به گزارش
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، مردی به نام سانتوش کومار سنیگ که اکنون 32 سال سن دارد و شغلش آشپزی است، تاکنون 9 سال است که تلاش می‌کند به مقامات هندی ثابت کند که زنده است!
وی که در جامعه به شدت طبقاتیِ هند در خانواده‌ای از یکی از طبقات بالای روستایی به دنیا آمد، در سال 2000 میلادی روستای خود را به قصد دهلی‌نو برای پیدا کردن شغلی مناسب ترک کرد.
وی در دهلی نو با زنی از طبقه پایین جامعه آشنا شد و با او ازدواج کرد. پس از سه سال که وی زنش را به روستای زادگاه خود برد تا او را به خانواده اش معرفی کند، اعضای خانواده اش از چنین ازدواجی که میان طبقات مختلف هند به هیچ وجه مرسوم نیست، به شدت خشمگین شدند و او و زنش را از روستایشان بیرون کردند.
در پی این اقدام، اعضای خانواده وی تصمیم گرفتند به مقامات هندی نامه ای بنویسند و این شخص را مفقود الاثر معرفی کنند. سپس خانواده این مرد پا را از این حد نیز فراتر گذاشتند و پس از مدتی، او را متوفی معرفی کردند و حتی مراسم خاکسپاری نمادین در همین روستا برای یادبودش برگزار کردند و صدقاتی نیز به فقرا دادند که برای بازماندگان در هند مرسوم است.
از آن زمان به بعد، سانتوش کومار سنیگ همواره تلاش کرده ثابت کند که وی نمرده است. سینگ گفت، برخی از فامیل‌های من از این موقعیت، سوء استفاده کرده و با کمک پلیس محلی دوازده جریب زمین مرا غصب کردند. من به پلیس محلی شکایت کردم، اما آنان به من حمله کردند و گفتند، حالا که تو روی کاغذ مرده‌ای بهتر است فوراً از این روستا بروی، والا ما کاری می کنیم که تو حقیقتاً از دنیا بروی .
وی به دادگاه هند شکایت کرد، اما با توجه به نفوذ خانواده‌اش به این پرونده رسیدگی نشد. دوستان و بستگان همسرش نیز مادرزنش را مسخره می‌کردند که به دخترش اجازه داده با مردی مرده ازدواج کند.
سانتوش کومار سنیگ وقتی راه به جایی نبرد، به پلیس دهلی نو متوسل شد و جریان خود را شرح داد، اما پلیس دهلی نو به وی گفته که تنها راهی که ما بتوانیم برای تو پرونده تشکیل دهیم این است که مرتکب جرم یا جنایتی شوی که ما مجبور شویم ترا دستگیر کنیم و سپس پرونده تو به جریان بیافتد.
سینگ که از این پیشنهاد خوشش نیامد، به فکر چاره دیگری افتاد. وی نامه ای به نخست وزیر هند نوشت، اما جوابی دریافت نکرد. در نهایت، او خود را به عنوان یکی از 12 نامزد ریاست جمهوری هند ثبت نام کرد به این امید که پرکردن فرم های مخصوص اعلام نامزدی، به او کمک کند که بتواند زنده بودن خود را برای مسئولان هندی به ثبوت برساند.
وی گفته است که هیچ علاقه ای به مسند ریاست جمهوری ندارد بلکه صرفاً می خواهم به همگان تفهیم کنم که من زنده ام و حقوق پایمال شده خود را احقاق کنم.
وی در خاتمه با حالتی تمسخر آمیز تاکید کرده که اگر دولت هند قادر نیست مرا زنده اعلام کند، من از این دولت محترم درخواست می کنم که مرا بکشد و پس از آن، گواهی فوت حقیقی با نام خودم برای من صادر کند!