یا خودروی داخلی بی کیفیت زیردست راننده می افتد.
ولی آیا این تاریخچه کوتاه از تاکسی ها و مقایسه آن با تاکسی های فعلی کشورمان نشان از عدم برنامه ریزی و موفقیت مسئولان در عرصه خودروسازی و تاکسیرانی نیست؟!
گزارش از آریاناز میرزامحمدی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.